Alle inzendingen over ziekte OR verdriet OR afscheid

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

als het gemis mij huilen doet is het de heugenis aan jou die mij weer lachen laat opdat weer het leven mij pleziert…

de tranen die stromen als het verdriet niet stoppen wil drogen op mijn wangen waarna aan jou de herinnering ze wegveegt met een lach…

jouw beeld is als een film die uit diepe dankbaarheid mij de ogen tranen doet die als een kus van jou op mijn lippen rusten…

natuurlijk huil ik om het gemis nu maar meer nog vloeien mijn tranen uit dankbare herinnering…

de tranen die je krijgt bij het afscheid van een vriend die je niet wilt laten gaan laten zich steeds opnieuw drogen door de herinnering…

De ziekte die jij had, was vreselijk. De pijn die jij had, was ondragelijk. Het gevoel dat ik heb, is vreselijk. Het verdriet dat ik heb, is ondragelijk. De grote tumor die jij had, was onmogelijk. De ziekte die jij had, was kanker.…

Je hebt gedaan wat je zei 11 maanden en 1 dag en het was voorbij Oneerlijk was je gevecht Door die verschrikkelijke ziekte werd je lichaam zo slecht Maar wat heb je gestreden elke dag weer Op het end wilde je nog wel maar kon het niet meer Afscheid nemen doet heel veel pijn Maar je hart is gewoon gestopt en dat voelt fijn Ook al is er…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

verbazend ontroerend en ontwrichtend hoe van de ene op de andere minuut ons mysterieus het leven veranderen kan de ene dag gezond en vol verwachting onheil verdriet en afscheid voor eeuwig als gevolg van dodelijk een ziekte of ongeval plots en zomaar kun je niet meer zijn niet meer doen wat je altijd deed omdat je nooit meer wakker wordt…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

in mijn hart ben ik net zo bang als jij en toch ben ik bij je uren heb je gepraat en overwogen en ik ben bij je afscheid nemen van jezelf is een eenzaam gevecht moed overmand door verdriet want een ander uitzicht zag je niet en ik ben bij je om de ziekte had je niet gevraagd maar spontaan gekregen wel nam je in je handen hoe…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Zo trots zoals je was, Je klauwen als panterpoten, Je praten en miauwen toen, Zo brak ben je nu geworden, De ziekte mergelt je uit, Je trotse poten zijn als lucifers, Toch blijf je bij iedere aanraking knorren, Je hart is zo sterk, Straks moet ik afscheid van je nemen, En dat doet pijn………

woorden zijn mij ontnomen nu het vonnis is geveld wordt mijn keel langzaam dichtgeknepen tranen vechten om het eerst geboren te mogen worden vlak voor mijn neus wordt de toekomst uitgegumd met gebonden handen kijk ik machteloos toe hoe de eindtijd nadert…

onbegrijpelijk zulk nieuws het onoverkomelijke het ongenadige als een voldongen feit ook al leeft niemand met zo’n vonnis nu is het moment daar eindigheid heeft een datum gekregen al wat rest is jou te omarmen met onze liefde…

Vrede op aarde zingen we uit volle borst maar wat heeft het voor waarde in een wereld vol gebrokenheid waar soms te zoeken is naar harmonie en genegenheid temidden van pijn en verdriet, ziekte, afscheid en gemis, temidden van de armoede die in ons land aan 't toenemen is.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

In vreemde ogen zie je meer Dan dat je altijd hoopte De ziekte die je sloopte De blikken doen zo zeer ’t is niet het afscheid dat zo’n pijn doet maar het besef al van tevoren dat je hen in de toekomst niet zult horen en niet hun dagelijkse groet hoe kun je nu dan nog genieten die wetenschap vast in je hoofd lamgeslagen en verdoofd van…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

Wanneer het einde komt dat weet je niet, steeds afscheid nemen doet verdriet. Niet te weten of je er morgen nog zal zijn, oh mijn god! wat doet dat pijn. Alles wat je lief is achter te moeten laten, oh wat kan ik mijn ziekte haten! Misschien lukt het me deze keer weer, dan sukkel ik door tot de volgende keer.…