Alle inzendingen, jaar 2003, week 26

Waarom Heeft hij geen respect, Jij bent toch zijn moeder? En waarom bezorgt hij jou dat schokeffect, als was jij het grootste loeder... Hij stond te schreeuwen op de straat en jij werd bang van hem, bang voor zijn vurige ogen in zijn gelaat... En van zijn bulderende stem... Hij was helemaal losgeslagen Vloekend en tierend en "val maar…

Ik herinner mij zijn grote handen Ik herinner mij ook zijn sigaar Ik herinner mij de sigarenrook Ik herinner mij zijn kachelpook... Ik herinner mij zijn vette soep en ook zijn zaterdagse schollen maar ook herinner ik de immer vette troep In keuken en op tegels, maar ook zijn heerlijke kippenvleugels... Ik herinner mij dat ieder…

Ik heb helaas maar één opa gekend, de vader van mijn vader... Hij was bij menigeen bekend, als de joviale vent... Als wij een bezoekje aan hem brachten, kon je metéén, een zeekaak van hem verwachten Hij had alle zeeën reeds bevaren en als wij aten van zijn vette soep, vertelde hij spannende verhalen Hij vertelde over zijn zeemanzijn…

Er was eens een heertje in Gouda Die zat om de tafel zijn vrouw na Zijn vrouw zei heel vief: " Dat is relatief, want als ik harder loop, zit ik jou na".…

Je ogen verraden je gedachten. Ze weerspiegelen het verlangen. In de zwoelte van de nacht. Beiden bevangen en door het vuur gevangen. Verlangend dacht ik aan jouw handen. Die bij mij vuur deden branden. Ik kijk je uitdagend aan, Durf je het aan…?…

een dag zonder jou is een dag zonder licht een gelaat zonder gezicht eenzaam en stil en koud en kil een dag met jou een hele fijne geur opstaan met een goed humeur de ganse dag jou verwennen mijn liefde voor jou neerpennen een avond met jou genieten van elk moment dat je bij me bent jouw tederheid ervaren in jouw mooie lieve oogjes…

samen zwijgend met ons gezicht naar de zon zonder woorden zonder gebaar een ontloken stilte genietend van een warm verbond mijlenver van elkaar gewoon twee mensen gelukkig kent warmte geen grenzen voor een engel…

dit is de dag van zwarte regen bomen huiverend in de lucht duister neerkijkend op de mensen zwarte druppels op hun gezicht dit is de dag van zwarte wegen doodlopend op dezelfde muur van kleurloze, afwerende handen neem zijn leven, raak hem hem heer dit is de dag van zwarte negers trappend tegen elke steen van de zwart behuilde aarde neem…

de weg leek zo bekend ik liep alleen jouw medeweten had vergeten me mijn schaduw mee te geven de hemel was weer sterrengroot de maan stond vol en bol van vroeger toen de romantiek nog alle kansen had bewust de tijd vergat even vrij op harten jagen ogen aasden en haar glimlach zong verleidelijk de melodie ruiste magie…

De vrouw van ex-VS-bestuurder Bill (die ooit zei 'ik had geen seks met haar') kreeg hier het allerereerste exemplaar Van haar reeds uitgebreid verkochte pil Ze ontkent in alle geuren, alle tinten Maar na Bush-Clinton-Bush komt straks weer Clinton…

De vrouw van ex-VS-bestuurder Bill (die ooit zei 'ik had geen seks met haar') Kreeg hier het allerereerste exemplaar Van haar reeds uitgebreid verkochte pil Ze ontkent in alle geuren, alle tinten Maar na Bush-Clinton-Bush komt straks weer Clinton…

Ik wandel vrolijk door het bos maar voel iets in mijn dijbeen steken ik krab en weet: ik ben de klos waarna ik luidkeels uitroep: teken!…

Geblokkeerd door woorden 't toetsenbord kijkt me aan Signalen die ik hoorde wil ik laten gaan Het is weg, door emotie té veel geschreven té veel gehoord té veel inleven... Waarom wordt er zo gedacht ? waarom niet onbevangen iets meer van het leven verwacht ! Waarom al dat doodsverlangen ? Het is één grote warboel binnen in mij gaat…

Lopend aan de waterkant met een hond aan elke kant Witte broek aan mooi weer dus vooruit kan wel 'n keer Lekker langs de file lopen op 'n mooie, lange zomer hopen Dara, ons hondje, loopt parmantig te stappen wil naar alles wat beweegt happen Lindy, onze bruine labradorpup is af en toe net een gup bek open, bek dicht Wat een mal hondenwicht…

soms denk ik dat alleen de eenden niet van god los zijn... als je bijvoorbeeld in een auto aan komt scheuren en ze steken over dan zullen ze plotsklaps heldhaftig verstijven samen thuis en uit verder kunnen ze redelijk vliegen en ze blijven voortreffelijk drijven…

De wereld door mijn tranen heen Is lichter dan zij werkelijk is Vanaf de dag dat ik van jou begon te houden Mijn ziel vol prachtige kleuren Je handen zijn als het blauwe water Druppelend op mijn bestaan Knopen leggen met je vingers Jouw aanraking een zegen voor mijn lijf Je gezicht ‘t evenbeeld van een rode roos Vol bloeiend in de zomerzon…

heel erg sexy heel erg trendy heel erg mooi alles in de plooi mooi om naar te kijken je zou er haast voor bezwijken wat niet iedereen ziet is de binnenkant of niet? liever iets minder mooi niet alles in de plooi eentje voor jou alleen geen blok aan je been is de binnenkant wel mooi niet alleen een prachtige haartooi niet alleen…

De sterren fonkelen in het heelal en ik vraag me af, wat het me zeggen zal. De haan kraait in de morgenzon en het leven zei mij meer dan wat ik bedenken kon. Ik ben helemaal alleen en van mijzelf. En mijn stem weerkaatst in een rotsachtig gewelf. Een golf slaat met zijn kop op een rots. Wees trots, wees trots, wees trots. Alle zielen…

Een broertje dood, heb ik aan wachten, waar komt die opmerking toch vandaan? Als ik moet wachten tot m'n broertje dood is, heb ik nog een lange weg te gaan? 'n Nagel aan je doodskist, dat is er ook zo een, van deze twee, maak ik er gewoon maar één! Want aan wachten, heb ik "een broertje dood" en 't is een nagel aan mijn doodskist…

Ik zag je op de video die trui van winters weer en nachtgelijke armen. In een andere tijd-ruimte knuffelde je een kind en ongetwijfeld was de avond weer bestrooid met snippers licht (bergen, sterren, zei je) Een storm steekt op in de verlaten streek die ik moet zijn...…

Een vrouw op leeftijd, dierenliefhebster in hart en nier, schafte zich een hondje aan, had ze tenminste nog wat aanspraak en vertier, want zo'n beestje moet op gezette tijden naar buiten om uitgelaten te worden? Déze hond echter, heeft zijn bazinnetje geleerd, dat dat hélemaal niet hoeft, doet zijn behoefte gewoon binnenshuis... Hij is…

Zachtjes gaat hij over mijn polsen... de watervallen van bloed stromen een weg naar beneden... het word kou... het mes valt en breekt de stilte van mijn dood...…

De innerlijke rust die uit me vloeit sterft in een ander Ze vloeit naar een ander lichaam, een andere geest Ik wil weten hoe lang mijn ziel en mijn geest zich zullen vereeuwigen Kom en sluit je dampkring rondom mij, beziel mij met jouw stromen, maar geef mij die stenen rust terug…

schoenendozen vol herinneringen lieve woorden in vergeeld karton foto’s van jonge hartsvriendinnen lachend in de Scheveningse zon poëziealbums vol geplakte plaatjes hanenpoten op gekleurd papier namen van lang vergeten vriendjes elke woensdagmiddag was plezier schoolagenda’s vol met popidolen dezelfde als op posters aan haar muur koffers…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

samen op de maandagmorgen pap en mam al vroeg van huis tref ik je soms voor de buis ga ik lekker voor je zorgen met je stralend-lieve lach beginnen we aan een fijne dag samen boven in je kamer zoeken in je klerenkast naar wat je het mooiste past het lijkt je nu nog niet te raken maar het zal niet lang meer duren of je krijgt ook kledingkuren…

De schok was alom voelbaar Van Seedorf schuddend op haar grondvesten De heer Kamp maakte een misbaar Het einde van een tijdperk ten lange leste…

De nacht trekt zich als een blaasbalg open boven het donker deinen dat haar zoekt. Haar sifon zoekt de horizon waar zijn vloed ontbranden moet. Tot zijn hoogte trachtend zich vergewissend van zijn kracht haar geulen klaar voor dieper water toont ze hem haar strand dat wacht. Een nonnengift, roze gekapt ligt teer neer in 't zand. Onder de…

Ik ben blij dat ik mag leven en dankbaar dat ik er mag zijn Gelukkig, dat ik mag beleven Hoe mooi het leven toch kan zijn Ik ben blij, dat ik een tweede kans kreeg En dat ik kindren hebben mag En dat mijn moeder nog mag leven, ondanks toch zoveel tegenslag... Ik ben blij met al mijn vrienden die er altijd zijn voor mij…

Prettig vind ik de nacht ik geniet ervan, zonder weemoed Het is niet iets waar ik naar smacht en toch, prettig voor mijn gemoed Er zwijgt een donkere sfeer, die verlicht wordt door helder denken. Ik neem haar op, zonder verweer en weet dat zij mij dit wilt schenken Turend naar de horizon voel ik mij zo alleen Maar de nacht is waarmee…