De zin

de nacht staat in donkere stippels
te staren in het niets
tot je lach mijn haren kust

waardoor de zin plots
door mijn lichaam tintelt
zich laat opsmukken

tot overspel met woorden
het zachte ebben van
liefdesvloed tot stilte

watervallen van plezier gestort
als regen in een woestijn
in een buitenzinnige tijd

Schrijver: Nadine, 15 mei 2010

maes_nadinehotmail.com

de zin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 123