De dagen die me resten
Is er dan niet één die kan begrijpen
Hoe het werkelijk is gegaan
Waarom ik met betraande ogen
Jou uit mijn leven liet gaan
Weet dan niemand
Hoeveel ik werkelijk van je hou
Wat een pijn ik moet verdragen
Hoe koud en leeg mijn wereld is
Iedereen had zijn mening
Over ons en ons bestaan
Maar nu ik je heb verlaten
Staat er niemand voor me klaar
Misschien is dit voor
hen dan wel het allerbeste
Maar ik verlang nog steeds naar jou
Tranen lopen uit mijn ogen
En niemand die me troosten kan
De dagen die me resten
Beleef ik in diep verdriet
Voor mijn kinderen het allerbeste
Maar geen kind die dat ook ziet
Geplaatst in de categorie: liefde