Alle inzendingen over zweven

Lijkt wel eindeloos te zweven zonder vliegen de wind doet het werk…

Duistere stilte, lichte stilte Foto´s komen tot leven Foto´s van oudooms En van oudtantes Ik wil slapen in de wind Tv kijken in de lucht Met op de achtergrond De foto´s die door de lucht zweven Zweven door elkaar Om de minuut zie ik een andere foto De mooiste foto en de bijzonderste Foto lacht naar me…

Zoals een stofje Op de wind Zo zou ik willen zweven Geheel en al Gedachteloos Tevreden met het leven…

één voet raakt de grond binnen hemelsblauw zweven toch aarde vinden…

Een sprong in de nacht zweven langs stille dromen één vallende ster.…

De blauwe lucht is boven De grond is beneden Ik zit op de wolken Zo voel ik leven Zweven De natuur is dichtbij Ik was beneveld In een waas voorbij gekomen Ik kijk naar beneden Leven Toekomst is lucht Niks voorgenomen In mijn hoofd mijn dromen Ik vind je teder Geven…

Weet je wat ik wil? Een slip zijn op jouw bil De warmte in jouw bed Een vliegje in jouw net Een wolkje in jouw lucht De ticket van jouw vlucht Geketend zijn aan jou Een knoopje in jouw touw Een stoel op jouw terras De pin zijn van jouw pas Jouw vingers door mijn haar En dat graag jaar na jaar…

je lijkt wel een gedichtje Je zweeft tussen slapen en wakker zijn in je ogen nog een glimpje droom zo groot...maar toch nog zo klein Straks is het weer volop leven als je helemaal wakker bent tot dan toe lijk je te zweven en ik geniet met volle teugen van dat rustige moment…

De muziek die ik hoor, doet me denken aan het leven, dat mijn oma verloor. Het voedsel in mijn mond, doet me denken aan de armen, met hun buikjes opgezwollen rond. De films die ik kijk, doet me denken aan de oorlog, zelfs al is het buiten ons bereik. Maar jouw armen om mij heen, jouw zachte stem, jouw heerlijke lippen op mijn mond,…

Het mooie zit hierin dat ik vrij kan zweven. Als een albatros hoog in de lucht, vrij te zijn in een lange vlucht. Te tortelen als de duiven, fladderend omhoog te stuiven. Als mussen badderen in het zand, wanneer het weer warm is in het land. Ik zing ook als de merel in de morgen, en zelfs 's avonds zing ik zonder zorgen.…

De liefde laat ons de passie beleven Twee lichamen die hunkerend voelen Afdalend in een voortdurend zweven Wetend wat liefde voor hen zal bedoelen...…

Eerder viel ze, waarna ze constateerde “Shit ik val!” Ze viel en een moment later smakte ze neer Nu valt ze en kijkt ze om zich heen, boven haar en onder haar En ze bedenkt: “waar zal ik op aansturen, hoe wil ik landen?” Nu voelt ze ook het vallen zelf Fijne warme luchtstromen weet ze te traceren En daar leunt ze dan lekker op! Vallende is…

Ik wil je laten zweven, op de wolken van geluk, Als ik vol verlangen mijn lichaam tegen het jouwe druk. Ik wil je laten deinen op de golven der lust. Als je me liefdevol omarmt, en hartstochtelijk kust. Jij en ik, geboren om te beminnen. Samen zullen we, deze storm overwinnen.…

Is er iets mooiers dan bijna onzichtbaar begeleiden laten dansen laten zoeken naar de richting die past bij je vorm en je wezen die past in de omgeving op zoek naar het samenkomen van de passie en ingehouden adem naar het verstilde zweven waarin alles tijdloos is…

Zonder voorafbeelding zijn ze daar Die muisstil stijgen Als uit plekken op aarde Door geen voet belopen. Verspreid in de middag Zijn ze de middag. Eertijds gevuld met heliumgas Drijven ze nu, door de warmte gestuurd, Van de geregelde luchtwegen af. Is het omdat jij terzijde keek net? Ze richten de blik van de hond in zijn onrust En zijn…

In gedachten dwaal ik Jouw lichaam Zie ik jou zweven Voorzien van de mooiste Woorden zou ik jou Oprecht willen beleven Misschien voor even Wellicht een nacht Wie weet voor altijd Onverwacht…

In gedachten dwaal ik Jouw lichaam Zie ik jou zweven Voorzien van de mooiste Woorden, zou ik jou Willen beleven Misschien voor even Wellicht een nacht Wie weet voor altijd Onverwacht....…

langzaam verdwijnt de eenzaamheid en raak ik het gemis kwijt Mooie lieve vrouw, nog ligt alles in het open, toch hoop ik je gauw weer te zien te spreken en laten we in elkaar de eenzaamheid verbleken Verwarmen we elkaar met verlangen bewandelen nieuwe gangen door het gevoelsleven en laten ons op een zachte liefdestroom richting zomer zweven…

Hoelang nog, moet ik op je liefde wachten, blijf ik zweven in . onzekerheid, is er niets wat dit lijden kan verzachten.... word ik ooit eens van deze pijn bevrijd...…

Ik kwam jou tegen We noemden het 'het lot' Je tilde me op.... Weet niet wanneer je me weer neer zal zetten Maar nu nog niet nu nog niet…

Toen eindelijk de mist optrok doemde diepte voorbij de rand van het ravijn magnetisch peilloos sprongen ze samen zwevend als Icarus naar de zon in de verse hoop dat deze keer hun nieuwe vleugels niet zouden smelten…

ik heb je nooit zien vliegen toch heb jij altijd vleugels gehad je danste en liep zonder de grond zichtbaar te raken liet elegantie je dragen ook de bewonderende blik van de mensen gaf jou de spirit om zwaartekracht te temmen daar waar zonlicht jou schaduw gaf koos jij de zwevende pas op de rand van contrast wist jij verblinding…

de ochtend roept mij ik doezel nog dromerig op zondagmorgen laatste beelden drijven weg van het nachtelijk zweven Tanka…

Met goud in de mond En ferme, krachtige slagen Zwemt tweeslachtig brons Vrij in de koude morgenstond Poogt een vliegtuig in te halen Wedijverend in 't luchtruim Van weleer de zoete Zuiderzee Zwevend op zilv'ren zonnestralen…

Dit moeiteloos hangen in het toegeknepen licht versterkt plots het verlangen naar een klank of een gedicht Ik laat ze zwierig zweven en dagdroom nog even na over dit hemelse gegeven voordat ik buigen ga In een stilte en die buiging samen in de serene rust verpak ik dankbetuiging en voel mij oker gekust.…

Jij zweefde boven dagen van maan- naar zondag Groette de hemel en Maakte voort. Naar wie? Haastte je Groette en Bovendien Stierf jij D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n Daar haat. Zomaar. Opeens Aanleiding? Ontstaat IJzige stilte met Trein in volle vaart Rem erop Zuchtte dan En daarnaast Stierf jij D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n Met beide…

ik stamel verloren wat hulpeloze woorden ze kunnen de ruimte in, een fascinerende plek om te zijn, en mooi vind ik, woorden die bij elkaar gepakt rondzwerven als afval misschien of als bijzaak, of als symbool voor iets. Ik hoop dat iemand de woorden vindt om onder woorden te brengen het moment dat iemand mijn woorden vindt, wat en hoe mooi…

Het aarden doet pijn in dat eigen landschap vol haken en ogen vallen en opstaan dan zou hij zo graag zweven boven anderen en zichzelf naar een soort van hemel waar het landen zacht is nog liever blijven zweven alleen maar doorzweven slechts zijdelings op zoek naar een tijdloos doel om die tijd te vullen met wat eeuwigheid zonder…

Dit puur ontmoeten doet alle pijn wegsmelten en voeten zweven.…

In evenwicht van gulden ruil geheven Wandelt de wereld vleugelloos te zweven.…