Alle inzendingen, jaar 2004, week 24

Ineens weer acht op de achterbank van een beige citroen Lavendelvelden tot de horizon in geurend blauw-paars Groen is schaars zinderend de zon fietsend de helden De finishlijn wacht lelieblank…

ik heb met jou het brood gebroken de vis gedeeld het paradijs genoten in je ogen lees ik schuld hebben we de wet ontdoken die mensen hebben afgesproken is het een goddelijke eis één liefde voor jouw lijf Hij nam mijn rib om jou te klaren joeg passie in de genen om een nog mooier nageslacht te baren hij sloot het paradijs…

Alsof je het uitzoekt met een vernauwde geest, niets dan zieken, zeuren, zaniken, niks zonnigs; Files, verkeersborden, fouten, versperde wegen, alles valt en verdrinkt net buiten de greep. We zijn niet gemaakt voor elkaar, we moeten het maken, maar waarom de verkeerde dingen. Ik zie mezelf anders, wat ik je toon, is niet wat je oppakt. Ik heb…

snel gaat het niet het ontwikkelen want ik verlies het altijd tegen de tijd de lamp brandt door weldra valt het donker buiten stoot ik overal mijn hoofd en handen te laat en te onvoorbereid geen foto ik kan niet zingen en geen aandacht houd ik vast wat weet ik heb een wederopstanding nodig als verlengstuk een fietsauto ondertussen is de…

Alleen jij raakte mij van binnen op dat plekje wat van mij was jij wist mijn hart te winnen toen ik alles in jouw ogen las Jij kwam toen ik niets meer had en zette al mijn zorgen opzij jij wist dat ik in zak en as zat en daarom was jij er voor mij Terwijl jij mijn tranen opving liet ik jou vol vertrouwen toe ik draag nog steeds die ring…

Amerikanen zijn ronduit verrukt Dat verse friet tot groente is benoemd De quote van de minister wordt geroemd Want is het dan geen aard-appel-product? De critici bezien het als iets dols En spreken eerder van 'fresh vetgetables'…

De geur van bloemen wel duizend zo schoon geen mens die ’t ziet ze zijn enorm gehaast lopen de schoonheid der natuur voorbij geen plant of boom kan hen verbinden de schoonheid zien ze niet meer explosies van natuurlijke kleuren geen neus ophalend voor de heerlijke bos geuren druk en een leven van verveling en haast hetgeen mij steeds verbaast…

de muziek klinkt als stilte tussen ons het ijs is wak de avond teer de sjaal waarachter je verbergt je schroom is rood aangeslagen papier geeft mij geen kans is te vochtig van voorjaarstranen filosofie en aspirines ik smeek je tot bloedens toe dan: als zwart poeder bezink ik tergend traag val helemaal uiteen tot je heengaat…

Ik neem je mee Ver over zee Ver over land Naar 'n uitgestrekt strand. Wolken verspreiden De geur van olijven Vlinders beminnen Voldaan overwinnen. Zon overgoten Intens genoten…

Dichters wonen in een hemel Laten woorden vallen op de aarde In vlammend vuur van licht en regenbogen Raken zinnen in een mensenhart Dichters wonen in een hemel Moeten naar de aarde dalen Worstelen met strijd en macht Zoeken schone zinnen voor de Goden Dichters wonen in een hemel Een land verdwenen voor het mensenoog Verlangt de aarde…

Omdat ik wilde weten waar je was Zocht ik naar jou in onbekende straten Waar oude huizen donker en verlaten De echo galmden van mijn trage pas Daar hoorde ik jou achter muren praten Je stem klonk zacht maar scherp als snijdend gras Ik trad behoedzaam in het gebroken glas Van mijn herinneringen, zelfs hiaten Werden stilaan gevuld met rook en…

doorspekt met tranen haar eeuwige angst een leven in schaduw duister gemis neergeslagen ogen zien nooit wat er is gesloten haar blik een lach zonder kleur…

Als ik kijk naar hoe ik ben En hoe ik had kunnen zijn Dan zie ik zoveel verschillen En dat zien doet dan pijn Ik mis zoveel dingen Die ik in mijn leven nooit heb gehad Verlang naar van alles Zoals je verlangt naar een verborgen schat Ik wil zoveel meer kunnen Maar mijn verleden liet dat niet toe Mijn heden lijdt daar nu onder En naar…

in het stof van mijn geheugen staat je naam verkeerd gespeld verdraaide waarheid of een leugen een delict zonder geweld heb ik echt om je gegeven of doodde ik met jou de tijd om als puber te overleven in een spel van haat en nijd in het stof van mijn geheugen verliest herinnering alle glans neem ik stil de laatste teugen van een liefde…

Toen ik jou in de metro kreeg, wist ik al dat jij bij mij bleef. Zo’n lieve kleine kat, was iets dat ook Lotje nodig had. Een kameraadje om mee te spelen en een mandje om samen te delen. Jij bent zo’n lieve kleine schat dat had ik eigenlijk niet verwacht. Je speelt en ravot met je ‘grote zus’ en daarna liggen jullie heel knus…

Is er dan niet één die kan begrijpen Hoe het werkelijk is gegaan Waarom ik met betraande ogen Jou uit mijn leven liet gaan Weet dan niemand Hoeveel ik werkelijk van je hou Wat een pijn ik moet verdragen Hoe koud en leeg mijn wereld is Iedereen had zijn mening Over ons en ons bestaan Maar nu ik je heb verlaten Staat er niemand voor me…

Sterren wil ik schilderen op het linnen van geluk de maan geef ik een likje mee al schijnt zij dromen stuk De zon lacht alle zorgen warm zij straalt zware sores licht de regen vangt mijn tranen op tekent lijnen in gezicht Wind waait wilde woede weg neemt somb’re gedachten mee storm geeft ontroering lucht vertroosting vind ik aan zee…

Vertel me eens, heb jij jezelf vanmorgen in de spiegel bekeken en had je weer een rimpel meer of wil jij je haar weer bleken ? Spraken die ogen in de spiegel toch niet dezelfde taal als jij of maakte je spiegelbeeld je dag nog blijer dan blij ? Vertel me eens, heb jij jezelf een goede morgen mogen wensen en wilde je ook hetzelfde doen…

Bodem in beroering, nacht maakt plaats voor dag en dauw geeft de ochtend weemoed. Een brede gloed rolt zijn oranje loper uit en kleurt een nieuwe morgen. Onder het treurgeboomte twee vroege zielen de hond voorop, geestdriftig in galop en hij – misschien een dichter – vol gedachten door het park. Het eerste licht maakt weer geluiden en in…

Kon jij anders kijken kon ik je laten zien Tranen die niet enkel vloeien In meervoud delen In vreugde In verdriet Tranen die niet enkel vloeien Kon ik maar laten zien dat ik het anders bekijk…

Voor een andere kijk hoeft men slechts van liggen over te gaan tot staan of omgekeerd wat ook te bereiken valt met transcedente poëzie lichtjes zwevend boven de grond men zegt ´hij dicht´ als men je ziet, en ´let op, straks zie je het weer niet´…

ik krijg rillingen als ik je zie vlinders in mijn buik voel jouw warmte als een kruik jij bent mijn evenknie mijn ogen stralen telkens weer als ik jou zie lopen het verlangen is zich aan het ophopen en het groeit steeds een beetje meer mijn denken gaat niet meer gestructureerd mijn woorden missen samenhang ik ken je nog niet zo lang maar…

Lotje Ik wou dat je nog was blijven leven, kon ik jou ook nu nog mijn liefde geven. ‘t Was jammer, een “kroelerd” was je niet, dat deed me soms best wel verdriet. Ik wilde dat je kwam kroelen en spinnen op schoot, maar jij was daar niet van gediend, je sloeg met je poot. In de wachtkamer gingen mijn gedachten terug, De afgelopen…

ik wil je niet breken groei maar en bloei je talenten zijn legio beperkt door je regio maar je bent zo begaafd ik zag je verschijnen door de hemel gebaard de bevalling was heftig je bent niet gepaard in voortdurend verdwijnen je hangt in structuren gemapt in dossiers je leest in hun zielen te veel vaak ineens, jij, hebt de macht over…

Een vlinder sprak eens heel gevat ik ben dit leven fladderzat en trok zich terug in zijn cocon alwaar hij voor zichzelf een privé-vliegtuigje spon.…

Je zegt dat de rozen van vandaag zijn uitgebloeid, dat de herfst loopt te wenen in de schaduw van je lijf Je zegt dat de stilte nader is dan de troost in mijn armen, dat mijn adem muren bouwt tussen verdonkerde dromen maar als ik nu zeg dat morgen weer zal komen, dat droefheid en intens gelukkig zijn samen horen maar als ik nu vraag…

Hoeveel tranen moeten er verdampen voordat jij mijn zondes vergeeft om te zien dat ons leven samen nog wel degelijk een kleur heeft Iedereen leert van gemaakte fouten en niemand zal ooit perfect zijn maar we zullen heel veel missen als ik uit jouw leven verdwijn Alsjeblieft, pluk mij weer als een bloem en laat onze liefde zegevieren…

...waar ik graag kom sinds jij een bord met felle kleuren langs mijn hoofd tegen de muur op smeet en alles wild ging geuren Net als een bed een mens opeet nam zweet het van ons over het druppelde in stukjes pijn en geluk langs mijn haren op je wangen uit je knieholten in mijn handen het scheurde uit mijn hart in jouw armen en jij voelde…

Vandaag de handgranaat, wie doet ’t vóór ? Rajief, kom maar naar voren asjeblief. KABOEM !! Ach, ‘t is wel jammer van Rajief, met hem gaat weer een jong talent teloor. Dan reik ik jullie nu een landmijn aan, daar moet je thuis aandachtig op gaan staan.…

verleid me, verstik me, pak m’n vrijheid af, bemin me, beperk me, ga je gang, ik ben laf! Je wilt samen smelten, een onnozel idee, maar ik ben romantische dus ik ga erin mee. Kneed me en knecht me, wees lief en gemeen, gun me de plek van het blok aan je been. We doen nog meer water bij onze wijn, totdat er alleen maar water zal zijn. Helder…