Alle inzendingen, jaar 2004, week 37

De zwangere vrouw zat in zichzelf gekeerd Zonnestralen op haar lichaam Handen op het kind in haar buik Haar hele zijn naar binnen gericht Het plaatje was zo vreedzaam Je zag, ze was niet werkelijk daar Ze was ver weg met haar denken Haar handen om haar groeiend kind Met zo'n vertrouwd gebaar Zittend in de zachte middagwind Nog…

het duurt mij een levenlang, voor ik kan zeggen; het is goed verzoenen met wat er gebeurde wanneer aanvaardt mijn leven dagen van weleer, nachten waarin ik schaduw zag ontvouwen mij telkens weer rusten in de nacht zonder de schaduw die het leven gaf soms dan lijkt het te komen, verzoenen met het verleden, maar het zijn heldere…

Ach, laat mij nu maar even alleen met de mist in mijn hart mijn toekomst wendt zijn steven en gaat eigenlijk weer van start Alles troebel en niet te raden wacht ik op dat mooie moment mijn verdriet is zwaarbeladen het lijkt een gebed zonder end Ach, laat mij nu maar even het komt allemaal wel weer goed het verleden staat geschreven…

Weer neergeschoten door het verleden Lig ik verlamd met een berg Herinneringen op mijn borst Te zwaar om mij te keren naar het heden Een gapend gat in de rug Eens zal je leren Wat je achter je laat Komt toch weer terug Kou langs de graat Verstilt het hart…

De avond is zo simpel blauw, er zweeft iets van stil berouw over het wijde water. Daar bij de biezengroep klinkt van heel ver, wat schuw geroep een weifelend gesnater. Een snelle zeilboot komt naderbij, een snelle zakdoek wuift naar mij over het wijde water. Ik voel in mij een vreemde pijn, zou er dan toch nog.........iemand zijn? Die mij…

's zomers is de stank van auto's langs de snelweg adembenemend…

Zijn denken vertroebeld Zijn pupillen vergroot Zijn aders totaal kapot Doordat hij zoveel spoot Verzorgt zichzelf niet meer Ongewassen, ongeschoren Zijn neergang ziet hij niet Hij is gefixeerd op scoren En ooit was dit 'n jonge knul Met toekomstplannen, idealen Nu wacht hij tot het tijd is Om zijn methadon te halen Trillend zit hij…

hij stelt ze op de proef kom, zegt hij tegen de visite laten we samen genieten van de stille stilte zoiets geks hebben ze nog nooit gedaan in wezen willen ze wel naar huis…

gekrulde blaadjes van de krentenstruik geven hitte een gezicht…

de lucht van verbrand vlees komt mijn neus in en uit feest bij de buren…

Rondom het huis de vleugelslag van gieren, er zit er zelfs een grijnzend op het hek te kijken hoe ik in dit stil vertrek belaagd wordt door belastingformulieren Van alles kan een mens worden verlost, relatieleed en aanverwante kwalen, maar valt men in de handen der fiscalen dan rest alleen een kleine aftrekpost Ik steek mijn hoofd behoedzaam…

ik heb mijn vloot verbrand; wat leugen en geen waarheid was mijn verse wonden spoelen schoon in deze zoute plas het tij tilt mij zeewaardig…

We vechten samen voor onze idealen wat een ander ons misschien niet gunt toch zullen we blijven strijden voor wat die ander nooit heeft gekund. Laat die jaloerse blikken maar staren eenmaal zullen ze moeten erkennen dat wij het samen waard zijn daar moeten ze nu maar aan wennen. Wat ooit is geweest zullen ze vergeten, en al worden we nooit…

Oude mensen kunnen me bekoren Met hun perkament gezicht En die twinkel in de ogen Als het verleden wordt belicht Graag hoor ik de intense verhalen Over hoe hun leven is geweest Wat ze vroeger hebben doorstaan En voel dan de levendige geest Veel leed, liefde en zorgen Passeren dan in zo'n gesprek Ieder beleefde op eigen manier En aan…

Hoe schijnt van avondstrand Doods overkant Lichter dan heel dit land van leven: Zo twee jonge ogen sterrestom Zien klaargeheven, Dood, uit uw schemer om. Gij hebt in blind bestaan Uw oud geheim verraên: Geen kan meer in uw duisternis geloven, Nu ge die helle lampen stal, Die heel de reis door schaduwdal Niet zijn te doven. O ik dacht…

Met een glimlach om mijn mond dip ik in het levensschaaltje ik neem onbevangen een klein hapje verlangen, het smaakt naar meer voorzichtig proef ik even aan een brokje geluk en laat het zachtjes smelten op mijn tong, waar het zich vermengd met het verlangen onverschrokken neem ik een té grote hap liefde, verslik me bijna, maar weet toch…

ik ploeg en zaai vind mijn draai in het oogsten met de zeis ik maai met korte streken de strohalm is taai een karwei van enkele weken als het gewas zijn bloemen heeft is één zwaai genoeg omdat het leven zich dan overgeeft je lijkt verbaasd als ik je nader kijkt naar omhoog en roept de Vader je bent nog niet volledig uitgebot…

Even die zonnestralen proeven door het kleine wolkje van geluk heel even maar die intense warmte voelen in het zicht van de nacht waar de koude weer bezit neemt van mijn onstuimige gedachten terwijl ik diep onder mijn vier- seizoenendekbed wegkruip in de duistere vergetelheid en de onbegaanbare wegen aanschouw in het zicht van…

Steeds meer terreinbeheerders in ons land gebruiken beesten om bezoek te weren, dat bloot en wel publiek wil masturberen. Zelfs beren komen voor in dit verband. Al is de blote homo nog zo snel, de bruine beer die achterhaalt hem wel.…

De hengeltjes zijn opgetuigd het slootje is uitgezocht ik hoor hoe je vrolijk juicht je eerste echte strooptocht Ik zie hoe je dobbertje danst het vraagt om extra aandacht door ringen van water omkranst zie daar, het visje is op jacht Wat lusten vissen nou echt graag? Brood, aardappel of maaien? En dan uit het niets de vraag: Pappa,…

depressiviteit is usurperend voor je het weet is het gemoed triest gestemd tranen dringen leed in de botten het hart doet gestoord de maag draait zich om ziet de darmen wanstaltig bewegen vreemde geluiden produceren ogen verwijden starend schouders hangen armen in rouwstand knieën knikken bevestigend de keel dikt buikpijn completeert…

wat is natuur nog in dit land vroeg de dichter Bloem. What's in a name?…

Vandaag geef ik mijn vaas terug aan het kleurenpalet van de zomer. Schoon en leeg van binnen schijnt een nieuw seizoen mijn kamer in. Er ligt weemoed in de vensterbank maar dankt de stille aandacht.…

waar de omhelzing van angstige dromen als diepgrijze nevel mij zacht omhelst zal deze wereld in jouw lach ontwaken breekt de beklemming geslotenheid Vraag ik de zon jouw zachtheid te raken zonder jou dooft een ster verliest zij haar wens…

Ik weet: soms glijd ik weg in een andere toch echte wereld zie ik mijn ouders zie ik mijn thuis in een ander huis zie ik mijn hand aan de ploeg zie ik mijn paard het gewas op mijn land voel ik de rust aan de haard. Ik verdwaal in de tijd. Dat besef doet me pijn angst grijpt me aan. Veel wijder dan gangen en kamers wordt nu het zorgzaam…

vrolijk opgestaan, onwetend van de dag mensen ontmoetend in hun waan die ik dacht te kennen iemand met een dwingende blik. de dag ging verder. dezelfde mensen blijven mij volgen, in mijn geest had ik nog willen slapen verder dromen en niet neergesabeld met pijn mij achter latend. verder moet ik gaan, vergeten wat voorbij is, zonder…

De bomen dorren in het laat seizoen, en wachten roerloos op de nabije winter. Wat is dat alles stil, doodstil..... Ik vindt er mijn eigen leven in dat heen gaat spoeden. Ach,ik had zo graag heel heel veel willen doen, wat verzen en wat liefde,want wie wint er ter wereld door klagen of door huilen? Ik ga dan stil en tevree, en neem geen…

Zwerven Ik zoek een onderkomen Waar warmte en liefde is Zodat ik weer kan leven En ik jou niet meer zo mis Een plek waar ik veilig ben Met vriendschap om me heen Voor eens en altijd geborgen Eindelijk niet meer zo alleen Voorlopig blijf ik zwerven En jij kunt mij niet meer vinden Jouw hart was eens mijn huis Maar jij kon je niet aan…

Samen reden we over het strand zagen we mensen lopen hand in hand overal hartjes getekend in het zand Overal was liefde nergens was pijn maar nu jij hier zo ligt je niet beweegt zie ik geen hartjes meer nergens mensen hand in hand maar jij in dit bed en niet op het strand…

't Is hier tussen hier en daar, waar de meeste mensen niet stoppen en doorrijden zonder gedachten; waar sommigen overnachten, maar niemand echt verbliijft. Verwacht geen bruisend vermaak. Wees tevreden met een drankje, dat de druk van de reis doet vergeten Om daarna een hapje te eten, dit al in 't zelfde huis. Bij 't vertrek, de volgende…