Ik zag zo vaak wat is en was

Ik zag zo vaak wat is en was
de bij, de bloem, ’t hout, ’t glas,
de roemer tot de rand gevuld
de trage tred zo zacht verhuld.


De rivier, het bed, de overkant,
de warme zon, het natte strand
ik zag zo vaak de vormen staan
de dienstmeid ramen open slaan.


De liefde, hoop, een zere knie,
de glans, reflectie die ik zie,
dacht vaak aan koren en ‘n bloem
een hete nacht, een warme zoen.

En immer als het gloren kwam
openden zich die handen klam,
palmen vol liefde leven en lust
‘t leven dat mij teder wakker kust.


Ik zag zo vaak wat is en was
de bij, de bloem, ’t hout, ’t glas.

© 2004

taal filosofie leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 298