Alle inzendingen over steel

Stel dat ik een vogel was, vliegen hoog, pikken in't gras stel da'k een olifant zou zijn, door gemartel verrekken van de pijn. Stel dat ik aap zou wezen, opgesloten door idioten die zelfs niet konden lezen, dat je van dieren af moet blijven.…

John Lennon stel je voor dat er alleen het leven op aarde is geen hemel, geen hel “Imagine” stel je voor geen oorlog geen religie geen honger stel dat we allemaal onze wereld zouden koesteren in de palm van ons hart staan wij dromers alleen vraag ik me af John Lennon zijn stem klinkt door de kamer de man, de dromer die toch een…

Dat is wel zo, mijnheer, Doch ik stel u ook een vraag: Stel het leven x en God de ij, Kunt gij uit dit probleem geraken?…

Stel je voor: met goede wensen, en de ALLERBESTE WENSEN, voor 't nieuwe jaar, geen moord, geen doodslag, geen teveel aan vluchtelingen, stel je voor bij de goede wensen voor 2016, gezondheid voor iedereen, jawel, echt niet voor mij alleen.…

Dat stel op de hoek van mijn straat Dat waren een stelletje blagen Zij voedden geregeld mijn haat Wanneer zij mij uit kwamen dagen De straat met dat stel op de hoek Ik liet mij er dikwijls verjagen Vol angst voor een pak op mijn broek Die ettertjes stonden er dagen De hoek van mijn straat met dat stel Het beeld vangt nu aan te vervagen…

Stel je voor : da'k een vlo zou zijn, Kriebelen en springen, Meer van die dingen 'k zou jumpen van de gein!…

Verdriet gaan we nooit stelen. Vreugde willen we altijd delen. "Kom mijn liefste, we strelen elkaar. Zonder woorden,zachtjes door het haar". Delen en stelen, we zijn er voor elkaar.…

stel je achter gesloten deuren voor en het regende niet zou er dan een reden tot klagen zijn tot bestaan, onverdeeld kon er dan iets misgaan achter wanden van het vertrek stel jezelf voor en tijdsduur bleef hetzelfde beeld nog één keer iets in dat er altijd zal zijn…

Ik stel het me al voor: er valt een brief Van Piet Hein Donner bij je in de bus En de minister schrijft je daarin dus: “Ik stel u per direct op non-actief.” “Gut”, zegt je vrouw dan vast als ze dat leest, “Ben je als ambtenaar actief geweest?”…

altijd als ik jou zag pakte ik wat schaduw van je af een lieve groet of oogopslag jij lichtte op als een ander jou aandacht gaf waar jij ook kwam sprong het licht over naar een warmere vlam dus waar jij schaduw gaf wist ik dat te maskeren door eigen licht te projecteren wij zijn nooit gespot als stel maar ons samenzijn…

ze schaduwden mij als donkere vlek een paar steelse vogels nog maar net vrij van hun nest geen driftig en schichtig op en neer gevlieg maar eindelijk een weer volwassen wiek ik zag heerlijk alerte koppies oogjes gefocust op een tweede huis de bruidsluier als thuis nog is er vaag een empty nest syndroom activiteiten zijn vaak…

En lig ik dan naast jou dan stel je me gerust en fluistert zachtjes in mijn oor, “morgen gaat ‘t wel beter hoor”…

werd die zonder taal zijn eigen verhaal regisseerde je miste routine maar een artistieke re-birth opende wegen sloeg nieuwe paden in waarbij dwalen ongeziene dimensies openden als proloog van stokoude overleveringen in een watercarrousel speelden je kleurige nagels met jaren en scherpten de maanden waarbij toekomst op steelse…

soms vraag ik me af hoe het zal klikken als ik je onthoofd -een modderschuit met aantrekkelijke vlag wordt beter bezichtigd dan een zeewaardig jacht onder een gerafelde lap- niets is moeilijker dan die kop van je die de zin bepaalt…

de seringen voor mijn raam beginnen spontaan te blozen verwonderd zie ik ze deinen op de wind alsof ze flirten en ik weet die leuke buurman loopt weer langs ik lach ze uit, hou stoer mijn eigen wangen in bedwang ~~~…

verdoezelde zwakheden krullen aan de oppervlakte grijze kiezels kreunen onder het profiel daar waar ik loop: geen plaats voor dubbelzinnigheden daar waar ik loop: weet ik niet waar mijn schreden leiden gevolgd door lange schaduw welke terstond in de nek hijgt kleurt het maanlicht rood sterren flikkeren in het niets op die geheime plek…

elkaar nooit verveeld Na lange tijd zijn ze gaan samenwonen hij vroeg haar hand in het prille begin ze gaf hem die en sindsdien dragen ze blosjes aan beide konen Nu zien ze de jonge eendjes zwemmen in de vijver dichtbij hun huis zij voert ze een voor een en hij weet voor zijn tranen geen remmen Steeds als zij hem zo aankijkt met die steelse…

ronddobberend zonder zwaartekracht heeft ook dit droompje zijn waarde Mijn allerliefste kind ontspant en beleeft wellicht opnieuw de dag in onderbewustzijn naar droomland waar simpelweg niets moet en alles mag Ik geniet intens met mijn ogen dicht van jouw liefde die mij zal helen het liefst gebruik ik het maanlicht om stiekem jouw droompje te stelen…

heerlijk fietstochtje in jouw meest favoriete stad De trui vinden die je al heel lang zocht maar dan wel voor de halve prijs Iemand die met je haar speelt ook al ben je oud en grijs De radio aanzetten op het ogenblik dat ze jouw favoriete nummer draaien Een warme gezellige kroeg in duiken terwijl het net heel hard begint te waaien Stel…

Bloesem roze zo zacht verfijnd bijna fluweel Prachtig en kwetsbaar aan hun tengere steel Het gras niet meer groen maar een mix van kleuren Vol blaadjes en bloemen vergeven van zoette geuren Betoverd is de natuur de zon is mijn vriendin Haar stralen heb ik lief vanaf het allereerste begin…

waar vroeger lente binnen kwam tocht nu de kou trekt langs onze warme plekjes verkilt wat ik vertrouw zacht streel ik je bloemen op het raam de ranke stelen maar snel valt er een traan daarna nog velen de kristallen in je ogen zijn gedoofd je hart bevroren ons lieve samenzijn is voorgoed verloren…

Open zonder moeite je ogen Slijp je tanden strijdvaardig Bal stevig je vuisten Luister zoals het hoort Biedt gepaste weerstand Ga nooit gezapig akkoord Boor diepliggende wijsheid aan Zelfs wanneer je het bezit ervan betwijfelt Laat de grijze massa alleen achter Laat hem tegensputteren en schelden Recht je rug en ontdoe hem van oneffenheden…

Het meisje liep niet, doch zij schreed gracieuze pasjes met prachtige benen Die geweldige fee, als mens verkleed was buitengewoon van top tot teen en ze blijft mijn lief als je dàt maar weet Het meisje praatte niet, zij reciteerde simpele zinnen leken geloften te zijn Schoonheid, die welhaast drogeerde, maakte van water overheerlijke wijn…

Stel je nou voor, dat je het nog niet wist Of dat ik het in een bericht heb gewist Of dat ik het vergeet te zeggen Stel je nou voor, dat je het nog niet wist Dat ik gewoon, zonder dat je het wist Weer vertrokken ben zonder het te zeggen Daarom stuur ik je even een bericht Of, zoals je wilt, een klein gedicht Om het je nog één keer te zeggen…

nu jij wijl het nog zomert reeds winter meedraagt sterven laat horen telkens als jouw niet volgroeide vruchten te haastig de grond raken stel me gerust dat je doorgaat met leven beloof me in een nieuwe lente een rijke oogst ik mag je zo…

waar draden herfst spannen dood en vergankelijkheid loert uit steelse hoeken schijnt een lage zon kleur in de druppels op het web in een verlate oogst die ik altijd heb gespannen tussen dromen en verlangen wandel ik langs je gezicht in weer een laatst aanraken de ogen nog gericht in zwart en grijs de blik op wit van winter maar…

Winkelschaamte, afstand houden, handen wassen, mondmasker. Dat soort gewoontes wordt vandaag omschreven als het nieuwe normaal. Daarnaast is er ook het nieuwe abnormaal. Of vindt u het vanzelfsprekend dat de zee niet van iedereen is? Vindt u het normaal dat uw zoon maar op 1 september naar school mag? En gaat u spontaan opbiechten aan…

ze zijn er weer in onze tuin het roodborstje en de merel zij een rondborstige dame hij is een statige kerel hij zorgt een beetje voor haar gooit dan wat eten naar benee zij pikt het op tussen de tegels het is genieten met die twee ieder jaar vul ik de voorraad hang een vogelhuisje aan de wand en een vlaggetje aan hun gevel wanneer ze…

Men heeft het niet gemakkelijk. Men dient het overzicht te bewaren. Zich niet te verliezen in kortzichtigheid. Een brede kijk te hebben. Zich niet blind te staren op uitzonderingen. Te focussen op wat verbindt. Dat weet men. Dat weet men zoals men weet dat de aarde niet zonder de zon kan. Dat we onze planeet niet mogen verzieken. Er is geen…

bezige geluiden wekken de straat het vrachtverkeer voert af en aan er wordt gewerkt van vroeg tot laat snel ontbijten, kom op, we gaan de lift omlaag, de voordeur open naar de stalling, op de fiets nog even snel een broodje kopen ik steel de dag, dat is niet voor niets de straat bruist van voor naar achter terrassen vol, veel zang en dans…