Alle inzendingen, jaar 2017, week 46

Destijds schreef Bloem: ‘het regent en het is november’. Herfsttijd bleef zijn hart belagen dat heimelijke pijnen had te dragen, hem onderdompelde in droefenis. Ikzelf ben nu één jaar melancholiek maar dát komt door Trumps creepthroatpolitiek.…

Om te voorkomen dat de Damster jeugd De zware criminelen zijn van morgen, Heeft men daar over hangjeugd grote zorgen, Een nieuwe frisse aanpak doet hen deugd. Als in hun woonplaats zelfs de keukens hangen, Wat kan men daar van hangjeugd nog verlangen?…

Als het licht langzaamaan uit het gezicht verdwijnt als flarden van zinnen niet tot een verhaal kunnen worden geschreven ja als… dan zijn er altijd nog die handen, die rug die gestreeld wil worden, wangen die hunkeren naar een zoen het lijf dat oprecht aandacht vraagt dat roept: heb lief, heb lief, ik wil leven pas dan is het verhaal compleet…

die laan met bomen villa's kijkend naar elkaar met zoveel kraaien…

Mugabe werkt niet mee aan zijn vertrek Kritiek op ‘zooitje’ bij de hulp aan Grieken Enkel ellende in de nieuwsrubrieken Tja...aan problemen is er geen gebrek Maar ’t ergste zijn de stakingen in Oss De Unox-worst raakt op...ik ben de klos!…

Ik geniet de vroege maagdelijk ochtendschijn De frisse ochtenddauw over het vlakke veld De zon rijzend boven verre horizonlijn De glans van de laatste ster die wordt geteld Ik geniet parelende druppels dauw aan twijgen Die schitteren als diamant, smaragd of robijn Geen mens kan ooit een schoner ketting rijgen Van kralen of van edelsteen die…

Achter het glas toont de onderwaterwereld betoverend moois…

Waaruit alles is ontstaan Verloopt volgens een kringloop Om mettertijd weer te vergaan Elke fase in het leven Begint met een kleine baring Blijft soms maar voor even Voorziet het bestaan van een opklaring Elke fase in het leven Eindigt met een kleine dood De pijn blijft soms maar voor even Die men in laat voelen wat een geluk het bood…

Volg je eigen pad onderzoek en verwonder leef heb lief geniet en wees blij vergeet nooit je eigen ik en doe ook eens aan wij dan krijg je nooit gedonder...…

Tussenwervelruimteversmallingen het is wat het is groot woord van zelfs één en dertig letters maar het is wel goed mis Een groot woord groot en pijn verdragen groot en pijn accepteren groot en niet klagen Het doet zo'n pijn alles wat gebeurt bij hem nee hij overziet het niet hij is helemaal niet blij Maar het hoort bij het leven het…

ik was het laatste blad dat de herfst bijna liet hangen heb met bladeren geruiseld een zomer lang alle koelte gevangen stormen getrotseerd zag takken breken waarvan het einde nog niet was geformuleerd nu somberend in een wereld vol vergrijzen donkere dagen die in de ochtend al verijzen ik val en vervolmaak het kleurig…

ik voel de warmte van je handen op mijn gezicht niet in raken maar een pulserend stralen dat heilzaam naar binnen is gericht langzaam ontspant mijn huid en komt het jagende bloed tot normaal circuleren vaak heb jij dat talent al gebruikt om mensen met een druk leven rust te geven het magisch mystieke blijft helaas achterwege…

Niet alles is niets Niet alles is hetzelfde Niets is hetzelfde…

Stil hoor ik in het ruisen der bomen De stem die zwijgend tot mij spreekt Een zachte roep die vraagt te komen Daar waar geen liefde of warmte ontbreekt. En in het hoge hemelruim zie ik de wolken Gruisloos zweven door het azuren blauw In vormen die een droom vertolken Over oorden waar ieder mens wel wezen wou. En zwijgend spreekt mijn hart…

Op de top van de berg zie ik Naast bevergeile salamanders En scheervliegende zwaluwen Een piano zweven. Er zit een rusteloos meisje achter, Haar handen vastgeplakt Aan de toetsen. Ooit komt ze naar beneden En huilt ze om de modder Aan haar voeten, en om De gemorste bamislierten. Maar niet nu, nu twinkeltwankelt ze erop los En legt…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

Ik wou dat ik vleugels had zoals vannacht in mijn droom waar ik achter vlinders vloog over uitgestrekte weilanden zoete honing van boven als dwalende regendruppels benevelen mij in liefde dansend onder een regenboog tot de zon mijn ogen opende. Ik wou dat ik jou was...…

En ziet zo aan het end weer dat weeïge gevoel aan z’n komst ondertussen al een beetje gewend hopelijk duidelijk wat ik bedoel het is nog steeds ‘leuk’ maar grotendeels geweest een merkwaardig niet te missen feest sla boeken en ogen gerust maar dicht er wacht een nieuw allicht daar aan de overkant met een onvoorspelbaar nieuw inzicht…

Als producent van sinterklaaspapier Ben ik de laatste tijd niet te genieten Straks kies ik nog voor de verkeerde pieten Ze willen ieder jaar wat anders hier Krijg ik de zwarte Piet, mijn koers gaat zakken Dan ben ik bang dat ik wel in kan pakken…

Je bent niet uit mijn gedachten Niemand die de pijn kan verzachten Ik mis mijn moeder nog steeds Ik kan het moeilijk geloven Dat haar ziel uit haar lichaam is gevlogen De hemel in In mijn dromen geef je tekens Van leven Maar op deze harde aarde zie ik je niet Alleen op foto’s en video’s zie ik je bewegen en spreken Ik huil om je, en lach…

Jij mijn blakende morgenzon onsterfelijke glans over mijn leven de dag dat ik jouw liefde won werd de aarde mijn hemel. Jij viel als dauw op mijn hart waarvan ik de parels mocht proeven door jou mocht ik groeien als jong kiemend gras. Jij gaf mij de tinten om mij naar jouw beeld te kleuren en je nam mij mee naar de bron waar ons nieuw…

achteloos woel ik het zand wil de kleuren vragen welke voeten zij ooit hebben gedragen in de losheid van de wind opent glimlach donkere ogen met een heldere herkenningsblik traditioneel zijn woorden al geteld maar met het lichte loken komt er weer spanning in het veld cultuurgebaren wijzen wegen die voor mij onzichtbaar zijn voel handen…

Als ik dood ben, ben ik uit de schulden, schuldenvrij en vederlicht, het doorlopend krediet achterlatend in een falend financieel systeem wat crisissen zal opleveren ja met mijn familienaam “Krediet”: Krediet-crisissen! Ik heb er bij mijn leven geen potje van gemaakt maar wel ingespeeld op wat de markt bood en dat was lenen, lenen, lenen…

Blauwe god zo hoog verheven Afgebeeld met gouden banden om zijn armen Heeft de mensheid inzicht gegeven Waar gelukszoekers zich aan warmen Vroeger zag men hem in de wolken zweven Afgebeeld met een witte koe Als symbool van wijsheid en het leven Het spelen op zijn fluit nooit moe Zijn allerhoogste persoonlijkheid Liet legers eeuwen terug…

In een dwaalleer kunnen geloven, iets waarvan ik aan de boemel raak. Als een oude hommel overmoedig op vergeet-me-nietjes aanvliegen In de gouden strofe van mijn vlucht het geheim van de dood opbassende, verwar mij alsjeblieft met de zon, chrysanten, huiselijke margrietjes, opengesperde paardenbloemen. Deze opgeblazen droom komt in…

De lach op haar gezicht maakt het verplicht het leven te omarmen te vullen met oprechte charme De plicht bevrijdt Heeft tot inzicht geleid dat haar lach beschikt over het enige gezag dat valt te erkennen lichaam en geest verwennen oneindig lang Wees nooit meer bang Haar lach zal altijd klinken in je leven als de zuiverste noten ooit geschreven…

Zoals de harpijen Perseus omcirkelden Het gouden vlies in handen hebbende Zo kolkt het in mijn hoofd als een maalstroom De gedachten keren en wenden, steeds dieper Oneindige draaiingen naar een diepte dieper dan het zwarte gat Zoals ik mij voel, zoals ik mij draag Van buiten kalm en koel Maar van binnen verschroeid door de maalstroom van…

ik zag haar op een podium staan haar schoonheid straalde magistraal ze zong, haar stem was niet normaal zo mooi, zo lief, Mariska was haar naam ze heeft het, ja, ze is het wel schat, ik ben jouw grootste fan voor jou vlieg ik in vuur en vlam ik wil je hier nu op mijn bloemenbed haar wapens zijn haar kristallen ogen daarmee maakt ze iedere…

Een klein metronoom die tikt en draait, dat is de klok. Neutraal als hekwerkstaal. Niet wreed zoals het weer, de vrouw, de man.. De klok maakt niemand oud of gek of kaal. Het koele mechaniek heeft niets met ons van doen. De wijzers draaien stijfjes door. Hij komt uit onze hand, maar luistert niet naar onze nood; hij volgt zijn tandenspoor.…

De mestbranche zit weliswaar diep in de stront De overheid heeft helaas niet goed opgelet De neus wordt opgehaald voor de Meststoffenwet Met mestboekhoudfraude houdt ze zich gezond De NVWA en OM zijn er uiteindelijk druk mee begaan Aan mest zit natuurlijk al langer een luchtje aan…