inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.566):

Kapot kompas

Deze tocht door de duisternacht
voert langs vreemde gewoontes
mijn voetafdrukken mijden
het woordenballet, dat je voor me uitlegt
alsof mijn wichelroede niet deugt
in deze danszalen van vreugde
is de liefde slechts een schaduw
die met je mee danst
op de muziek van schimmen
die trommelen voor vrede
omdat de dood nog ver weg lijkt

en soms zijn jouw ogen helder
neem je mij mee met jouw schaduw
langs de boekenkasten van weleer
herstel je mijn richtingwijzer
neem je nog eenmaal een hap
uit mijn ontroostbare ziel

en geef je mij weg aan een andere schaduw.

Schrijver: Alfons Antana
Inzender: Henk van Dijk, 21 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 222

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Astridv
Datum:
21 oktober 2010
Email:
astridvoermanhotmail.com
Heel mooi!!! deze woorden in de schaduw van het schimmenrijk spiegelen zich aan danszalen van vreugde.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)