172 resultaten.
... maar haar pijn voel ik altijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.158 Je moeder heeft je gevonden
toen je in het trapgat hing
voorzichtig maakte zij je los
en droeg je naar beneden
Wilde je iets uitproberen
misschien, in je spel
of was je levensmoe
de twijfels zullen blijven
Je zou pas twaalf worden
aan het eind van de volgende week
maar niemand zal ooit
je laatste momenten kennen
Vaak kom ik haar tegen…
Wijzer worden
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 1.147 We sliepen volle nachten
brachten kwaad tot leven
en stierven in Gods genade
flessen wijn vulden gedegen
strijd in uren nooit bestaan
te ver van morgen, ons evenwicht
bedbank open, baden in
koppen seks van naakte
vrouwen, de fantasie verslaan.
Onbekwaam stonden we
in te veel van overvloed;
de liefde en het kussen
dagen vergeten…
VLEERMUIS
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.116 Vastgespijkerd aan een schuur
Weert hij de demon
Met een bol lijf en een duivelskop
Dooraderde vleugels dragen hem
In een stikdonkere ruimte
Ontwijkt hij het spinrag
Uit een grot vliegt een stroom op
Grillig wentelende vlekken
Een moeder kruipt over een wand van jongen
In het staartvlies vangt zij de meelworm
De vlieghuid plooit als…
Schuilnaam
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.096 Ik schrijf je naam in schemer
en kus de inkt, vaarwel
schrei lachend tussen laken
verhang de plafonnière
Afscheid glanst barrière
twinkelt atollen aan`t verleden
schuift gordijnen over fel
ik schrijf je naam in schemer
Donkere glazen onaangedaan
hoe lang we ook vermeden
dat laat zich niet ontkennen
Dat laat alleen maar weten
het duister…
Fladderen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.091 Vlinderkijn, vlinder mijn
Dartelt, kartelt
Luchtig, in niet
Voorspelbare lijn.
Kindekijn, kindemijn
Speelt vrolijk en onnozel
Ongetemd, niet geremd
Kent niet mijn pijn.
Poppedijn, poppemijn
Vlucht in lucht
Neemt leven met een zucht
Je bent rein, zo rein.…
Gemengde gevoelens
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.076 Niemand zal begrijpen
waarom ik je laat gaan,
maar ik wil jouw geluk
niet in de weg gaan staan.
Het zal me veel pijn gaan doen,
en is dat de vriendschap waard?
Want elke keer als ik aan je denk
wordt mijn gemoed verzwaard.
Je spookt in mijn gedachten
het laat me maar niet met rust.
Het is nu zo dubbel allemaal
maar het gevoel is niet…
Vergeten Herinnering
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.058 Ik zoek in het lege park van mijn gedachten,
naar mijn eerste herinnering aan jou
Jouw eerste lach, mijn eerste smachten,
aan alles waar ik zoveel van hou
Tijd verhulde alles in het vergeten
Alleen herinneringen zijn overgebleven
Mijn geheugen is onherstelbaar versleten
dagelijkse wazige wolken zijn weggedreven
Aan de geest wordt dagelijks…
Het bezit van mijn gedachten
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.046 Ik laat je los...
Jij was het bezit van mijn gedachten,
Maar bezitten is voorbij...
Ik laat je los...
Ik geloof dat je hierop zat te wachten,
Ik laat je los, je bent nu vrij...…
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.033 Weet u het verschil tussen een progressieve en een conservatieve katholiek?
Een conservatieve katholiek gelooft dat hij denkt, en een progressieve katholiek denkt dat hij gelooft…
'Ode aan de zomer'
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.026 Omarming door warmte,
door oprechtheid omgeven...
Verhit door charme,
zomer doet leven....!…
DE PIANIST
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.023 opnieuw na meer dan zestig jaar
verdriet en tragiek op ooghoogte
in beeld gebracht een heimelijk
teder gebaar verdrinkt zichtbaar
in nog steeds niet voor te stellen
wreed gedrag Polanski’s kijk op
eeuwig menselijk tekort en toch
zo tijdgebonden onverdraaglijk
wee in Warschau gesymboliseerd
door het leven van pianist Wladek
Szpilman overlevend…
Dierbare ding (tautogram)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.023 Dampende dorpjes - dwingende dromen,
Duren, dalen.
Doem der doelen - dacht de dichter, -
Die Dorst der doornen .
Donzige dunne diertjes dwalen drastisch –
Degene die durven doch denken –
Dreiging der demonische drempels doordringend –
Doortasten dove duiven.…
Schuifmaat
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 993 Een groenteman uit de plaats Duiven
Kreeg laatst duizend kisten vol druiven
Men vroeg aan zijn vrouw:
Wat moet uw man nou?
Toen zei ze: ach, laat hem maar schuiven…
De maandans
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 989 Kom, doe de maandans met mij
in de spiegel van mijn dromen
voel mijn handen op je zij
en laat je hart tot rust komen
Laat het licht van liefde sprankelen
voel mijn lippen op je zachte wangen
laat onzekerheid even wankelen
en door hoop worden vervangen
Kom, doe de maandans met mij
laat ons in de schemering zweven
straks is deze nacht weer…
ROTATIE
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 980 het duurt niet lang voordat de apparaten,
waarop men in vertrouwen zich verliet,
het van ons overnemen, mensen niet
meer nodig zijn, wat valt er nog te praten
onopgemerkt houdt het je in de gaten,
vanuit de lucht gegrepen en bespied,
het sluitende systeem dat alles ziet
en registreert, je hele doen en laten
verdreven is elk onbekend gebied…
Pupil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 979 Als in een stilleven
Pakweg een fruitschaal met een kandelaar
(De schaduw van de druiventros op glanslak)
Zo staan we versteend zij aan zij
Het raadsel wolkt op
Als het zwart van jouw ruisend kleed
Een sluier waait om de hals
Je wil in laaiende lompen sterven
Gedrild in verliezen
Scheur ik de voering van de broekzak
Munten, sleutels, zand…
Achter die maskers.
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 973 Soms heb ik geen woorden
geen troostende armen
maar heb ikzelf iemand nodig
die mij even moet warmen.
Soms weet ik niets te zeggen
tegenover een ander met verdriet
ik huil stilletjes even mee
maar woorden vind ik niet.
Op dat moment ben ikzelf belangrijk
dat mag, dat is mijn goed recht
dan ben ik met mezelf bezig
in mijn eigen eenzaam…
Paf voor paal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 970 Als jij de laatste
trein wilt halen
en al struikelend
de trap op rent
blaas ik de rook
langs die ene
pafpaal op
perron drie
nee, doven hoeft
niet meer
het gaat vanzelf
wel uit…
St. Palus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 965 Ze zat in de zon
met haar zonnebril op
ze had iets berustends,
de tijd aan zichzelf
de jongen die haar
de bestelling kwam brengen
kwam loom-onverschillig
de onze opnemen
nog voordat wij de
eerste slok tot ons namen
stond zij alweer op
en verdween uit het zicht
de wind die het zand
meenam langs het terras
voerde ook, 'en- passant…
Deze keer stop ik echt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 952 In de ochtenden
als ik wakker wordt
rochel ik
zit het vast op mijn borst
spuug ik op de grond
En gedurende de dag
voel ik het trekken
aan mijn stembanden
Hoor ik mezelf raspen
als ik praat
Soms denk ik
dat als ik tegen het licht sta
de donkere plekken in mijn lichaam
zichtbaar zijn
Maar het is mijn eigen schuld
Kankerverwekkende…
DROPSMAAK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 946 je doet enkele scheuten melk
in een schone hoestdrankfles
voegt toe: twee hooguit drie
zoute dropjes en vult dit aan
met koud water uit de kraan
doet de kurk erop gaat er op uit
naar gemaaid land of boerderij
af en toe fles flink schuddend
dan als de kleur het toelaat
neem je een keurend slokje
langzaam proevend doorslikken
met enige…
Buitenproportioneel
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 942 Zondagmiddag, stil station
Onbepaald vertraagd
Al anderhalf uur aan het wachten
"Supportersrellen", blijkt desgevraagd
De speaker meldt het oponthoud
Alsof de wereld doofstom is
Geen besef heeft van realiteit
En alsof het oponthoud niet erg genoeg is
Een groep zwanen vliegt over
Onderweg naar hun bestemming
Zij komen tenminste ergens…
Ik zomer in gedachten
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 942 Ik zomer in gedachten
de lente uit je haar
de liefde is wat bekoeld
in een herfststorm
maar dat is nu juist
de leugen van de eeuw
ik lenteer in je leven
en zomer in je hart…
Onbereikbaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 937 het raakt ! gescoord !
klinkt uit elke windstreek
samengebald tot
een juichend geheel
rolt de roep
over oneffen
en gebroken keien
jij struikelt en ik ?
ik kijk niet eens om
wil de klanken inhalen
eer zij de hoek om dansen
naar het noorden
daar waar geluid nog
ruimte kent en woorden
nog stilte vinden, vind
ik onvoorwaardelijk…
Moriturio
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 933 Jan Arends, Jan Emmens:
leven te donker, gedichten te over,
de dood opgebiecht het leven
gewikt en gewogen.
Ga dan maar vallen,
het laatste gedicht is het lichtste,
het zwaarste, het nekt uit een soort
mededogen van overgewicht.
Lieve dood , o zo helder,
wat ben je toch licht.…
Gevleugelde gevoelens?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 932 Heeft een merel gevoelens,
zingt hij daarom zo blij?
Kan een mus ook huilen,
tjilpen met tranen erbij?
Kan een kraai verliefd zijn
met zijn hoofd in de wolken?
En kan een duif ook boos zijn
als mensen het plein bevolken?
Pleegt een zwaluw zelfmoord
als hij niet meer leven wil?
En als een pauw plots schrikt
slaakt hij dan een gil?…
Hier zoen ik je
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 926 ...hier zoen ik je
in lentebed en paardebloemen gele ogen
bemin ik je in zachtheid van deze warme ster
laat mijn leven in jouw handen draaien
en mijn hart touwtje springen om je navel
...hier zoen ik je
in geruis en sappen van ontwakende aarde
als kersenbloesems die menuet dansen
laat mijn ziel in jouw glimlach draaien,
blootsvoets twee…
Andalucia
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 916 door de wolken trokken wij
op zoek naar wat wij misten
witte dorpen zagen wij
in een helder en klaar licht
de koelte van het groen
voelden wij in patio's
de vreugde van het water
hoorden wij in de fonteinen
in kathedralen roken wij
het geloof in heiligen
met luide stemmen proefden
wij het noodlot en het leven
en alles wat wij vonden…
IMPROMPTUS NO.1, D.899
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 902 in eenzaamheid op pad
met mijn verzonnen metgezel
volg ik de loop van de rivier
en denk aan wat ik had
een poosje neem ik rust
en ik herinner mijn vaarwel
ik blijf voorlopig even hier
maar plots word ik gekust
ze zegt: "toen je daar zat,
teleurgestelde jonggezel,
zo met je ogen op een kier,
was het alsof je bad."…
Door het vuur
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 891 In mijn ogen verschijnt een gedicht
met de woorden die ik voor je schrijf
soms wil ik voor je zingen spontaan
je hand pakken om met je te dansen
geef me je lach met je oogopslag
door er te zijn bij mij of ik bij jou
je geeft me gevoelens in mijn lichaam
die het nog nooit heeft herkend
keer op keer het besef
dat ik met de minuut steeds
meer…