Alle inzendingen, jaar 2014, week 48

Sint Nicolaas, o Bisschop, die onsterfelijk, Uw kromstaf nog na eeuwen zwaait, En 't zaad der weldaân onverderfelijk, Als in uw heilig leven, zaait. Ik prijs u dat gij, nimmermeer des gevens, Des weldoens en des zeegnens moe, De vreugde blijft des kinderlevens, En breng daarvoor mijn dank u toe. Maar vind ik u altijd dezelfde weder, Gij…

De goede Sint is nog niet langs geweest of Kerst met boom en ballen staat al klaar, gevolgd door knallend vuurwerk met nieuwjaar. We gaan met volle buik van feest tot feest. En elk jaar wordt december blij begroet – het eeuwig brood en spelen houdt ons zoet.…

Zag ik het wel goed Wat was dat voor een hoed? Toen zag ik pas Dat het een plastic tas was Die vervuilt op grote voet. Een manier van proberen Aan vervuiling te refereren?…

misschien ziet hij haar worstelend falen of neemt hij - op afstand - er nota van de daadkracht in zijn bloed is broos net zo broos misschien als haar onvermogen om te leven in een te koude winter…

Joël is een beetje raar. Hij kan niet zoveel. Hij vindt het leven naar, en Aziaten zijn geel. De reiger staat in de tuin, en de man tekent een mooie bloem. Hij schoor z'n haar tot in de kruin. En de kip zegt BOEM! Dat is het leven van Joël. Hij spoort niet. Zeg nu maar vaarwel, want hij wil rauwe friet.…

Stilaan even stil staan zachtjes je koffers neergezet langzaam gaan sluipend de thee zachtjes op het tafeltje bij het bed ze slaapt nog je hebt haar niet gewekt jij bent blij opgewekt ze slaapt als een engel met haar vleugels ingeklapt rap ontkleed jij je legt je jezelf naast haar neer zij kijkt even op en ze zoent je heftig als was…

https://www.youtube.com/watch?v=OauCF5-zSv4 Je denkt al gauw: ~toe kom nou even zeg Die marsjes blaas ik zo wel even weg~ Doch om ze goed te spelen valt niet mee Het blijkt geen één twee drie vier hupsakee. Een Sousa marsje echt te laten leven Dat is slechts aan een enkeling gegeven.…

Vlammen vreten gulzig Onschuldige dieren, Maakt niet uit hoe Die zich weren, Hoe hard ook 't alarm dat ze slaan, Gillende geluiden uit hun Strottenhoofd, 't zijn de vlammen Die hen genadeloos verteren De magere boer staat kansloos Aan de kant, voelt de tranen Over zijn wangen gaan, Ze zijn immers van hem, Tot in 't diepst van…

geurig en kleurig sterfelijkheid en weemoed herfst in vier clichés ik ruik zoete stoofpeertjes en geniet straks van hachee…

Nog ‘n laatste blik in haar tas twee tanga´s een T shirt signaalgroene legging intiemspray kleefpasta…

De zomer verwelkt in genoeglijke oprisping naar weergaloos vlammend kleurboeket. In nevel gedempte zonnestralen ontvouwen zich lang gestrekte najaarsschaduwen. Geur van verrotting als stille getuige van het leven dat zo sprankelend begon. Het intens besef van eindige aardsheid rilt huiverend langs levenslust. De tijdelijke bevriezing…

Op het bankje bij de rozenhaag zit hij, de oude man en praat met haar, naar het schijnt want er zit niemand naast hem hij gebaart haar te komen na nog een poging staat hij op loopt het erf af richting dorp steeds ‘n bezorgde blik naar links van hem zijn hand in die van haar, zo lijkt het bij het graf aangekomen legt hij haar voorzichtig…

Ik geloof in liefde Liefde komt als je het niet verwacht. Liefde is onvoorwaardelijk in iemand geloven Een vertrouwen zo sterk niet te geloven. Maar het nadeel van deze gevoelens is dat ze irritaties opwekken. Vooral in deze tijd nu niets is wat het lijkt. Liefde is puur en zo mooi als de perfecte bloesem in de natuur, maar je moet geluk hebben…

Koud zo kil leeg zo stil Moe zo zwaar doodop zo maar Pijn zo ziek samen paniek Lief zo fijn trouw zo mijn Houden van hoeveel missen zo veel Komt goed ooit zie ik jou altijd weet dat ik van je hou…

misschien heeft dit beeld te maken met de dood van een vriend die 's morgens niet meer wilde opstaan want op een dag gebeurde het een stompje kaars, gas dat de kamer in bezit nam en omdat het hem zo koud leek, een fles whiskey hij maakte nog een omhelzend gebaar naar vrouw en kinderen, zij moesten op papier rechts beneden liet hij -vrienden…

Als 't leven over-leven wordt, Al is het kort, 't Schijnt lang te duren; Hoe pijlsnel vroeger tijd verdween, De laatste zijn de slependste uren; Zij kruipen heen. Maar troost de Heer, die ik aanschouw, U in uw rouw, Steunt Hij uw voeten, Zo zult ge uw weg gemoedigd gaan, Totdat wij ons bij Hem ontmoeten, - Treed rustig aan!…

het overkwam mij totaal onverwacht was nog volop bezig het leven te bewijzen ineens vielen alle zorgen en eisen van me af zag wel alle mensen plotseling terugdeinzen in verwarring voor dat wat ik zelf ooit was ook omdat ik geen afstand genomen had kon horen zien en voelen zonder onderscheid het leek wel op gedachten lezen was ineens op…

De laatste tijd, als ik een boodschap doe, Doe ik twee dikke watjes in mijn oren. Het woordje “super” kan ik niet meer horen, En van “een fijne dag” word ik doodmoe. Gevaarlijk stijgt de druk dan van mijn bloed, “Komt helemaal –wordt mij verzekerd– goed”.…

Zonder jou valt alles in het niets atomen bestaan en niet niets of niemand zelfs nietszeggende boeken kunnen alleenheerschappij niet kussen zonder jou is alles te ingewikkeld in steen verwikkeld het kan niemandsland wat schelen maar zonder jou is het universum geen klok die draait om jou heen jij bent het…

Volgens mijnheer B. werd hij in de Dagmarkt 's-Gravenhage, Fahrenheitstraat, jaren geleden bevangen door de kou van een diepvrieshaan die hij onder zijn hoed had gedaan Op weg naar buiten sloeg het noodlot toe mijnheer B. viel flauw en de diepvrieshaan deed een laatste ultieme poging te ontsnappen aan zijn vreselijk lot Vanonder de hoed…

Op het tanende doek van de leeg gewaaide decemberlucht, de grijze zon constant onder, sterren luieren achter hun vitrage, het doet er weinig toe hoe ik mij voel, met wie of wanneer ik deze dag zal velen of dat ik er morgen nog zal zijn, of ik de ontnuchterende morgen kan ontcijferen, dan ben ik een makkelijk te verwijderen beeld…

Hoewel in tijd deze mooie vangst lang op zich liet wachten is de verhouding scheef 'The Old man and the Sea', novelle favoriet wijlen dictator Saddam Hoessein, gewoon ondergronds Vereenzelvigde zich met degene die na een lang gevecht de strijd won een waar tweegevecht, duel dubbel, zeker dwars enorm verloren De moraal van dit verhaal…

Noem het democratisch. Dat toverwoord waar we bijna allemaal van smullen. Omdat het blijkbaar werkt. Ja, je moet luisteren en een andere mening incasseren. En heel veel geduld investeren want onze overlegstructuur... Luister je, lieve buitenlander? Nee, het is niet meer 'Ali en zijn kameel'. Je staat nu op het wereldtoneel. Waarom…

Ik dacht aldoor Wat stelt het eigenlijk voor. Wat voor denkbeeld of gedachte kon ik hier verwachten het drong nog niet tot mij door. De eerste opwelling was een teleurstelling.…

Ach hoe guur is het toch buiten, hoe hard waait toch de wind, de temperatuur doet weten, dat het zich rond het vriespunt bevindt. Echter eenmaal buiten is het kouder dan koud, echt gemeen, het dringt je door al je lagen kleding heen, Niet al te lang stilstaan, niet talmen onderweg, snel de brievenbus, voor je het weet, ben ik…

Die afstammen van hun Woordeloze soortgenoten Staan met schaamte die Op hun wangen groeit Te gluren naar twee Wezens achter tralies, In wie zij zo ontegenzeggelijk Veel van zichzelf herkennen, Waarbij de woordelozen zich Verbijsterd afvragen wat de Apen aan de andere kant Van de tralies in vrijheid doen, Tussen het bekijken van…

December is weer aangebroken, tijd van Sint en Zwarte Piet, tijd van marsepein en pepernoten, tijd van Kerstboom en een Piek. December is weer aangebroken en vergeet vooral niet, tijd van vrede is er; aangenomen, dat iedereen de waarde daarvan ziet! Want december mag dan aangebroken zijn niet iedereen vindt vrede even vanzelf en…

Alsof het een oud bed betrof, echter was het nieuw. Kraken dat het deed, absoluut debiel. Slapen deed ik niet, elke draai opnieuw liet het bed zich horen, alsof ik hem niet beviel. Toch maar weer de leverancier gebeld, al voor de tweede keer nadat die alles nagelopen had, hersteld en anderszins, is de kraak nu verdwenen uit…

Wie nog nat achter de oren is is vooral nog nat in d'r broek!…

Op zoek naar mijn verloren hart ging ik de lange weg terug naar het waarom en hoe en wat en waarom toch ik tot ik ten langen leste besefte dat de antwoorden uiteindelijk niet in het verleden liggen maar in het nu en straks nu vestig ik elke dag records beschouw alles zo veel mogelijk als nieuw na de dag van het verlies hoop op den duur…