Alle inzendingen over zwarte kat

Een poes in het Zwitserse Matten Kon laatst de slaap maar niet vatten Ze vond het zo naar Dat die kater van haar De hele dag door liep te katten…

Vaak roept mijn vrouw geërgerd: "Smerige kat!" Het is echt wel een rotbeest, maar dát doe ik niet. Het amuseert me telkens weer hoe poes met haar poot het voerschaaltje fixeert en dan gulzig aan het eten slaat. Vandaag: runds.…

daar in 't vreemde pakhuis waar het overmaats geluk de overhand gekregen had was ik genode bruiloftsgast de toekomst liet er zich zo vrolijk soepel aanzien dronk uit de overvolle bolle glazen zo zelfgenoegzaam als zij was maar tussen mijn twee oren zette zich een ongemakkelijkheid vast die zich verspreidde als 't klamme zweet daarna nog…

Je had gedacht hij zingt zich te pletter die merel maar dat deed hij niet geen blad roerde zich in de tuin begonia's bloeiden er fel geel en rood de hemel luchtig blauw de merel zong en ik luisterde hij had zijn nest hoog in een blauwe spar gebouwd geen kat kon er aan…

Een kat, een drankbeluste poes, geraakte spoedig in een roes nadat zij in haar stamcafé wat borrels op had, meer dan twee. Op weg naar huis, maar uren later, had zij ook hinder van een kater.…

telkens als ik me slecht voel dan is er altijd weer mijn kat die voelt me zo goed aan en lijkt me te verstaan steeds als ik het moeilijk heb staat hij aan mijn zij ik weet het wel een dier kan toch niet praten?…

Het is nacht. Ik lig in bed en schrijf. Hij zit op mijn nachtkastje. Hij kijkt me aan. Langdurig. We verstaan elkaars stemming. Hij is toeschouwer. Ik denk. We genieten woordeloos. Verstild. We zwijgen taal zonder woorden. Taal die vrienden verstaan. Zonder vals sentiment. Wat ik aan het worden ben, is hij van nature. Poes.…

Mijn eega heeft meer levens dan een kat, gelukkig maar, want voorlopig kan ik hem niet missen en is hij voor mij, nog lang niet klaar!…

Maar de kat hoe lang wil hij nog leven samen als er meer dan nu zou zijn.…

(rosier een antwerps restaurant) de kat op de tak van de boom op het binnenplein van rosier ziet toe hoe wij opkijken van ons bord naar de kat op de tak van de boom op het binnenplein van rosier…

hooghartig als een gigolo langs benen strijkend verleidt hij kopjes gevend laatdunkend het voetvolk zijn stokpaard rijdend tot aandachtig kroelen eens de schoot veroverd nestelt baarden likkend hij tevreden snorrend zolang het hem bevalt hautain vertrekkend weer omdat het hem verveelt de mens verwijtend kijkend met donker felle ogen…

Vanmiddag gaf je je kat een kopje en likte haar Staart schoon, toen ze plotseling naar je opkeek Zoals je daar op je knieën zat, en merkbaar Aangedaan zei ze: 'Jongen, wat zie je bleek.' Ze merkte niet meer hoe je naar haar terugkeek. Ze kneep haar ogen toe en legde haar kop Plat over haar voorpoten heen.…

Steentjes, korreltjes Onder m’n voeten, tussen m’n tenen Aromatische geuren Verstikkend, bevrijdend Haastig ren ik met het schepje naar de kattenbak…

Zij was een heel oud dametje die hield haar kat op schoot dat beest was heel aanhankelijk waarvan dat mens genoot. Zij was alreeds verlaten door ieder om haar heen ze was nu slechts nog samen met haar kat alleen. Daarom zaten zij samen heel dicht bij elkaar die kat die zij zo bij haar houdt betekent veel voor haar.…

Verbouwereerd doe ik een stap naar voren. ... is dit..., breng jij mijn kat niet thuis? Niet begrijpend kijkt de man me aan en vraagt, U bent toch gebeld de kat werd toch vermist? Vervolgens scheurt hij een vuilniszak open en zegt...ik dacht dat u het wist?....…

de poesjes ze kruipen kopjesschuddend vanonder het lage afdak duikelen de ochtend in wassen zich in het tere zonlicht ze besluipen vroege merels en maken jacht op vlinders die uit koers zijn geraakt oeverloos en vlak hun wereld kent geen verborgen geheimen ze gehoorzamen braafjes het voorouderlijk instinct plegen geen overspel…

Ongevraagd en onvoorwaardelijk in haar liefde Ze geniet van elke streling Ik ben het die negerend haar hart doorkliefde Ze ontkent de verstikkende verveling 's Nachts geeft ze meer dan me ooit beliefde Ze negeert de afwijzing Ik duw haar regelmatig over de reling Er is niets waarmee ik haar geriefde Ze heeft een dwingende charme over zich…

Ik heb een muzikale kat je weet niet wat je ziet zoals die bij de radio van muziek geniet. Hij wiegt dan met zijn heupen lekker in de maat en als hij op zijn kont zit doet hij dat met zijn staart.…

Ik zelf, ik wacht op inspiratie Hij niet, hij ligt al lang en breed weer aan mijn zij De luiste kat van onze natie Lamlendig uitgestrekt En gapend van verveling Rolt hij nog even om Hij merkt wel dat ik nog onrustig ben En nog te veel beweeg Hij is dan wel een kat maar Zeer beslist niet dom De nagels aan de poten trekken krom De motor…

Mijn kat is dood, de gele bomen treuren. Zomer, roep ik, overnacht bij mij: want het appelbloesembed staat klaar en jonge paddestoelen zingen Vivaldi, overjaarse violen knikken portato een nieuwe geur van jasmijn bevrucht de nacht mijn kat is dood.…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

de nacht is mijn kat op trage poten ze woont in een wit kasteel met dikke muren die kluisteren als we buigen naar zware wind sterrenbeelden vallen uiteen in ovale ogen breder dan de maan het verre licht, fijn wit zand ooit valt alles uit elkaar zweeft alles zacht met iedereen ik raak de dag hij is van steen…

Begeerte is in een kat sluipt op mijn tuinmuur geen vogel te oud…

Hij is soms zo'n kattekoppie, mijn kleine Droppie Hij was de eerste kat op dit pleintje zijn prive, zijn terreintje Hij is zo geweldig lief en gezellig Hij maakt het soms wel erg bont, gromt,als de deurbel gaat, als een hond Hij geeft mij veel plezier ik hou van dit heerlijke dier…

Dat zijn dus mijn vier katten, Een leuk stel apart, Ik leg ze graag in de watten, Maar ja ze hebben dan ook mijn hart.…

ontdek de hemel in het licht van weten sla de trom om de oren van staal nog nooit zo lekker gegeten in jouw onmogelijke omhaal van taal recht is de bocht in tuinstad vuur uit water dat vliegt op slag ruig onder rokken als dat weert waar vind je deze eigenwijze lach als zes negen blijkt te zijn in bossen vol seringen van geluid lijd dan…

Voor Smeagoll Zit op het stoepje Voor het huis, Uit te rusten Van wat geweest is, En jij komt Verregend op Mijn schoot, en Kruipt tegen me Aan - legt je Kopje tegen mijn Borst en begint Rustig adem te Halen, net als ik Die me in mijn Eigen adem door Drukdoenerigheid Zo vaak verslik…

Je hoort vaak de onmogelijkste verhalen Van mensen die een huisdier binnenhalen. Omdat ze natuurlijk gedrag niet kan uiten, Gaat poes zich vaak te buiten Door kattekwaad uit te halen. Het was haar ultieme droom Nog eens te klimmen in de hoogste boom.…

Wanneer ik zo terloops de kat bekijk terwijl zij op de sofa ligt te slapen, voorafgegaan door levensgrote gapen, dan denk ik vaak ~wat heeft die poes het rijk~ Zij hoeft haar kuch niet bij elkaar te schrapen. Er staat voor haar steeds binnen pootbereik een bak met voer, een vorstenmaal gelijk.…

Wahlaia steenbokken enkelstreepsgrasmuizen schaap of een rat Waarom dan ook nog die tuinonderschijtende vogelvermoordende stiekeme kat ?!…