Alle inzendingen over schoonheid

ruikt de vuurrode appel die vanaf de fruitschaal naar mij lonkt kleurt de liefde die in dit jaargetij spontaan ontluikt siert de sering die welig geurt menigeen verleidt geniet ik paradijselijk van deze schoonheid…

na de schoonheid om stuwend rivier te zijn wordt de ontroering met een laken toegedekt er zit nog slaap in de dageraad nooit heeft de maan de mogelijkheid van avonturen op zo'n klare manier belicht nog even en dan verdwijnt dit wonder…

Volte is schoonheid ook, want empirisch midden. > leven.…

Over de eenheid van schoonheid, liefde en zo, over jou en mij.…

verloren in de wind 't was niet dat zij haar niet kon bekoren dit lieve kleine kind dansend in roze regen die eerder niet bloesemen wou nu zwierend over vele wegen 'n schoonheid waar ik zo van hou…

getuige van jeugd schoonheid ouderdom de spiegel voegt niets toe laat alleen waarheid zien rimpels zijn slechts een kwestie van tijd belangrijk de spiegel liegt nooit je kunt er altijd van op aan…

achter veranderlijkheid schuilt zuivere schoonheid heeft ze me laten ontdekken door subtiel haar eigenheid open te bloeien zo volmaakt mooi ik bestendig aan haar verknocht blijf al floreert ze kort de herinnering blijft…

zwart-witte winterets in haar achtertuin tijdelijk tonen bomen koude schoonheid zij wachten als stille sneeuwdragers met hun lichte last roerloos ingekeerd in de lente zullen duiven tortelen…

1 De kracht te hebben je schoonheid te verliezen boom te zijn met alleen je stam 2 Geen hemel zo hoog of hij zal ernaar grijpen alleen zijn wortels nog -------------------------- Uit:Geen hemel zo hoog Agathon, Bussum, 1983…

zacht is de kleur die de straat in verrassing geeft dat wat anderen verwerpen is bij jou niet dood groeit en bloeit in schoonheid door verwerven streel de kleur proef de geur leven is geen langzaam sterven…

In Pisa ga ik lekker schuin marcheren dan naar Florence om -zal ik maar zeggen- De beelden fotografisch vast te leggen Die blote David zal er excelleren Dan naar het strand voor schoonheid in bikini Maar bovenal: een selfi met Salvini…

Die ene ochtend Dat jij naast mij lag In het eerste zomerlicht Je ongeschonden schoonheid Ongeremd vol overgave Aan je dromen lavend Uitgerust ontwakend Open je de ogen Vol van vuur…

Als leven gezien mag worden Als een sterke boom Tegen hevige stormen bestand Zul je ooit kunnen denken Dat deze eens niet meer Tegen deze hevigheid opgewassen is Dat deze op een tijd al zijn krachten Flexibiliteit moet overgeven Aan de heerszucht van het weer Mensen kijken in een opwelling Wel eens naar een boom Zien de schoonheid ervan…

nu rustig blij te bloeien In de stille morgenstond Geworteld in de zwarte grond Mag er in al z'n schoonheid zijn In de stille morgenstond Dansend in de zonneschijn - Zie de lelie op het water...…

hart ritmisch drumt op de prachtige taal van muziek, geluidloos vormen lippen de zo vaak gesproken woorden, een laatste traan vindt haar weg naar dichtbij, waar zwart gevleugelde schoonheid voor het oprapen ligt…

Elke dag loop ik gewoon door zonder dat ik even stil blijf staan, voor alle schoonheid mis ik oog en oor ik wil zo snel mogelijk doorgaan.…

Het was de eerste keer in duizend jaar Jij verscheen in wolken omringd door licht Ik wist niet wat ik zag het trof me als de bliksem Jouw schoonheid was al snel voorbij ik zag het voor me gebeuren Ik voelde onzekerheid ik dacht dat je weg was Maar daar was je weer ik zag jou daar lopen Ik verzonk in jouw schoonheid het was al snel…

Als een bloem die werd als een vlinder, die in zijn trots naar schoonheid fladderde om snel alles te krijgen wat die met zijn beperkte houdbaarheid verwerven kon.…

Het is geen spel. 11 Het is geen schoonheid. 12 De kroon, het zwaard, het schild. 13 Het schitteren van de waarheid 14 in de grote ogen van het kind. 15 Een eenzame ridder in de spiegel. 16 En ze leefden nog lang. ---------------------------- uit: 'Maar zingend', 2013.…

Klei is eigenlijk het enige dat helpt in een eeuw van afbraak en wederopbouw in een eeuw waarin niet alleen de schoonheid niet schoonheid alleen haar gezicht heeft verbrand in een eeuw die ieder van ons baarde, grootbracht en voedde, een eeuw weer van doorbraak en woede een eeuw die ons doorgaf tot waar we staan, in een moegeprezen moegestreden…

omwindt Vliegend van hier naar ginder Laat het netvlies speelbaar dansen In de onrust van je slag Laat je tong maar sjansen Met akkerdistels die jij zag Begeer je schoonheid in dolle pret Wees geen schuchter frivooltje Als jij je eitjes afzet Op het mooiste hondsviooltje…

Maar ook in al mijn woorden zal het blijken Dat ook al zijn ze nog zo uitgebreid en veel Ze bij lange na niet zover reiken Wijl ik toch met liefde over deze schoonheid kweel De werkelijkheid is niet te overtreffen Niet in gezang of zelfs met verf en penseel.…

In de omhelzing van de natuur In de kleuren van de zonsondergang wanneer ik door het gras naar de horizon kijk met de aarde voelbaar onder mij met de getijden en de kringlopen van de natuur luisterend, wakker glanst mijn levensgeest in de schoonheid en heiligheid van alle leven…

als een oude boekenkast tegen de muur geleund grijs van verleden zwaar van geschiedenis draagt hij vele levens op z’n kromme rug maar lacht de schoonheid van een eerste lentedag elk jaar opnieuw…

Verbergend schoonheid Siert haar glans`t tranendal Door weedom gesmoord.…

Ik heb mijn bundels zomergroen gebonden daar schoonheid niet verjaard de bloei tijds hand trotseert in binnentuin van hart en geloof tot nieuw geluk de lente luidt en gratie gracieus het leven weer verspreidt.…

Schoonheid spiegelt zich In 't stille water Jij, het paradijs Liefde weegt de waarheid Tussen goed en kwaad Woorden besluiten Storm of koelte Adem zuivert een Angstig Moment…

bergen beroering in een helderblauwe hemel ontstijgen het hart van de aarde zuivere ruimte adembenemend uitzicht stenige bodem doorsneden met riviertjes leven omgeven door zeeën rust ik visualiseer de schoonheid…

laat me zwemmen in jouw ogen vang me met jouw vlindernet door de schoonheid meegezogen versier me met een veldboeket vind me in het ochtend gloren zoen mijn lippen urenlang door de liefde uitverkoren samensmeltend bij zonsondergang *…

zoek geen schoonheid in bedrogen ogen zij kijken zonder glans de kilte heeft ze gewogen en naar de schaduw geleid daar spreken dorre takken met zout getraande bladen over desolate vlakten die als verstomd hun verleden verraden…