Alle inzendingen, jaar 2009, week 39

jouw ogen kenden geen genade hanteerden de bijl en ik ging er voor…

bladerloze bomen fabrieken stomen vergiftigde wateren stinkende kolken zwarte tranen huilen de wolken…

dagen dwalen door jaren jij door mijn leven jij weet mijn snaren de juiste klank te geven…

’s morgens als jij de deur uit gaat weerspiegelt het raam jouw lach gelijk mijn geheugen blijft jouw lach in glas er staan de gehele hele dag…

die schuld is al lang prehistorie…

van nooit meer en nooit weer van geweest en verloren herinnering van pijn en verdriet ’ t overkomt ons allen ook al wil je het niet…

Mijn ballade Werd geschreven Door de trillende handen Van een verlopen artiest De woorden Rollend over het papier Beschreven niks Dan pure waanzin Geen ballade Was wellicht beter Maar ijdel als de sterren staan Gaf ik de opdracht voor mijn eer Inktzwarte letters Vingen mijn ziel Als een gekooide tijger Langzaam brekend in gevangenschap…

Gespreide Vleugels Half begraven in het zand Monument van eer…

Elke dag zie je het Dat zinloos geweld levens verwoest Elke dag voel je Hoe de wereld In elkaar zit Elke dag hoor je Dat geschreeuw om Je heen voor hulp Maar elke dag lees je het Dat er weer iemand Vermoord is voor niets…

Soms word je Genegeerd door anderen Maar waarom? Soms word je uitgelachen Om je uiterlijk of je afkomst Maar waarom? Soms word je uitgemaakt Voor vuile vieze of iets anders Maar waarom? Soms word je gewoon afgewezen Er is geen duidelijke reden voor Maar waarom zeggen ze het niet Soms gaat het te ver mensen krijgen geen kansen en…

De straten liggen vol met bladeren in bruin en geel, oranjerood en dagen worden langzaam korter nog steeds draag ik de zomer in m'n schoot Ik omarm het steeds met beide armen maar 't ontglipt me meer en meer nog even en 't is helemaal verdwenen deze zomer komt nooit weer Maar van de herfst zal ik ook houden al doe ik dat op mijn manier…

Als kind droeg ik het liefst mijn voetbalbroekje Een witte van katoen Moeder had dan altijd hetzelfde verzoekje Een pleziertje dat ik haar bijna nooit zou doen Maak je nu niet weer meteen zo vies Probeer een dagje schoon te blijven Ik dacht dan altijd maak je maar geen illusies een héle dag, je kunt het ook overdrijven Ik wilde dat…

Hoog riekend op Zijn Troon Bespuugde ik Zijn Gewaad Sloeg ik Hem en rukte Zijn Kroon woedend af Ik sloeg buiten zinnen In op zijn Geest en Zoon Ik ben een moordenaar De beul van de Drievuldigheid Ik heb G-d vermoord…

met opgeheven hoofd drink ik de zon die nog steeds weet op te duiken tussen gestaag passerende wolken en elke slok geeft me weer vleugels om te vliegen naar het minimale blauw pas als de zon er geen gat meer in ziet laat ik me kisten…

Veel van wat spannend was heeft plaats gemaakt -al is er wel iets van gebleven- voor het zeker weten Net zoals de lage duinen waarachter zich de donkere polders bevinden Die duinen die met helder weer zelfs waarneembaar zijn vanaf mijn eigen overkant zijn nu voorgoed verdwenen Ik heb ze ingeruild voor jouw eerlijkheid en maakten…

M’n armen zijn te kort als ik alles wil omhelzen alle bomen van het verre bos de geuren van het gemaaide gras de glinstering van de stromende beek de witte wolken drijvend in de blauwe lucht het edelhert, met zijn trotse blik in d’ogen het mos liggend aan de voet van de eik muis knabbelend aan een beukenoot wuivend riet, de wortels kletsnat…

ik duimnagel geïnkt de dingen zoals ze zijn kalm op jouw oogleden teer beschilder ik rood geroezemoes bij wie ik hoor in één lijn met jou naast elkaar wiek ik liefdeswoorden door zuchten gestreeld tussen ‘t naakte bewogen heel dicht bij jou die gedijen verborgen in diepe klanken bij elke voetstap voor je ogen als je lang kijkt naar…

de vrouw van mijn weten voel ik achter oogleden stapvoets naast me gaan ebt de vloedgolf haar gedachten nemen hun eigen vlucht vliegen precies daar waar het erop aan komt mijn geweten spreekt wordt behoedzaam samengekneed die haar kloppend hart begrijpt en weet als geen ander bij wie ik hoor……

kennis is altijd relatief fragmentarisch en ontoereikend…

druppelgewijs herken ik mij op ziel en zin bij alles wat jij zegt/schrijft denkt en doet meer dan jij denkt ik bijt het houtgravure uit jouw woorden als gravity parels op mijn huid niemand die het merkt maar spiegeldiep wordt mijn twijfelkruid weggenomen kalm en rustig jouw kunst ontvouwt mijn weten ik beweeg me, leef me voort…

algemeen aanvaarde mores leren mij te genieten van gemeenschap ik doe mijn best ik zweer het je maar ik ben altijd blij als ik er na een sigaret kan opsteken remy…

Het is de kiezer blijkbaar om het even Dat Hero Brinkman van de PVV Een drankprobleem heeft, niemand zit ermee Hij heeft het zelf meteen ook toegegeven Als andere partijen dit zo deden Dan waren ze niet zo ver afgegleden…

Neon en Pints ingeruild voor vertraagde treinen en bier uit plastic glazen. Druk verkeer ging liggen weer en de donderjagende heren, op gloednieuwe herenschoenen, zijn weer geworden tot heren in blauwe overal. Next stop: heerhugowaard, waar kerk en fiets in de wind nog staan. Globalize. Think big. Maar hoe ver is het einde van…

Dat ene briefje waarop zij schreef hoe lief ze had, anderhalve maand voor ze haar koffers pakte, in zijn hand. Een hand als zwaard in steen, niet los te krijgen. Meegenomen in het graf van de arme pijpendraaier. Hart gestopt. Een batterij die na veelvuldig laden plots niet meer te laden was. Het leven dat zich niet laat rekken, nu…

Atheïst En Agnost En Boeddhist En Christen En Hindoe En Jood En Islamiet En Alle varianten Het boeit niet Maar Verdraagzaamheid verbindt ‘Heb uw naaste boeiend lief ’…

Midden in een stokdonkere koude novembernacht hoor ik je lieve stem in mij en verandert mijn gedacht. Ik sta stil op en zoek mijn reeds lang vergeten boek tijden geleden kwam ik het ergens tegen, hopeloos zoek. Zie mij verrast, een oude danskaart die vind ik daar het herinnert mij aan zoveel prille liefde toen dat jaar wij waren nog zo…

Herken mij want ik ben je beste stilste vriend armoede, eenzaam zuchten, schrikbewind wanneer mijn nood het grootst is, voel ik maar enkel pijn, gevolgd door mijn gevoelens deel ik mijn eenzaam zijn. Eenzame onaantrekkelijke toekomstgedachten die luide stem die diep van binnen klingt, die raad geeft en eenzamheid verdringt.. Genegeerd heb…

de hartmonitor piept piept piept om je in leven te houden vandaag- je ogen staan bang de hartmonitor piept piept piept. tot het stopt midden in de nacht gestopt- met leven.…

Graag aan je lippen gerust om de woorden te vormen die je sprak Aan de borst gelegen om gevoed te worden tot de tepels gingen bloeden In de warmte van je blonde haren van rijkdom en goud gedroomd tot jij verlangen werd een valkuil voor een bloedend hart onze voorhoofden tegen elkaar lippen onbereikbaar ver Alsof we hart en ziel konden…

Je hing daar zo mooi, de passie droop van je gezicht, groeiend vanuit het niets, op zoek naar nieuw leven, met véél geduld, snelheid en kracht, of duurt het toch maar even ? Ik voel dat ik rijp ben, klaar om alles te geven, jij bent mijn passie en mijn vrucht, ik schenk je dus mijn zaad, hopelijk slaan je gedachten niet op hol, het zaad…