Alle inzendingen over zag

Ik zag je lach en de schoonheid in je ogen ze lieten me van je houden mijn hart openvouwen en al mijn ellende wegzuigen Ik kijk voor me uit voel het riet tussen mijn vingers sluit mijn ogen, laat me meenemen door de wind Twee vlinders dansen in de lucht de wind slaakt een laatste zucht Twee vlinders dansen onder de zon daar op het veld…

Zij zag mij en groette. Zij zag mij en groette alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, alsof zij bloemen plukte alsof zij al eeuwen lang achter een boom had gewacht ----------------------------------------- uit: 'Terug naar de apotheek', 2005.…

zij dacht en voelde dat er iets ontbrak groeide altijd volop lente maar niemand die haar zag zij wilden allemaal in schoonheid bloeien als mooiste van de bloemenwei alleen zij paste daar niet bij altijd net een ietsje minder of een maatje meer het voelde als gemis deed haar steeds weer zeer toch wist zij diep van binnen dat ook…

Toen ik jou voor het eerst zag deed jij mijn hart sneller slaan. Toen ik je beter leerde kennen wist ik dat ik met jou verder wilde gaan. Als je niet bij me bent dan verlang ik naar jou, het kan niet anders zijn dan dat ik van je hou.…

vonkje door je ruitjes maar de muziek verstierf voorbarig mijn onmacht viel uiteen in levenloos water gedekt onder een sleetse mantel van oude liefde ving een koude kermis bot spon de ontspannen toekomst geen garen meer vielen loze gaten in gestopte zinnen te snel kwam de wegnodiging van hoe ik thuis zou komen na een flauwe judaskus zag…

de stilte kwam hard aan de muziek was uitgedaan een zachte stem vroeg ons om weg te gaan buiten keek ik je aan jouw hand al in de mijne nog onbeslist wist ik de richting van ons gaan wij draalden de nacht was zacht een afscheid hier bepaalde waar en hoe het morgen was ik zag je oogopslag wachtte op je lach wil melker…

wat zag Boeddha wat ik niet zie als hij zijn ogen sloot wat zag Boeddha wat ik niet zie dat hij het zolang volhield wat zag Boeddha?…

schoonheid leeft van schaduwkanten waarlangs licht het zwart begroet en kleurengloed de kilte van de dood ontdoet rood van bloed gloeit daar de pijn van tijdelijk en kwetsbaar zijn de keerzij draagt de warmte waar charme kleurt in levensmoed…

Ik zag zo vaak wat is en was de bij, de bloem, ’t hout, ’t glas. © 2004…

Ik zag het als mijn opdracht haar van alle onheil te ontdoen, van alle ongemak te zuiveren haar te verpuren tot het klare, mijn leed te logenstraffen, haar in mijn leven tot die ene te maken, tot die ware - ik zag haar als mijn lot.…

Ik zag het weer Voor hen die zich vertillen aan hun ego zijn de strelingen van het lot louter verzonnen.…

Ik zag het weer Voor hen die zich vertillen aan hun ego zijn de strelingen van het lot louter verzonnen. Overtuiging is macht, arrogantie is echter geen kracht maar gesluierde zwakte en onzekerheid.…

vingers plozen in hun bezigzijn naar de zin van jouw aanwezigheid zag je lach in schaduwen vervagen de tijd nog even raken je murmelde vergeten woorden in onverstaanbaar commentaar in lichte stralen danste leven op warmte van de late middagzon heb je naar dat stof zien staren jouw kleine universum nog ervaren…

Door de drank, ik zag dubbel zag een dame op de kruk, ik zei, op je neus zit een bubbel meid jij bent lelijk echt geen stuk. De dame zei, ja en jij bent dronken ik nam nog een slok en zei, dat is over na een nachtje ronken zij was boos en zeker niet blij.…

En ik ontwaakte en ik zag hoe mooi de wereld was de vogels die hun lied weer zongen en rook het pas gemaaide gras Ik zag hoe mooi de bloemen bloeiden en rook de geur van de jasmijn en ik besefte eens temeer dat ik een kind van Zijn schepping mag zijn 'k Zag mooi gesponnen zilveren draden de kunstwerken van een spin 'k hoorde het zachte…

voor geweest te groots om water te doen branden zo is lucht ons voor geweest om weer uit water op te staan Zo zijn wij schitterlicht geworden uit wat zand tussen ons tenen om te kijken naar de duinen als twee korreltjes zo klein zo is het leven ons geworden vlug als afgesleten stenen rollen wij vanwaar we kwamen waar de zee ons ooit zag…

Ik zag mijn vader dood toen ik al dertig jaar geworden was, toch gaf het mij een harde schok: wij waren altijd goede vrienden van elkaar, maar toen hij daar zo lag en met zijn lippen trok alsof hij snauwen ging - iets wat hij haast nooit deed terwijl hij leefde - leek hij op een dode hond die, voor hij stierf, nog grimmig in het leven beet,…

Ik zag beelden van ontroering, van hoe een man een vrouw kuste. Ik zag hoe liefdevol de kus gegeven en ontvangen werd. Hun lach die speelde over elkaars gezichten, Ik zag beelden van mensen die hand in hand liepen. Ik zag mensen elkaar groeten Ik zag ‘n dag waarop het in de hele wereld lente is.…

Zij zag mij en groette. Zij zag mij en groette alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, alsof zij bloemen plukte alsof zij al eeuwenlang achter een boom had gewacht ----------------------------------------- uit: 'Terug naar de apotheker', 2005.…

de boom staat aan de grond genageld als een verwoestende vuurzee haar inferno uitspuugt de boom, de stille getuige die niet vluchten kan blijft zwijgend staan temidden van een kolkende ontwrichting de boom blijft alleen achter weet hij misschien hoeveel mensen stierven tranen vloeien als de achterblijvers een bloemenzee aan…

Hoe virtuoos de zaag ook wordt bespeeld en zij cadenst als ’t paardenhaar haar streelt in hele, halve, kwarten, of triolen, het is en blijft amechtig klootviolen…

nu is de maan zeker zestig mager en vaal de haren wit bij haar nachtelijke wandeling kijkt zij steeds naar de grond zie je mij niet meer staan jawel jawel ik ben in gedachten ik denk steeds aan jou hoe het toen was ik weet het nog precies ik zie het nog voor mij hoe wij elkaar voor het eerst zagen allebei wit en jong en nog helemaal zonder…

Gewoon maar opstaan en beginnen aan de dag Weer wennen te missen wat ik in het weekend nog zag.…

Ze vlogen meteen op de kroppen af die nog steeds niet in bloei staan ondank dat ze IJsbergsla heten de kou heeft ze nog steeds in zijn macht ook leggen de slavinken opgerold op hun nest keurig naast elkaar in de vitrine en gaven geen kick hun broertjes noemen ze blinde vinken die konden het niet aanzien dat familieleden werden ingepakt…

Hij zag het licht Zij zag het ook Tot hij het knopje Ineens bewoog Lopend in donker Viel ze over iets heen Maakte ravage Deed pijn aan haar been Licht werd aangeknipt Man zegt; wat nu Zij zegt; ik lig op de grond Wel sodeju Het licht is die nacht Niet weer uitgegaan Zij was bang Opnieuw onderuit te gaan De blauwe plekken …

Ben ik ff blij, da'k je gisteren nog zag Nog eventjes met je stond te praten. Over vier dagen staan we aan je graf In de nacht, heb je ons verlaten. We lachten samen gisteren Om wat we zagen staan De dame die moest bukken Zonder onderbroek aan!…

je witte stralend je lach maar in je scherpe tanden zag ik mijn graf je slangde met een tong die glinsterde en slank gevorkt een dubbele waarheid gaf koud was je reptielenbloed de warmte die ik heb gegeven is nooit vergoed nog heb je niet gebeten maar in samen weten zijn mijn dagen al geteld…

handen gevuld met zoete bitterheid struikelen over de stenen van het uitgestippelde pad happen naar adem op lege dichte dagen de vlinder ontsprong de dans en zag wat mij ontging…

ik zag je lijf zo soepel buigen iets raken dat er niet mocht blijven je stofzuigde gewoon maar je bewoog zo gracieus als in een danseressendroom…

mag ik je ontmoeten vanavond samen eindelijk het kind begroeten dat onze samenleving heeft gebaard winkels zijn gesloten alleen de noodhulp is nog open de rest stalt thuis in echtelijk geluk maar het is koud en mistig buiten zo stil alsof de mensen iets verwachten ik zag een ster maar dat was even over achten…