Alle inzendingen over zin OR vragen

Beduusd en donker denken we de herfst van dood, van leven weg, maar diep gekerfd van binnen in ons zelf beseffen wij : we moeten zacht, heel zinloos zwichten voor die steeds opnieuw gestelde vraag : wat is de zin van mens zijn en waar leef ik voor.…

ik heb geen zin meer in het leven. geen zin in al het gezeur. zin om van de wereld te zijn. zin om dagen in bed te liggen en te huilen...…

Waar blijft de reden ontevreden uitkomst der vele gebeden het recht geluk te wensen blijf het een zoektocht of een zich simpel vertreden en vinden de zingevingzin ‘U heeft ons gevonden!’…

edelmetaal van blank- glanzende kleur trilt miljoen x miljoen x miljoen keer in een goede conditie parallel verbonden rompen met fluweelachtig bekleedsel koesteren hun inrichting waar men allerlei melkdranken kan krijgen onder de poort waardoor ik ga regent het in met toegevoegd vermogen nog groter wordt de omvang: omdat, daar, aangezien…

mij een bod uit de hand van een zot ik gedraag me vreemd, als ben ik in de war ontkleed me van het normale roep krijsend, ik ben de nar verdwijn gij doemdenkers speel met mij en verlies alle kwalen ik speel op een koninklijke luit met een overdaad aan snaren bescheidenheid is uit zo kan ik verklaren verheug je met mij op de zin…

Mijn geest zit vast opgesloten in mijn eigen ik een archief vol verspert het mijn gedachten En door de naden van beslotenheid drupt het onvermoede ongevraagd voort vallend in die kloof van peilloze duistere diepte soms zie ik vaag daarboven die uitgestoken handen En als ik dan bloedend omhoog klauter mijn vingers die liefdevolle handen…

je zoekt zo diep naar zin en leven zo wijs en schaars zo onverwacht zou het zijn de wereldvrede de dag, de nacht de kus, de rede of zou het zijn voor jou misschien je glimlach in de spiegel zien…

Wat is de zin toch van het leven, wat is de zin van het bestaan? Moet je het angstvallig gaan omhelzen of liever langs je heen laten gaan? Wat is de zin van alle dagen, als de essentie er niet is? Als alles oppervlakkig leeg is en elk vooruitzicht er in mist? Hoe vul ik de verdere dagen zonder liefde aan mijn zij.…

Mijn geest zoekt Naar de juiste zin Weet niet Waaraan het schort - Maar dan opeens Schreeuw ik het uit - ’k Heb zin - ’t Is even hard als kort…

Mijn geest zoekt naar de juiste zin weet niet waar het aan schort maar dan opeens schreeuw ik het uit ’k heb zin!!! ’t is even hard als kort…

Je vraagt "heeft dit allemaal nog zin" En ik kietel je kin Het is nu nacht Slaap zacht…

slechts een vrolijk spel met taal misschien is het niet leuk in jouw geoefende ogen voel jij je knap bedrogen omdat ik in mijn opzet faal dan heb je pech gehad helaas maar er zijn gelukkig netgedichten zat om je lekker bij te voelen of woede op te koelen dus doe mij nu een lol en hou nog even vol want hier komt de clou deze zin…

de zinnen werden verzet waarnaar? 'k weet 't niet om af te zijn van alles wat met woorden te maken heeft, scoren is makkelijk een rond balletje in 't net maar als je het even niet meer weet om te zoeken naar het hogere, naar een hoger doel is de stilte handig om in te zijn, en daar te blijven, nooit te lang wie kan er nu…

Zin in de dag van morgen Zin in alles wat komen gaat Dit alles is waar het mij aan ontbreekt Het enige wat nu speelt, is mijn constante leed Elke dag weer een gevecht Elke dag weer de pijn Waarom ik? Waarom overkomt mij dit Wanneer komt de dag dat dit allemaal verdwijnt Wanneer komt er een dag dat iemand mij begrijpt…

In alle openheid een oproep doen Om volop oorlogstuig te produceren? Maar willen zij, die dit zo stoer beweren, Dan ook een dodental van een miljoen? Ik doe niet mee met deze hitserij, En eis terstond een vredesmaatschappij.…

ik weet niet of het nou is dat ik niet dichten kan dat ik zelden geroerd word door een vers of dat er maar zo weinig dichters zijn in de ware onthutsende zin van het woord…

Zin.....…

Ik heb geen zin meer, geen zin meer, geen zin meer. Ik zeg dit elke keer maar weer en weer. Ik heb geen zin meer. Terwijl het leven aan mij voorbij raast, Terwijl oude bekenden de muziek iets harder zetten, Terwijl de lucht in mijn longen blaast. Ik heb geen zin meer, geen zin meer, geen zin meer.…

Een blik, een lach of traan De zin van mijn bestaan. Waarom zou ik zeuren Al dat prachtigs bespeuren!…

De zin van onzin is moeilijk te begrijpen: al die ellende. Soms is het grappig maar meestal irriterend en weinig zinvol.…

Ik kan slechts simpel schrijven ik raap wat scherven op hier en daar een woord misschien wordt het dan een zin dit past het best bij mij niet onstuimig, niet bruisend maar eerder kalm, bedeesd dat bevredigt mijn zinnen het meest.…

Van onder Mijn huid Borrelt het Langzaam op Als zijnde Een magneet En ik Ik reageer Zonder het Te weten Te bedenken Te willen Het is Chemie of Een klik Magnetisch veld Nabijheid Vergroot de Spanning tussen Twee velden, ons Klein verlangen Gaat over in Stille hunkering Doet zeer Een zoete smart Verwelkom ik Ik blijf…

naar een goede zin…

de zin van het leven de zin van de dood te moeten aanvaarden probleem levensgroot ik zie de natuur als normaal proces dit aardse bestaan vormt mijn levensles de dood niet ontlopen hij woont in mijn stad ik zie hem als vriend op mijn levenspad ik maak me niet druk om het naderend eind onvoorspelbaar blijft het ‘t wordt nooit omlijnd…

Geen zin, In krant, In tv, In radio, In laptop, In Iphone. Geen zin, In verslag, In beeld, In stem, In hype, In tweet. Geen zin In waarde, In meer, In vrijheid, In leven, In barbaar. Geen Zin.…

tik tak de wereld draait om mei tik tak de zomer waait in mij tik tak ik stuur de wolken aan tik tak alles raakt mij aan tik tak zonlicht vangt mijn haar tik tak mijn hart klopt en tintelt maar tik tak ik roei van heg naar steg tik tak boot en water drijven me zachtjes weg tik tak de zee wast mijn oren tik tak alles…

Mocht ik de zin kunnen vinden waarmee ik jou vertellen kan dat er meer is dan jij en ik.…

leven Niet in het hebben van aanzien of opgebouwde kastelen Niet in het volgzaam volgen van bevelen Niet in het genotzuchtig andersdenkenden kelen Maar in het blijven koesteren en uitdragen van je puurheid gekregen aan het allereerste begin Misschien zit daarin de uitdaging en de schoonheid van ons leven Dat heeft en is misschien de zin…

je hebt al mijn vertrouwen zonder jou geen nieuw begin ik ben niet bang op jou te bouwen anders heeft dat ook geen zin misschien is het dat we het zelfde zijn je bent wel anders maar je bent aanwezig op het zelfde festijn en vraag me niet vraag me niet waarom dat is ik sta hier voor jou open armen hoelang heb ik jou gemist?…

Strijk ze stevig tegen de haren in En politici zijn als katten zo fel Al lijkt het soms meer op een “kat en muisspel” Ook dit is dierendag in brede zin Morgen klinkt dan onherroepelijk de vraag “Heeft de kat zijn muisje al gehad vandaag?”…