Alle inzendingen over zonder elkaar

Als we straks weer bij elkaar zijn kijkend in elkaars ogen zal je dan gelukkig worden als ik je een zoen geef al is het maar op je neus en heel erg klein En ik jou vraag met mij mee te gaan samen gaan lopen door het warme zand om te kijken naar de sterren hand in hand Ik zal je strelen, niet zoals zo velen voor mij hebben gedaan…

woorden konden wij elkaar moeiteloos begrijpen door eenvoudig naar de ander te kijken…

nog masseren tonen de onrust van het ongewone in het elkaar aankijken liet nog niemand echte aversie blijken de ijzeren kam schraapte alle klitten van decenialang eruit ten koste van een uiterst gevoelige huid in dit woestijnig leven hitte en klimaat hadden verzorging vergeten dus opgelucht keek men elkaar aan en lieten bedachtzaam…

over tien jaar weten wij niet hoe het was hoe het werkelijk was toen we niet wisten nog niet wisten, nog niet konden weten, dat we wel of niet trouwden met elkaar of met met een ander wel of niet elkaar konden vergeten wel of niet nadachten over het oude zeer of helemaal niets meer voelden bij de naam bij de geur bij de herinnering (of…

Mijn kerstwens voor allen is eenvoudig en klein gelukkig samen te leven gewoon er voor elkaar te zijn Denkend aan onze naasten aan familie en dierbare vrienden ook aan hen waarvan je denkt dat ze het misschien niet verdienden Saamhorigheid onder de mensen en er te zijn voor elkaar een prettig kerstfeest lieve mensen en een heel gelukkig…

Als beiden het alleen met elkaar doen En nooit meer met zichzelf Leven in het nu, niet straks of toen Overspel een uitgedroogd verlangen Romantiek schittert aan hun gewelf Als beiden zo totaal in elkaar opgaan Dat liefde bloeit jaar na jaar Onafhankelijk van gaan of staan Dan zou je beiden moeten vangen En tonen: je hebt ’t ideale paar…

we gaan het redden onze kracht is op elkaar en op onszelf vertrouwen…

het meest ideale liefdespaar de ware Jacob en Jacoba onwetend van elkaars bestaan brengt het lot zelden bij elkaar de potentieel ultieme liefde die ons rakelings passeert ongrijpbaar snel verdwijnt ‘n ingevangen blik achterlaat die in onze geest beklijft als levenslange herinnering en hoewel blij met onze eega overkomt het ons allemaal…

En toch was ooit taal, het hoofdvak op school, maar we spreken elkaars taal niet meer, luguber toch?…

Dansend om elkaar heen. Raken elkaar even aan. Om weer fladderend verder te gaan. Is de één te ver weg. haalt de ander het weer in. Hoe fragiel en teer ze ook zijn. Woorden die een ander niet horen. Een zang van rustige melodieën en harde klanken. Worden overwonnen. Een stilte snijdt.…

Hoog spatte het water op Twee vuisten sloegen in Op elkaars weerspiegeling Twee monden verweten Twee ogen uitten smart om Wat men elkaar voorhield Zonder dat ze het beseften Was hij haar, zij hem Reflecties gingen aan scherven Zelf gesneden beelden braken Harde taal ging aan diggelen Man en vrouw weken uiteen Om elk een mozaïek…

soms is het genoeg niet altijd zoals vandaag volgende keer is mijn vraag dan ook blijf nog even laat ons elkaar nog wat langer van dichtbij beleven.…

hoorden en stroomden zichtbaar in en om elkaar heen…

Met jou afspreken voor een kopje thee naar elkaar kijken, een heleboel woorden een groot aantal boten, die voorbij drijven De kathedraal, gebrandschilderd de ramen Sancta Camisa en het blauwe Chartreslicht zachtjes samen het Ave Maria zingen We zullen opnieuw een afspraak maken het verlangen naar elkaar beleven jij zult komen met…

, passanten de bomen hebben geheugen zien elkaar staan in het bos…

handen zoeken elkaar de winter weet niet van opgeven…

Wat beter is: Als beiden denkwerk doen ontmoeten ze elkaar halverwege en sparen ze tijd en energie om lang en intensief allerlei spelletjes uit te proberen in het bed van hun gedachten vooraleer doodvermoeid verstrengeld in elkaars dromen in te slapen.…

Een dag uit het leven van het om elkaar geven; in een leven dat leven laat. Zomaar een straat. Mensen achter deuren. Kinderen die treuren om een ouder die weer uit werken gaat. Zomaar een straat. Afscheid nemen voor de korte termijn. Het zoenen om het met elkaar gelukkig zijn. Het dagritme van de regelmaat.…

Er bestaat geen zinnig woord dat mensen met elkaar verbindt. Waarheid is in ruisen van stille bomen. Is in water dat als hartelijk bloed door alle mensenharten stroomt. Waarheid is in daden. Waarheid woont in zorgen voor elkaar. Leeft in alle moeders. Zwijgt in trouw. Spreek dan woorden uit zonder spreken. Ik hou van het leven.…

Zij bleven in leven voor elkaar. Zij werd ziek en zei tegen haar schat: “Man wat word ik hier verwend”. Haar glimlach nog zo mooi, haar wang zo zacht als bij die eerste kus. Een paar uur later gleed ze weg. Hij schudde zijn hoofd Blijven leven voor elkaar werd nu heel nijpend niet meer waar.…

we verwachten elkaar passen precies negatief in het rolletje toekomstige foto’s jij speelt de rol die ik wil in mijn leven je regie maakt mij figurant in jouw spel moeilijk om samen te spelen rollen te delen in decors van elkaar op het podium een paar figureren we wel in het toneelstuk van morgen of is de rol die we spelen…

ik breek je stralen in het prisma van mijn liefde scheid infrarood van ultraviolet jij bent nog steeds de warmte in mijn bed het blauw van ochtendkou ontwaakt in licht dat langzaam nadert in je ontspannen nachtgezicht dat lacht in liefelijke dromen geluk verstaat elkaar gaat gepaard met kleuren die elkaar nooit zullen mijden…

We drijven langzaam naast elkaar. Ik zie je zitten, wat afwezig. Je hand strijkt steeds weer door je haar. Ik pak je hand vast, zie je kijken. Maar je gedachten zijn zo ver. Hoe moet ik jou nu toch bereiken... Je bent nog verder dan een ster. Jij in je eigen universum. We drijven langzaam "uit" elkaar.…

rond soms is ze een bootje waarop ik mee kan varen wanneer ik ga slapen, en dan vaar jij met me mee naar de zon van de volgende dag We zwaaien naar de sterren naar de grote en de kleine Beer en Sirius de Hond en we strooien kusjes naar de mensen met vonken in alle kleuren van heel fijne dromen over plezier met vrienden die elkaar…

rond soms is ze een bootje waarop ik mee kan varen wanneer ik ga slapen, en dan vaar jij met me mee naar de zon van de volgende dag We zwaaien naar de sterren naar de grote en de kleine Beer en Sirius de Hond en we strooien kusjes naar de mensen met vonken in alle kleuren van heel fijne dromen over plezier met vrienden die elkaar…

Filozie schrijft zichzelf spontaan, wanneer welwillende mensen, elkaar opzoeken, en vinden.…

wij zijn gaan lopen omdat woorden onze afstand niet konden verkleinen heb jou een hand gegeven niet uit de bezittingsdrang je bent de mijne onze passen hebben we nooit in synchronie afgestemd elkaar volgen waren wij niet gewend in samen bewegen konden wij steeds wat meer toegeven zonder gezichtsverlies wij zijn elkaar…

we hebben de vingers gekruist elkaar in de ogen gekeken zijn daar gebleven zonder afscheid te nemen ik heb jouw energieën gevoeld in een aura van liefde de hemels bewoeld in een respectvol eindeloos genieten wij zijn niet voor elkaar geschapen in samen slapen kunnen wij als rolmodel er iets heel fantastisch van proberen te maken…

Vervolmaakt door bij elkaar te blijven Dit is de liefde die ik graag verklaar…

op elkaars inschikkelijkheid wil melker 26/05/2019/ www.wilmelkerrafels.deds.nl…