Alle inzendingen over vijftien

Ik mag niet stoppen en niet keren niet te langzaam niet te snel Nog maar vijftien kilometer hollen zo houd ik mij lekker in mijn vel Ik tel alle viadukten van de wegen die ik kruis Ik zie steeds dezelfde borden Dit is niet de weg naar huis…

Voor hem ligt een vel papier daarop wel vijftien keer zijn naam. Er loopt een druppel uit zijn neus langzaam omlaag naar zijn mond. Hij kijkt paniekerig om zich heen, zijn zakdoek ligt namelijk op de grond. Wild slaat hij om zich heen, hij kan niet goed tegen paniek. Dan gaat hij schoppen en slaan, hij is namelijk geestelijk ziek.…

Het was laat in de avond regen in lamplicht gevangen sloeg neer op het macadam van de Mechelsesteenweg je had een offwhite jurkje aan ik schatte je op vijftien je liep langs de straat waar ook ik overging auto's passeerden remden af reden weer verder je vroeg de weg naar de Muze café waar Ferre optrad Ferre Grignard de anger van jouw lied…

Hoe zal onze stem klinken over vijftien, twintig jaar? Zeg het maar, mijn lief - ik hou van dit soort woorden, al zijn ze ach- terhaald- ik ben gereed om te luisteren. Samen trekken we door het zonlicht en verinnerlijken we het licht van de maan.…

Liep ik vijftien meter boven de grond door de kroon van een beukenwoud en tastte tussen de twijgen rond dan denk ik dat ik meer verstond waarom ik van ze houd. En kroop ik vijf voet de aarde in zo traag als hun wortels gaan dan dronk ik de ware waarde in van hun aaise groei en staarde in de poriën van mijn bestaan.…

Met dromen uit drugs gehaald, kunstmatig vliegend, zware tol eisend Haar geest raakte leeg, het eenzame kind schreeuwde somber om zich heen Waanzincarrousel, een roes vol nieuwe angsten en minder verweer Weer die verkrachter, weer vijftien en Duits vloekend in jouw bunkerhart Verscheurd door trauma's, geestelijk gevierendeeld,…

Koot of Koos Koets Nee dat klinkt echt niet raar Maar jij staat nu te kijk In het pantheonrijk Van dichters, poëten En woorddanseressen C.q. taalleraressen Ja, die kunnen het weten ...Alhoewel ik soms twijfel Aan holbooginflatie Van liefdes getrijfel Van je ne sais qui Ik word er niet koud van Of warm, zo je wilt 't Is hier vijftien…

Mijn Lieve Schat, ik heb het wel bekeken, want ik zit nu al vijftien jaren thuis te horen naar jouw dagelijkse preken, verdroogd, er is geen druppel drank in huis. Met mijn bestaan op zee is ’t vergeleken hier als vergaan, welhaast met man en muis. Mijn Lieve Schat, ik heb het wel bekeken, want ik zit nu al twintig jaren thuis.…

- fragment - Dertig varkens, vijftien koeien, een tractor 75 PK, een TV, vijftig kippen, geen kinderen. (Wij hadden er wel gewild, Mijnheer, maar naar de dokter gaan wij niet gaarne, want als er iets gebeurt met de vrouw, Mijnheer, wie zorgt er dan voor het vee?)…

Nu al T minus vijftien dagen, maar ook meer bedragen op aangifte te betalen, nog steeds een honderd te gaan, mijn beloning is een verloning: een vakantie na T minus nul (twee hele weken met mijn vrouw!). Het einde van de maand staat als een baken, een vuurtoren, gestrand aan de horizon ?…

Gratis vriendschap soms wel vijftien jaar lang. Geen mens kan dit geven; een begeleidend leven met sprekend vogelgezang.…

Abélard geboren in 1079, priester zevenendertig jaar oud onderwijst vijftien jarige Eloïse in Parijs Onsterfelijk verliefd trouwen ze in ’t geheim en leven gescheiden beide in 'n abdij als abt en abdis Ze schrijft dat ze altijd aan hem denkt, naar hem verlangt, haar lichaam en ziel eeuwig de zijne is Hij sterft in 1142, begraven…

Hij schiep niet uit het niets, was stuurgroeppresident, Schreef voortgangsrapportages met Gabriël cum suis, En als na versie vijftien Gods stuurgroepje doodmoe is, Stuurt men – ‘zo moet het maar’ – die tekst naar ‘t parlement.…

oh mijn lieve frisse Mercedes Gij hebt met uw vijftien jaar mijn hart geboeid heroverd zingend vormen wij een paar als het contact verbroken wordt dan bonkt u twee soms drie maal kort Uw hart mist een soepel fundament na vijftien jaar benadert dat cement doch zoevend bezorgt Gij mij plezier Ge loopt weer als een verse lier Uw stemgeluid…

Water stroomt onder mijn voeten. Grote golven spoelen over straat. Kletsnatte schapen steken over, naar een stukje grasland over een sloot. In de verte zie ik jou. Ik zwaai en roep naar jou. Je kijkt niet en loopt snel verder. Verder van mij vandaan. Waarom, het doet zo zeer. Dus roep ik weer. Je reageert niet meer. Er staat een auto,…

via conciliaire trapjes eerst erkend als moeder van God in Efeze in Byzantium heilig verklaard werd vijftien augustus gefeest als Dormitio Mariae* de feestgangers drongen aan Tenhemelopneming werd rooms dogma Munificentissimus Deus** met de protestanten tegen waarbij de paus heeft uitgesloten dat zij vanzelf zou zijn opgestegen gewone…

niet huilen nu, ik was al vijftien en wist er zou een ringweg komen langs de stad, een opening naar Diemen, maar uit het niemandsland dat toen ontstond zie ik opnieuw oom Anton komen, zijn paradijs voorgoed beschadigd en met de laatste oogst op weg naar huis - Zoveel gedane zaken, de dingen die beloofd zijn en dit is er van mij geworden…

'Mijn knaap van vijftien jaren Wat zal hij doen Met goed fatsoen?’... Ik denk, hij kon gaan varen! De zee is rijk, de zee is groot, Zout water geeft het zoetste brood! Wil hij te land graag blijven; Waarom niet vroeg Met spa en ploeg Kloek Akkerwerk te drijven? Een kèrel groeit er zeker van: Een Boer is anderhalve man!…

Ik was vijftien jaar toen ik via de radio hoorde, dat John Lennon was doodgeschoten door een psychotische gek. Er ging een koude rilling door mijn lijf en er was verwarring bij ieder mens aan dek. John werd maar veertig jaar, terwijl hij enkel de liefde wilde vergroten en maling had aan elk zinloos gekijf.…

Met tweeduizend vijftien ben ik klaar, voor het jaar tweeduizend zes en tien. Het komend jaar wil ik niets veranderen, dan met open vizier helder te gaan zien. Veranderingen hebben ons niet nodig, die komen onaangekondigd misschien. Laten wij open blijven en elkaar helpen. En voor de rest? Ach, we zullen wel zien!…

Ik weet wel waar ze naartoe zijn gegaan, maar toch, ik heb ze meer dan vijftien jaar gevolgd. De ouders in het begin nog als smoorverliefden op de balustrade achter elkaar heen zien rennen. Wonderschoon. De kinderen noemden mij Pipo, omdat ik hen zei, dat ik zo heet.…

de maan is nu een schijnwerper op voedsel, zwemvesten in rubberboot met mannen, vrouwen, kinderen met vijftien in een reddingsboot aan boord van de Aquarius douchen, droge kleding, elk een polsband blauw van kleur. Zo waagden zij de overtocht, een odyssee vol trauma's, hoog boven de diepte van de Middellandse Zee…

die bumperklevers die je het liefst van dichtbij willen zien En ook de fietsers in de stad is niks leunen voor elk stoplicht op zijn dak zitten dan ongegeneerd naar binnen te gluren en zelfs ik voel me dan niet op mijn gemak En echt waar, je kunt er donder op zeggen een stoplicht staat voor ons nooit op groen elk ritje wat normaal vijftien…

De vrouw die ondergoed per kilo wil Moet zich er wel mentaal op voorbereiden Dat zij niet alle vragen kan vermijden, Zoals die naar de dikte van de bil. De hamvraag bij die slipjes van satijn: “Of het misschien een beetje meer mag zijn?”…

Leesvaardigheid verslechtert jaar na jaar, bij onze jeugd valt geen elan te merken, zij mogen straks in onze kassen werken, in magazijnen en het abattoir. We halen voor de arbeidsbovenkant hoogopgeleiden uit het buitenland.…

En nog eens vijftien jaren rouw, blijkt, dat ik nog altijd van je hou. Hoewel, je bent mijn man niet meer. De dood ontbindt het huwelijk. Ik weet, dat is een feit… Hoe kan mijn hart dan wensen, altijd weer. Zo’n droom is aangenaam en brengt jou heel dichtbij. Afstand en ruimte verdwijnen, Jij maakt mij gelukkig en blij.…

Een mezennestje is uitgebroken, dat, in de wulgentronk gedoken, met vijftien eikes blonk; ze zitten in de boom te spelen, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om, met velen en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom.…

zijn zij enige stille getuigen Elke dag getreiterd worden..en dat jarenlang liet haar van haar weg naar school afbuigen Bloemen voor dit arm meisje dat zij pestten totdat de dood haar de enige uitweg scheen Bloemen voor dit meisjes’ stoffelijke resten herfstbloemen op de rails, daar ging ze heen Vele fleurige bloemen voor Fleur Bloemen vijftien…

Toen ze nog een lief tienermeisje was van zo rond vijftien a zestien jaar oud Leek ze het minst schone van de klas van die bloem was de knop van goud Op zekere dag ontmoette ze een man haar man dat wist ze eventjes nog niet Hij vond haar aantrekkelijk o, dat kan voor haar was er al wat veel geschied Getuige was ‘t spiegeltje aan de wand…

De Wallen, geen decor meer voor gepees. Je treft er nog maar moeizaam meer een meid naakt voor ‘t zuurverdiende geld, dat je nu kwijtraakt aan duur design in mode-ateliers. Men naait daar dus nog altijd bij de vleet en als vanouds word je er uitgekleed.…