Netgedichten

netgedicht (nr. 6.979):

Schuilnaam

Ik schrijf je naam in schemer
en kus de inkt, vaarwel
schrei lachend tussen laken
verhang de plafonnière

Afscheid glanst barrière
twinkelt atollen aan`t verleden
schuift gordijnen over fel
ik schrijf je naam in schemer

Donkere glazen onaangedaan
hoe lang we ook vermeden
dat laat zich niet ontkennen

Dat laat alleen maar weten
het duister mag niet wennen
ik schrijf je naam in schemer

Schrijver: WOLF, 18 april 2005

darkwolf

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

Afscheid

Sonnetvorm

Afwachten

2.0 met 8 stemmen

1.096

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Datum:: 18 april 2005
Email:: Verbanden vervloeien en verschuiven: ik kus de INKT vaarwel, niet de geliefde, en lichtschijnsel ontstaat niet op de natuurlijke manier, maar wordt veroorzaakt door het afscheid. Ik vind dit mooi. Bij het lezen van "ik schrijft je naam in schemer"aan het einde van het tweede vers dacht ik even: hee, dit is wat knullig, maar toen ik het aan het einde van het vierde vers weer zag staan, ontdekte ik, dat het een zeer fraaie herhaling is.

Geef je reactie op deze inzending: