Alle inzendingen over woorden OR kapot

Het is slechts kapot, maar niemand heeft iets gezegd -- dat is het erge.…

Woorden afslag Mijn gedichtjes zijn jaren geleden geschreven en hebben hier een mooi plaatsje gekregen Analogie is overbodig ik hoef niet in therapie De wachtkamers zitten immers al vol maak over mij A U B geen zorgen Hier geen vijvers van tranen wel tranen van lachen en dan een natte broek Dank u voor het bezoek…

Alles kapot geen eer en trots om mee te pronken, doen maar niet meer weten waarom. Het einde waar je naar loopt te lonken, alle gedachten niet meer rechtlijnig maar krom. Kapot en niet meer te maken, gebroken door het leven. Het geluk kan mijn hart niet meer raken, alles weg, het goede opgegeven.…

bevruchtingen vanzelfsprekend gaan ook in conclaaf van wind vliegen en bijen aan wie nu de eer om als stuifmeeldrager nog te echten na talloze nectargevechten zacht zingt je lach het geurige pad van dromen jij weet dat ze komen in de overvloedige zomertijd hoe lang zullen zij en jouw hand de vruchten nog kleuren uit een kapotte…

Zuipen als een tierelier want in drank, tja zit het plezier Vreten als een dijkwerker, want in eten zit troost. Dat je lever naar de filistijnen gaat, zal je een zorg wezen Dat je lijn er niet meer is, eveneens. Dat je omgeving zich zorgen maakt, zal jou een rotzorg zijn je lijf vernietigd met al die drank, je dan ook nog achter ’t…

Deze tocht door de duisternacht voert langs vreemde gewoontes mijn voetafdrukken mijden het woordenballet, dat je voor me uitlegt alsof mijn wichelroede niet deugt in deze danszalen van vreugde is de liefde slechts een schaduw die met je mee danst op de muziek van schimmen die trommelen voor vrede omdat de dood nog ver weg lijkt en soms…

Els van Eik zag een boom van een vent en wou graag door 'm worden verwend. Ze zei: 'Kom in m'n flat en ga met me naar bed, aangezien je geknipt voor me bent!' - Maar de man vond 'r impertinent. Wat een takkewijf was dat serpent! 't Was voor haar niet zo leuk, want hij gaf 'r een beuk en zo kreeg ze een boom van een vent.…

De zon schijnt altijd door een gat in het gordijn achter de wolken…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer teug het vallen is gedaan…

ik kijk niet terug maar blader door een herfst die blad voor blad verrot de smurrie wordt eens lente ook al wintert het kapot de dode boom die sprieterig reikt naar dromen over zomer was groen en ongerept , verloor zijn strijd tegen het ouder worden in een tijd die niet wordt terug gezet de paden zijn nu afgedekt mos heeft zich al afgezet…

Uw bruikbaarste woorden zijn er bij gaan liggen. Genoeg gebruikt, denken ze, neem maar de onbeschadigde om te herhalen. Herhalen doen ze op de televisie ook. Maar die kapotte kleerhangers vraagtekens. Wat het was waar u zich vijftig jaar aan heeft geërgerd. Waar u uw man heeft neergelegd.…

Mijn gebroken handen Proberen te maken wat niet kapot is. Met gebroken hart Probeer ik te lijmen wat goed vastzit. In de verte zie ik het licht Maar het peertje is kapot. Mijn levendige ziel is altijd op zoek Naar datgene dat mij gelukkig maakt. In de verte zie ik het licht Maar het peertje is al heel lang kapot.…

Een gebroken scherf Gebruiksvoorwerp van vroeger Kapot verleden…

kapot, verscheurd, opnieuw geplakt en weer losgehaald.…

als je iets stuk wilt maken neem dan de tijd die moet toch kapot…

zijn weg versperd door tegenslag alleen een mist in zijn gezicht nog nazwaaiend met de witte vlag en zijn ogen op de toekomst gericht was alles opeens verdwenen als de lucht in een ballon die, wanneer men erin prikt niet snel genoeg ontsnappen kon grote katers in zijn denken door een bom van ongeluk hij viel neer in het verleden maar…

mij over Zodra ik weer doorsla Een onbeschrijfelijk woedend gevoel Maakt dat ik er vandoor wil gaan Vanachter het raam zie ik me vluchten Voor de waarheid, zoals hij is, Of de waarheid die ik maak Doordat ik me weer in jou had vergist Ik maak een scheur in het glas Langzaam probeert het tot me door te dringen Dat als ik niet zelf alles kapot…

Ik ben de vinger op je lens, De kapotte veer in je matras. Ik weet niet hoe het kan, Ik wou ook dat het anders was. Ik ben de vlek in je t-shirt, De losse veter van je schoen. Ik heb geen spijt van wat ik heb gezegd, Ik weet nu wat ik moet doen. Ik ben wie ik ben. Ik kwam en overwon.…

Mijn verjaardag is begonnen daar zit ik dan alleen Jouw cd te luisteren jouw foto's om me heen Zo verdomd verdrietig verdrietig en alleen De pijn die je mij deed voel ik overal doorheen Wie bepaalt toch steeds mijn leven en mijn lot Waarom steeds die pijn waarom steeds kapot Als dit nou echt hoort bij het houden van Dan geef ik…

Er zijn alleen nog maar ruïnes van mijn gevoel voor jou, met de vraag diep van binnen hoe het nu toch wezen zou. Zelf de mooie herinneringen, van wat wij hebben gedaan, zijn al min of meer vervlogen, echt compleet vergaan. Zo alleen in ons eigen kasteel, jou niet meer om me heen. Is er dan helemaal niks meer heel, lieverd, hoe blijf ik nu op de…

we vergaan we zijn slechts een schaduw op de muur we zijn aan het spelen met het vuur ik ben degene die blijft leven alles wat ik heb dat zal ik geven ik vang je als je gaat vallen ik ben de redder van ons allen de pijn raast overal om me heen ik ben sterk maar sta alleen nergens te gaan volg ik het lot mij krijg je lang nog niet kapot…

Vaag, onbegrepen, kapot. Wanneer vind ik het licht?…

Het woord “moeten” haat ik, “moeten” is dwang! Ben zo bang, ben het zat. Ik stop voorgoed met vechten hiertegen. Ben helemaal op Ik kan niet meer Sinds die ene dag is alles van me afgenomen Ik ben mezelf niet meer. Mijn hoofd staat op knallen Ik lijd in stilte, van binnen ben ik kapot aan het gaan. Het hoeft voor mij niet meer.…

Voor jou hou ik mijn hart op slot, want jij maakt mij alleen maar kapot!…

Alcohol werkt op de tonus van je beperking van je zijn van je kunnen: “maakt meer kapot dan je lief is” wat je pas merkt als het stuk is Als je het zeker op die momenten niet meer kan herstellen niet meer kan terugdraaien: je woede-uitbarsting je tomeloze moeheid je onsamenhangende praten je laveloos vervallen je gillen, krijsen, kotsen…

Dat bord ligt daar in stukken weer een aandenken kapot ons samenzijn tot op het bot verrot maar de angst voor het niet-samenzijn heeft bij ons de overhand wij zwijgen alles weg maar het is een waanzin waarin we zijn beland ons huis brokkelt af het tekent ons bestaan ik laat het begaan.…

'k Zie het aan wat er is geschreven, de woorden, de krassen op het blad. 'k Voel aan m'n hoofd en 't is net alsof het onverklaarbaar niet van mij is. Refrein: Drank maakt meer kapot dan je lief is. Daarmee zet je alles op het spel. Daarmee ga je naar de bliksem. Drank maakt meer kapot dan je lief is.…

Ook ik, geef het toe, ben snoeihard, als het moet, het hele jaar door vaak buitengewoon bot, maar zo lang stil staan bij een gedicht van Kopland, geschreven in een vloek en een zucht, doe dat mij niet aan, dan schiet ik vol, ga ik kapot!…

Het nooit gewaagd of gedurfd, gewaagd of wordt het mijn ondergang dus het hoge woord zo vrij: .................. wat haat ik je!…

zag op je gezicht de lichte spanningsboogjes van een aantrekkende wind nog verstond ik je maar langzaam ging het geluid van je woorden verloren samen op de dijk zwoegen en optornen tegen een aanwakkerende storm striemend jaagt regen in grauwgrijze vlagen slaat water kapot op beton wij draaien de koppen niet om nooit heeft natuur…