Alle inzendingen over zwemmer wordt verras

vol overgave lig ik in het rulle zand langzaam varen donkere wolken voorbij waarachter een sterrenhemel schuil gaat voor de kust knipperen lichten groen en rood geduldig wachtend op wat er komen gaat…

rond het torentje van Ter Heijde werd blauw plotsklaps donker pikzwart afgetekend tegen wolken het strand lang breed leeg alles stond stil en zweeg de zee was waarlijk top ik kon nog precies rechtop staan in het zilte ruime sop kleren zichtbaar nog als hoopje storting naar benee met bakken oh heer dat had ik nu weer alles zou straks plakken…

daar is geen droog, peilloos lichaam sommigen spartelen, als landmensen of kleven de kanten aan ze zijn hiervoor het onderhouden om aan kleding ruimte te meten en ontwateren al aan de overzij hun onderhuid een opzwelling vormt hun afweer, men lijkt niet voorbij te willen gaan anderen hernemen hun natuurlijke ademhaling met kracht de…

in een traag maar krachtig ritme, trekt een gespierde schoonheid een wit bruisend bellenspoor door het diepe, blauwe chloor de regelmatige, vinnige slagen van twee mooie, gebruinde benen, versterken de stuwing van soepel gebogen armen dansend langs het oppervlak, terwijl de mond regelmatig contact zoekt met de lucht, glijdt de zwemmer…

Zwemmer Michael Phelps houdt Olympisch vuur brandend van in het water!…

lichtgezouten met jouw zinnen samenrank verras me in lavendelinkt langs de loomheid, lichtgevlekt waar wij hoog tot waarheid stijgen voorgedragen en onbedekt…

in arendsogen nestelt een onrustige nacht een klauw voor leven eenzaam op wacht begeerte weerspiegelt als in glas overlevend instinct de overkant nabij en verras…

je kleedt je uit en vouwt alles netjes op golfen benaderend zoals een gewond dier wordt benaderd je ademt het scherpe van zout en meeuwengegil de schaduw van de omhelzing is te zacht om je los te kunnen laten op de wind wat zingt hij, een verleidende roep of kyrie? wolken en schuim verdwijnen in de gapende mond van horizon wanneer je…

De zwemmer heeft de kant bereikt licht hijgend klimt hij er omhoog het water glijdt zo van hem af hij staat daar recht en naakt en droog. het bestaat niet dat hij weer terug zou gaan opnieuw dat grijze water in hier vaste grond en nieuw begin want hij heeft nu de kant bereikt een mantel wordt hem aangereikt.…

Met goud in de mond En ferme, krachtige slagen Zwemt tweeslachtig brons Vrij in de koude morgenstond Poogt een vliegtuig in te halen Wedijverend in 't luchtruim Van weleer de zoete Zuiderzee Zwevend op zilv'ren zonnestralen…

met de dolk in de rug liet ik me kantelen over de leuning van de brug het koele water weigerde de schroeiende pijn te stillen en het besef van je verraad te smoren in oeverloze vergetelheid gelaten liet ik me zinken: verdrinken is een zachte dood op het dieptepunt en tegen beter weten in ben ik beginnen zwemmen, maar…

Haal me over, verras me, duw mijn angsten maar opzij, trap de deur in, steel mijn hart, breng het beste terug in mij....…

Bijna elke zomer naar de brug over het water van het Nieuwe Kanaal schepen, zwemmers, boze schippers mee laten sleuren door binnenschepen buiten en haast altijd mooi en warm weer.…

Zijn droeve dood zal zwemmers zeer ontstemmen: zelfs met de stroom méé is het lastig zwemmen.…

verras me eens decolleteer je ronde vormen laat ze maar zien en heb lak aan opgedrongen normen bruin tepels in hun zonnehof en laat het zachte wit verkleuren in steun en separatie opgesloten kunnen zij alleen nog functioneel hun melk en honing geuren maar in ons paradijs zijn drempels overbodig is jouw passie zichtbaar nodig…

wacht me op maakt niet uit waar verras me als je wilt maar laat me eten tot mijn honger uiteindelijk is gestild laat me proeven van de spijs die harten voor mij bereiden maar laat deze beker aan mij voorbijgaan laat mij nog even lijden.…

Ze zit aan de zijkant ze kijkt belangstellend ze nodigt uit voor gesprek ze verontschuldigt zich voor wegkijken ze is verantwoordelijk voor de zwemmers ze is de badjuffrouw van ‘t Marnix ze is ook een mevrouw van/met een meneer ze is moeder van 4 kinderen ze heeft een luisterend oor ze is aantrekkelijk ze is aanstekelijk ze is aardig, relax…

zie de zwemmer hij is daar en wacht op vloed dagen om te begrijpen wat hem doet drijven duinen krabben het lichaam zonder water heeft hij dan niet gevoeld niets dat als een rivier begon spiernaakt de brug is hoog, hoger dan de honderd nerven in het zand een laatste ark kokhalst splinters uit het stof nog van de tijd over…

Gapend van de winterslaap reiken ze naar het licht, buigend in tegenwicht roepen ze lokkend: Groei en zweef, stuif en geef, spring uit je bast, bloei en verras, verspreid je geur en leef!…

ik hoorde woorden verdrinken in stemmen die zongen over wanhoop en pijn het lied van de zwemmers met stilte als repeterend refrein de barstende lippen van droogte en kou memoreerden hun vlucht voor angst en barbaar in een regen van kogels als minachtend gebaar zij hebben vrijheid voor even gezien het benedendek kraakte maakte snel…

Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water, is liefhebben met elke nog bruikbare porie, is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren. En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers, is met armen en benen aloude geheimen vertellen aan het allesbegrijpende water. Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water. Want in het water adem…

Zee te zien als kind zee te zien Het schuim van branding van schelpen zilte smaak Eb en vloed vloed en eb dat zich als vastgrijpt Aan nat zand wij schepten wij schiepen Zandkastelen met onze handen, schep en emmer Wij zagen een zwemmer,dood drijven tegen het basalt De zee neemt en geeft het zout aan m'n bestaan.…

waar regen valt waar water vloeit ieder zoekt zijn eigen weg de ene graaft een put de ander bedrinkt zijn kroeg volgers van het pad zwemmers tegen de stroom ieder zoekt zijn eigen weg de ene volgt zijn droom de ander gaat er vandoor waar regen valt waar water vloeit het leven laat je niet ongemoeid…

Ik verras je…

Op een dag zal het echt zo zijn, dat ik je verras, dan voel ik me niet meer zo klein, ja echt, die periode komt! Maar we komen om in de tijd, snap je me nou niet? Later krijg ik misschien spijt, als ik me nu al overgeef!…

. ------------------------------------ ut: 'Late zwemmer', 1992.…

ik draag boten over zee ik golf ik schuim ik spat vissen jaag ik door mij heen zwemmers laat ik binnen regendruppels springen op spetters rimpels kringen ik knaag gaten in een rots vuur houdt mij niet tegen dampig ben ik zacht en nat of hard als ijs zwart en glad ik schiet als hagel val als sneeuw ik kabbel klots en klater ik…

ik raak in vervoering ik waan mij god Pluto, betoverd geraakt door jouw stralende blik wat een hemels geluk moet jij hebben gevoeld als Demeter zwierend in haar white satin peplos zwaaiend in de wind mit goldenen Augen verras je mij, dear voor mij ben je warm en liefdevol Asel... kon ik je stem horen kon ik jou aanraken...…

Na de recente aanvallen op zwemmers zegt de directeur van het Zuid-Sinaï Natuurbeschermingscentrum: 'We denken dat iemand de haaien heeft laten wennen aan voer en daarmee is gestopt.' De haaien zijn daarna op zoek gegaan naar makkelijke prooien.…

trekt mij uit bed, mamma mag blijven slapen Straks als ons hoofd helder gewandeld is gaan we haar met een ontbijt verrassen Engel in die oggend Soggens klop sy aan my kop vra of ek tuis is en nog steeds van haar hou Op my ja-knik neem sy my aan die hand trek my uit die bed, mamma mag bly slaap Binnekort as ons kop skoon is kom ons verras…