226 resultaten.
vrijdagavond
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 641 Een gewone vrijdagavond
Een gewoon cafeetje
Diner voor twee
Een man en vrouw, maar weet je?
Zij pakt zijn hand
Hij lacht naar haar
Een gewone vrijdagavond
Genietend van elkaar
Een gewone vrijdagavond
Een gewoon cafeetje
Samen plannen maken
Voor het volgende dineetje
Hij pakt haar hand
Zij lacht…
verbeelding in mijn hand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 121 Als het stormt over het strand
het losse zand over de duinen waait
het oog in de wind een illusie baart
de droom zich lachend voltrokken heeft
en zich naakt uitstrekt in het zand
dan ligt er verbeelding in mijn hand.…
zekerheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 176 zekerheid
efficiënt / en met veel golfslag
snelt de beul af op de buit
de mens / voert oorlog in extase
ten goede of ten kwade
van geen belang
vrede / verliest niets van haar charme
en voor alle duidelijkheid:
mensen aanbidden elkaar
mensen vermoorden elkaar
niets nieuws
maar / het beheerst mijn zinnen
& maakt me radeloos…
Besef
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 314 Morgen zijn we stof
wachtend op een briesje
vandaag beroer ik
terloops de iconen
die als eilanden wegvluchten
naar wolken die nooit
druppels vormen
Keer op keer
verrast het toeval mij
en besprenkelt mij met
de geest van oud water.…
Aardbei
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.079 Heerlijk lekkere lentezoetjes,
snoepjes van het vroegseizoen,
ronde buikjes vol met sproetjes
onder een kroontje van frisgroen.
Maar die mooie groene hoedjes
hebben jullie niet meer vandoen
want op je glimmend rode snoetjes
ga ik nu wat suiker doen.…
blauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 270 de donkerte vlindert
in onze schemering
donkerrood gekleurd
haar gefladder
zoetig gegeurd
maakt de duisternis op
donkerblauw en zwart
voor haar eindige nacht
ze geeft me onze droom
ik droom hem zacht
en wacht niet lang
laat mijmeringen
en herinneringen
dichter komen
tot de angst verschijnt
hij overvalt
te lang
het donkerrode,…
hechte band
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 177 ik de kaft
van het boek
waarin ik jouw
mooi spannend verhaal
eindeloos hoop
te mogen
blijven lezen
met jouw naam op mijn rug…
WIJSGEER MET PILS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 Vandaag heb ik een filosoof ontmoet
Het was in de openbare bibliotheek
Adept van Darwin die geen vraag ontweek
Hij had al heel wat dingen omgewroet
Zeg mij zou het nu slecht zijn of juist goed
Of erg indien de palingsoort bezweek
Zijn grenzen een schijnzekerheid en fake
Zit de verbondenheid ons in het bloed?
Vraagschap, vaagheid, biodiversiteit…
Liefde
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 662 een mens zoekt
zijn eigen lijden
van nature
als het ware
immers
hoe anders kan hij
zijn zucht naar
liefde verklaren…
Gebroken stukjes.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 529 Ik geloofde, in een droom van geluk.
Ik geloofde, maar alles ging stuk.
Er is maar 1 iemand, die leegte om toveren kon naar pijn.
Er is maar 1 iemand, die het verleden om toverde naar hoe het nu zal zijn.
Ik haat je, zijn niet genoeg woorden om te zeggen hoe vreselijk ik je vind.
Ik veracht je en tracht je, in de hoop dat je nooit het geluk…
titelx
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 oog in oog
met een nieuwe dag
zie ik de zon
die uit de kabbelende
rode plas opstijgt
reigers
op één poot
loerend naar de kikkers
die lente kwaken
hoor ik
keien kletsen
kindergelach
zachtjes geween
om niets…
Het bos
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 128 Bomen in het bos
de vallende bladeren
bedekken het mos.
De vogels fluiten
in de verte klinkt hun lied
wat mooi in het bos.…
Hoi loslippige lieverd,
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 759 Je krijgt een taart in uw gezicht
de spot druipt er aan alle kanten af
Jouw tere omgang met mijn herdersstaf
komt nu in een heel ander licht
Meer als om narigheid vragen
schat want met 'dag burgemeester' boven
je brief moet mijn gezag er aan geloven
Ik ben niet om om te zagen
Zo'n aanhef lijkt leuk bedoeld
Wie er echter door heen voelt…
De Pastoor Teloor
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 188 De katholieke kerk is wereldnieuws voorwaar
het roomse heeft een zure smaak gekregen.
Van Vaticaan tot Zevenkerken is het stil gezwegen
nu komt 'n spreker dagelijks in het nieuws, de heer Bodaar.
Al die priesters, fraters, mannen in toga of habijt
pupillen gaven zij de zegen met 'liefde' kwast en wijwater!
Dat blijkt nu, wereldwijd in vroeger-tijd…
Gewoon gelukkig zijn
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 5.136 Ik legde mijn hoofd op je borst
en voelde je hart kloppen voor mij
dacht even dat mijn eigen hart stopte
dit moment zo bijzonder voor ons allebei
'k Wil zo altijd mijn leven met je delen
zonder geheimen te hebben voor elkaar
jij en ik al zoveel jaren gelukkig
en we zijn er nog lang niet mee klaar
Wat wij hebben pakt niemand ons af
het…
Zeg het maar lieverd.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 181 Waar wil je naar toe,
waar haal ik je op
Want voor jou schat
zet ik de wereld op z’n kop
Moet ik soms naar Toronto
of misschien naar Bahrein?
Zeg maar hoe laat liefje
ik zal er zijn
Heb je problemen,
zit je in nood?
Ik knuffel je Vrienden,
ik maak je vijanden dood
Mijn hart kent geen limit,
de grenzen zijn weg
Ik overlaad…
Harteklop
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 285 Ach die tijd, onze tijd
van ondergang en overgang,
scheidt de dauw die we nu
vertrappen, in de middag al
verdampt, klampt zich aan
het tempo van elke harteklop
waarin we mochten hopen,
in iedere seconde start en
eindig ik, in de avond ligt de
ommezwaai met nieuw plaveisel
ingelegd, in nesten die we bouwden,
resten morgens alweer geslecht…
Masker af
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 869 Klappende handen
Staande smoking en open doek
In de realiteit weer verzanden
Naar aanbidding niet op zoek
Blik van zaal naar bruine planken
Bordeaux velours daalt
Gestorven muziekklanken
Wat zich in mijn hoofd herhaalt
Het licht is gedoofd
Voor jou een lege zaal
Pruik van ’t hoofd
Weglopen van ‘t vertelde verhaal
Duizenden letters…
Passe-temps
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 251 ik keer de dagen die voor ons lagen
en draai de uren terug naar 't heden
verwijt gedachten die toen vergleden
dat zij de wens van vader niet zagen
in groei te weten van jonge jaren
waar met het klimmen de knikkers telden
als toegangsgelden voor boomhuthelden
in zwarte handen bekroond met blaren
het fikkie stoken alras vergeten
zal vuur…
Zeg eens kaas!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 Ze vloog af en aan
druk bezig met haar voortbestaan
steeds maar weer die zorg
een mugje hier, een larfje daar
en tot de avond toe,
was ze nog steeds niet klaar
Maar soms als ze uit het gaatje vloog
haar slimme oogjes hadden ´t gauw gezien
toch niet helemaal op haar gemak
vloog ze, twijfelend, nog even op een berkentak
en onrustig nog stukje…
Dertien momenten van inspiratie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 185 Mijn ego staat niet toe klein te zijn
ik ben er niet groot genoeg voor.
Beschrijving met een minimaal aantal
woorden, vraagt om maximale kennis.
Op de ravijnrand is het uitzicht het
mooist, fluistert de duivel in m’n oor.
Onze plicht is de aarde beschermen
wat zonder ons niet nodig zou zijn.
In dromen is de mens onbewust van
zijn beperkingen…
Belofte
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 82 mevrouw
ik min u bovenal
om uw verschijning
vol van beloften
maar minder is
dat u meer belooft
dan u wilt waar maken
echter
de aanhouder
zal de kennis verwerven
die de toekomst
draagbaar maakt
of op zijn minst
inzichtelijk
mevrouw
ik groet u
tot dan…
IJs en Vuur
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 78 materie, ooit bevroren
smelt in de ijsbewaarder
stroomt weg als illusie
een vulkaan gromt boos
braakt een fontein van vuur
spuwt grauwe asregen
een asdeken bedekt Europa
verduistert de zon
de hemel is niet blauw…
Open podium
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 274 Daar lezend op het podium
alleen met duizend woorden
leg je het leven bloot
gericht zijn alle ogen
die naar jouw zinnen hoorden
zelfs netjes aangekleed
ben je nog nooit
zo naakt geweest.…
Uitbarsting
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 71 gesmolten gesteente
hangt in de lucht
namen van rook
in vuurrrood gesijpel
al zou men zo graag willen
maar er is geen enkele vlucht…
Bij volle maan
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 248 ik staar uit over de vijver
geniet van stilte en rustig
ronddobberende witte zwanen.
een reiger zetelt op de top
van een reusachtige boom
haast verstijfd uitziend
over mijn wereld
van kronkelige lanen
de zon gaat langzaam onder
en brengt het avondrood in beeld
zachtheid in mij vindt een diepere plek
voor even voel ik mij geheeld…
Opa Nardus, wist het feilloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Hij had gelijk, de oude baas
mijn grootvader Nardus
“Coba” zei hij:
“Een bus en een tram en een man
moet je nooit achterna lopen”
die fluister bereikte vanmorgen
mijn oren weer
toen ik me al haastend voort bewoog
maar toch bus honderd dertig
voor mijn neus weg zag denderen
“soms komt Jantje laat thuis
maar soms komt die ook helemaal niet…
ZIJN MENING
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 172 Echt iets om voor uit te komen
iets verkondigen
het zeggen
het volhouden
doordrammen
het uitleggen
het herhalen
volhouden
doordrammen
het uitschreeuwen
het uitkrijsen
echt iets om voor uit te komen…
Gedenknaald
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 407 Het elastiekje om haar staartje
knapt in de Oranjezon
toen hij zijn dodenrit begon
leefde hij zonder gezin
aan het wrak kleeft nog een haartje
in naam der Koningin.…
Gezindheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 81 omringd door roze bloesembomen
wil toch niet zeggen
dat de kerk ineens
kleur gaat
bekennen…