Alle inzendingen over zin OR vragen

doe geen moeite ik reageer toch niet doe geen moeite ik schrijf voor geen meter doe geen moeite u kunt mij niet kennen het woord toch niks…

Eventjes niet ff geen zin even laten gaan geen plus maar min. Nu even niet laat alles maar op zijn beloop, ’t komt vanzelf goed is tenminste waar ik op hoop, dus laat me maar.…

Wat zijn mijn zinnen opgejut Hoe gaan ze weer hun gangen En je bent er zelfs niet opgetut Als ik al aan het plafond ga hangen Ik zweef dan heel de kamer door Duik joelend naar beneden Mijn lieve schat ik ga ervoor Wijs me de weg naar Eden Maar mijn duikvlucht spat uiteen Als je heel afwezig zegt nah schat misschien een andere keer Je…

de nacht staat in donkere stippels te staren in het niets tot je lach mijn haren kust waardoor de zin plots door mijn lichaam tintelt zich laat opsmukken tot overspel met woorden het zachte ebben van liefdesvloed tot stilte watervallen van plezier gestort als regen in een woestijn in een buitenzinnige tijd…

Wat is de zin van ons bestaan, de toegevoegde waarde van ons leven hier op aarde ?... Het leven is lijden en geluk bestaat niet, we proberen alleen naast alle pijn, iets minder ongelukkig te zijn...…

kom sint, geef mij dit jaar dé zin zo een waarvan mijn hart versneld gaat kloppen of desnoods even stil gaat staan de taal opnieuw me laat verrassen de woorden langzaam opengaan en ik me slechts hoef in te passen zo'n zin, zo'n klare zin…

met een leeg hoofd is het schrijven veel makkelijker, er is geen pauze tussen de woorden en er zijn geen witregels nodig, geen muren tussen binnen en buiten, geen brood om koren tot meel te malen en zonder glas is er geen gezellig kleedje op de stamtafel nodig, dan waart een droog verlangen rond, als ware het een lippenledig geluk zonder…

ik kwam vandaag met weinig zin uit bed en had in het geheel geen inspiratie mijn hoofd leek wel een opgeblazen spatie maar ondanks dat heb ik wat neergezet als troost heb ik hierbij aan Bloem gedacht: dit is óók veel voor wie niet veel verwacht…

het valt niet mee een bedoeling te vinden voor dit gedicht noch voor een dodenakker in het lentegras een maandagmorgen, een gewichtig gezicht voor de schemer die soms op duister lijkt dan weer op ochtendgloren voor de onvolkomenheid van perfectie of om zomaar te worden geboren vergeet de belastingaangifte niet, leuker konden we het…

maak je niet dik om anderen die dunner zijn dan jij er zullen altijd mensen zijn die om ‘n groenere kaap varen probeer niet te struikelen in een verder leeg land vergeet niet je naam die een titel is zonder franje bedenk geen moment maar bedeel eeuwigheden begin te bestaan, al het andere is stille dood…

Ik vraag om antwoord , en fluister. Ik fluister jouw naam , Ook al heeft het geen zin, mijn gedachten blijven altijd bij jou staan. Tegen beter weten in.…

ik vraag mij af waar mijn sleutels zijn kan er wel naar fluiten ze liggen buiten mijn bereik hoe ik ook zoek en kijk het heeft totaal geen zin vandaag kom ik dat gedicht niet in…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

Ik vraag me af ik vraag me af wat ik me tegenwoordig nog afvragen mag wat is de zin hopen tegen beter weten in? Losgeslagen paarden volop in galop zijn zo verdraaid moeilijk te vangen De wereld staat op z’n kop Ik vraag me af ik vraag me af wat moet ik doen erachteraan in gestrekte draf?…

o jee wat mij vanmorgen overkwam het snelsonnet had echt geen zin vandaag en zei stoer nee op mijn bekende vraag het schold me uit: jouw vraag is slechts gedram maar ach het viel tenslotte reuze mee het snelsonnet bleek toch mijn kopje thee…

die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or remain na weer een foggy day voor May komt zonder deal de doomsday nader van een brexit zonder brains een stuurloos Albion remains van 't diep gezonken Lagerhuis in Londen aan de Thames…

Altijd keek ik naar de ander Wat wil de ander van mij Hoe maak ik Het de ander Naar zijn zin Ben nu In gevecht Met hoe ik Het mezelf Naar mijn zin krijg Dit word Niet in dank Aangenomen Door mijn omgeving Sta daarom alleen In mijn gevecht…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

soms vraag ik me af hoe het zal klikken als ik je onthoofd -een modderschuit met aantrekkelijke vlag wordt beter bezichtigd dan een zeewaardig jacht onder een gerafelde lap- niets is moeilijker dan die kop van je die de zin bepaalt…

De vragen spoken door je hoofd.. Je denkt erover na.. steeds meer en meer. Je krijgt spijt. Het vreet je op. Totdat je geen zin meer hebt. Geen zin in het leven, zonder die ene persoon. Je bidt…en vraagt om genezing.. Genezing voor die eenzaamheid. Zal dit gevoel weg gaan...?…

Wat zijn wij mensen toch omgeven en gedragen; we stellen soms veel vragen en vinden niet de zin totdat het tot ons dóórdringt dat wij geborgen zijn, dat soms de tranen drogen als wij verbonden zijn.…

Ik vraag me af: heeft het zin om haar verjaardag te vieren, want: Ze weet niks meer. Ik vraag me af, wat geef je iemand die niks meer weet, behalve af en toe haar naam? Want ze weet niks meer Ik vraag me af, wat er in dat hoofd omgaat, als ze een gebakje te eten krijgt, ze is immers jarig? Maar ze weet niks meer.…

wel plezier beleeft Als leven lijden wordt een leven te zwaar om te dragen de liefde niet geloofd wordt geen zin meer om te vragen waarom ik eigenlijk verder leef daarom de keuze die ik maak, Sorry voor ieder die achterbleef…

Bij mij hoef je niks geen moeten of dwang Iets tegen je zin? Oh No! ook geen verplichtingen ik vraag wel eens wat dat dan weer wel niet veel hoor een kus is soms al genoeg wat ook fijn is? een klein beetje vasthouden.…

Ook jij zult eens de zin van ’t leven zoeken. Dezelfde oude vragen, door Grieken reeds gesteld doch nooit afdoend beantwoord, zullen je gekweld doen grijpen naar Geleerde Boeken.…

die zin nog vers in mijn hoofd alsof mijn ziel plots werd vermoord "ik leef niet meer voor jou" de zoveelste ontgoocheling uit jouw mond maar ook de laatste wat je ook zegt, er is geen woord meer dat dit nog goed kan maken…

Op zondagochtend naar een thema graven De middag voor het vinden van de grap De avond schrijf ik, dicht ik en ik schrap Om in de vroege nacht nog wat te schaven Om klokke twaalf upload ik, met plezier Na twee minuten staat er al een vier…

Aangekomen op een punt dat vooruitkijken niet kan En omkijken naar evenmin Daarbij komt nog het gevoel Het heeft geen zin Verweren heeft geen zin Ik sta weer eens stil en heb de tijd te verduren Ik tel seconden en de klok schraapt de uren bijelkaar Ik slaap te veel en doe te weinig En in alles schuilt gevaar Gelukkig staan er mensen voor…

beseffen, er is meer dan het tragische verleden en blijkt je wilskracht ineens een veer Zij geeft je kracht en overtuiging haar lach verwarmt je hart opnieuw zij geeft je begrip en liefde en daarmee de verlossende duw Haar ogen kijken diep in je ziel en zien weer een vlammetje bewegen en opeens weet je het zeker het leven heeft weer zin…