Alle inzendingen, jaar 2003, week 24

Mercedes zeilt door de grauwgrijze wijk Een ster van chroom op de neus De duiven, gevleugelde ratten scharrelen in de goot fladderen loom op. Wie schuilt daar achter getint glas? Een beursbaron die de handen wringt Het sloffend vee veracht Hij laat de woekerwinst berekenen van een nog niet aangeboorde bron terwijl het zalig slijk zich ophoopt…

De telefoon doet me ontwaken Anders kan dit geluid me nooit wakker maken. Vreemd genoeg zit ik dit keer ineens rechtop in mijn bed. Ik voel een vreemde rilling over mijn rug voordat ik mijn benen op de grond zet. Snelle onrustige voetstappen op de trap. Mijn deur gaat langzaam open, ik zet me schrap. Ik hoop dat ik me vergis, mijn gevoel…

Volkomen ongeinteresseerd, legt ze haar benen op de stoel, té ver heen, om geïrriteerd te zijn. 't Voelt zo verschrikkelijk verkeerd om te zeggen wat je voelt. Elke keer als je denkt, je leert ermee om te gaan, wordt je teruggesmeten. Omdat in wérkelijkheid één stap vóóruit, in 't écht je twee stappen áchteruit laten gaan.…

Mijn gedachten staan niet stil, zelfs 's nachts heb ik geen rust. Het begon allemaal in april, nadat jij me had gekust. Wat ik niet had voorzien, overkwam me toch. Ik voelde me weer achttien, dit gevoel was geen bedrog! Ik was de kluts kwijt, wat de kluts ook moge zijn. Genoot volop van jouw aanwezigheid, alles voelde zo goed en zo fijn…

ik heb geen maten per minuut en ook geen beker het is meer eb en vloed en ik lig in het water tussen het mateloze schuimbekken van de golven…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

ik houd van mooie rode licht gezwollen volle lippen als ze lachen als ze praten als ze niets doen maar vooral als ze niets laten…

Een Hasseltse poes die in een kroeg twee hele flessen jenever vroeg zei desgevraagd "het is niet voor mij maar er zit voor mij wel voordeel bij het is voor die lieverd waar ik bij woon die zuipt als een ketter, niet gewoon, maar ik heb wel een paar uur later een vette orgie met zijn kater."…

de wind waait, de maan schijnt de regen valt en jij slaapt de wind rust de zon brandt de regen droogt en jij leeft de bladeren vallen de zon lacht zwakjes de mist komt op en jij rust... eeuwig…

Ik wil ontwaken in jouw armen Ik wil dat jij er altijd bent Ik wil jou met mijn hart verwarmen Ik wil dat jij de mijne bent... 'k Heb niets te willen, dat zeg jij steeds Maar ik dacht dat jij hetzelfde dacht Ik wou dat ik in je hart kon kijken En, ik wou dat'k wist wat jij nu dacht... Ik wil niet die onzekerheden Daar wil'k van af, help…

ik groet de koning met gebogen hoofd een serene stilte de stemmen geroofd de zon nog onder mijn ogen gericht op de koning der bomen nog buiten het licht een aarzelend fluiten heel even, heel zacht betekend het einde van de stille nacht het koor zwelt aan het duister verdwenen de angsten ver weg de wonderen beschenen…

je vingers glijden zonder erg langs en over het papiertje dat zich als bij toeval nog in je hand bevindt je bent anders dan anders nerveuzer misschien toch is je glimlach vertrouwd al lijk je niet op je gemak je bent er wel maar toch ook niet mensen spreken je aan je hoort ze maar toch ook niet in gedachten zo ver weg van iedereen…

een laatste sigaret een laatste glas wijn toe vertel me nog iets een verhaal een anekdote een mop als je niets doet gaan we naar huis sterft het feest en is het gedaan maar ik wil nog niet weg dus zet wat muziek op en laten we dansen ontsnappen aan de lethargie vertel me over vroeger vertel me och laat maar ook de muziek…

Ik weet nog van mijn eerste vriendje Oh, wat was ik dol op hem Op zijn stem en op zijn ogen Alles was zo mooi aan hem... Ook zijn haren en zijn handen Zijn manieren, zijn hele snuit Maar vóór het áán was en ik het besefte Was "de verkering" al weer uit! Ik was pas zestien jaren zei hij en dat was toch nog wel jong Hij al negentien, die…

Wolken verdwijnen Nemen gedachten mee Vliegen door stormen Ver over land en zee Gedachten vervliegen Verdwijnen in lucht Stormen nemen af En ik denk, zucht...…

gemompel in mijn kop herrie in gedachten ik schreeuw al donder op denken moet maar wachten emoties vlammen rood woede zit achter mijn ogen ik wil veel liever dood dan steeds die ruzies te gedogen nooit is het stil soms rustig aan als ik weer met mijn hoofd tegen de muur ga slaan met pijn en bloed voel ik mezelf leven dan zijn ze…

Max en Lex onthielden zich van voorkeur Ze zeiden monter ´als 't maar gezond is!' (zoals 't voorschrift van de oudersbond is) Stralend was hun lach en ons humeur Wat ik bij BNR niet heb gehoord: Hoe die kleine in de Quote 500 scoort...?…

Soms, plots'ling, door mijn Brahmanvrede heen, Schreeuwt als een stervend beest mijn oud verdriet: Een reuk, een landschap, een herinnerd lied Roept op naar 't leven, wat gestorven scheen. Dan mis ik wie ik liefhad meer dan een; Besef van eeuwige Eenheid gaat te niet: Mijn blik, door mens'lijkheid verduisterd, ziet Smartelijke gescheidenheid…

Lieve Mama, Jouw gulle lach Jouw onuitputtelijke zorgzaamheid Ik wou dat ik je voor me zag Ik kan het niet geloven...ik ben je kwijt Maar ik geloof er plechtig in Dat wij allen jouw wer terug zullen zien Dit..het leven op aard..was enkel maar een begin Een kleiner begin dan je denkt mischien Dat ik deze hartekreet schrijf is eigenlijk…

In de klas voel ik me felgeel Normaal voel je je doodgrijs Maar wij hebben een knalrode meester Die altijd vrolijk doet. Zijn lessen zijn fluoblauw Op het einde van de dag Bezoek ik mijn mama in het ziekenhuis WIT Op…

Ik kwam je vanmorgen tegen op weg naar school met de fiets En dacht: dit wordt vast m'n geluksdag, dit is al het begin van iets Ik wist niet goed wat te zeggen, zeg op zo'n moment toch alles verkeerd Dus vroeg ik maar iets in de trant van: "Heb jij je huiswerk goed geleerd?" Mijn knieën knikten en ik was rood van oor tot oor Eindelijk sprong…

Een vriend is iemand, Die een lichtje aansteekt in de nacht Als al je sterren zijn gedoofd. Die je omhelst Om je toch weer los te laten. Die je neemt zoals je bent. Vandaag goedgezind, Morgen weer moedeloos. Hij is een troost en altijd vlakbij En probeert je tranen te begrijpen. Een vriend is als de lucht in je longen. Nodig om verder te…

in jouw ogen zie ik de spiegel gebroken een niet te voorspellen pijn in woede ongrijpbaar regeert jouw lichaam en geest nu wil je niet zijn niemand zien niet herinnerd worden aan het onontkoombare van de waarheid een waarheid die in de weerschijn van het heden de toekomst zo onzeker onbetrouwbaar zichtbaar maakt jouw verleden…

gevangen hart gevangen geest verlangend naar onbekommerd vrij zijn ben je zelfs bang als je dit leest zo veel verdriet draag je uit het verleden met je mee zoveel wat moest stil kijk je voor je uit onbereikbaar vaak voor iedereen met alleen die ogen van jou als spiegels van jouw ziel die zeggen laat me … alsjeblieft laat…

ik loop door verlaten straten in het donker van de nacht en roep jouw naam in alle talen maar misschien nog iets te zacht wil of kun je mij niet horen al uren dwaal ik eenzaam rond ik wil je zien ik wil je spreken en die lach zien op jouw mond…

Schat, je ogen zijn zo mooi, je huid is o zo zacht, je glimlach doet me trillen, je tanden glimmen in al hun pracht. Waarom ben je toch zo mooi, van binnen en van buiten, ik vind dat niet alleen, hoor al die mannen naar je fluiten. Maar zij roepen je voor niks, je houdt alleen van mij, we horen bij elkaar, dat maakt me superblij.…

Hij kijkt er toch iets anders tegenaan. Ik zie slechts de familie Jansen, terwijl hij denkt: ’k geef hem nog dertig jaar, mevrouw heeft toch iets minder kansen. Ik denk: wat kijkt mijnheer van Dam toch sip en hij weet: ’t is de tonsillitis. Ik zie de mens en hij daarbij de kwaal, de zwakke darm en de bronchitis. Ik denk: de Bruin heeft zeker…

Zo, eens even rustig zitten op dat bankje in ’t plantsoen, kijken of ik voor een ander die erbij komt iets kan doen. Wellicht naar veel woorden luist’ren met een hart dat openstaat en wat vrede achterlaten als de ander verdergaat. Zo, eens even rustig zitten naast die welgestelde heer. Zou hij soms wat aanspraak zoeken? ’k Zie hem al de…

Eens bij een meertje in Vasse Zaten twee smerige dassen De ene zei zacht: Da's vies he zo'n vacht De ander dacht: ach, da's te wassen…

Prettig vind ik de nacht ik geniet ervan, zonder weemoed Het is niet iets waar ik naar smacht en toch, prettig voor mijn gemoed Er zwijgt een donkere sfeer, die verlicht wordt door helder denken. Ik neem haar op, zonder verweer en weet dat zij mij dit wilt schenken Turend naar de horizon voel ik mij zo alleen Maar de nacht is waarmee…