"In de Liefde is het altijd lente."
De bomen dorren in het laat seizoen,
en wachten roerloos op de nabije winter.
Wat is dat alles stil, doodstil.....
Ik vindt er mijn eigen leven in dat heen
gaat spoeden.
Ach,ik had zo graag heel heel veel willen doen,
wat verzen en wat liefde,want wie wint er
ter wereld door klagen of door huilen?
Ik ga dan stil en tevree, en neem geen ding uit
al dat leven mee.
Dan deze gedachten die in mij gonzen,niets is
blijvend op deze wereld ook u niet.
Men moet niet van lieve dood zijn eisen,
de dode bloemen komen niet weerom.
Maar ik zal heerlijk in mijn andere wereld reizen.
Geplaatst in de categorie: emoties