Hiaten

Omdat ik wilde weten waar je was
Zocht ik naar jou in onbekende straten
Waar oude huizen donker en verlaten
De echo galmden van mijn trage pas
Daar hoorde ik jou achter muren praten
Je stem klonk zacht maar scherp als snijdend gras

Ik trad behoedzaam in het gebroken glas
Van mijn herinneringen, zelfs hiaten
Werden stilaan gevuld met rook en as
Omdat ik niet vergeven kon, noch haten
Heb ik me afgekeerd. Met snelle pas
Ben ik gegaan en heb je daar gelaten

Emoties Afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 447