Alle inzendingen over verjaart

bij het ouder worden rijst in mij de vraag wat doe ik met de eeuwigheid, valt er in het hier en nu dienaangaande nog iets te kiezen of zal ik slechts gaan vertragen en het stoffelijke, al dan niet vergezeld van de geest, verliezen ik heb besef van mijn beperking en weet niet of ik er in slaag of ik daarmee het inzicht vergroot dan wel…

Omdat Milosevic vandaag verjaart Komt zijn gezin bij hem in Scheveningen Om hem bij een glas ranja toe te zingen En een door Mira zelfgebakken taart. En als hij die vervolgens aan zal snijden Vindt hij de vijl wel om zich te bevrijden.…

Want junior verjaart. Als je nou kijkt wat daar los loopt aan vrouw dan wil je wel naar huis. Naar die van jou. ------------------------------------------------------ uit 'Voor de goede orde' van Anton Korteweg…

Zoals een eekhoorntje vergaart zijn nootjes in een gaatje in de aard' zoals hij ze dan later opeet en verhaart zo zorgen wij voor huis en haard en nooit zijn we van de kaart als de kaart verjaart en wordt bewaard Deze rijm heeft toch een staart want hoewel je nu verjaart blijf je evenveel steeds waard En ja, 't kan zijn, ooit word je wellicht…

Heintje zelf leeft vrolijk voort, hij overleeft doodgewoon alles, en verjaart doodleuk iedereen.…

De wind ruist langs het trillend blad glas houdt zich staande ik loop naar ’t terras wankel drink ik het leven voorbij de dood verjaart die telt niet meer ik niet minder het lege glas dat staat…

Wees met de Vorst, die door Uw gunst verjaart!…

Elke dag is weer een nieuwe en nu en dan verjaart het jaar, een oproep voor een dankgebaar. Elke dag is weer een nieuwe, een plots besef van ’t gaat voorbij maar ook van liefde leven wij. Elke dag is weer een nieuwe, zo bloeit een leven in de tijd en worden wij van veel bevrijd.…

Beatrix verjaart…

neem nog een stuk cake, ontwaar tussentijds zodat dit waarnemen heet vandaag verjaart de dag zonder datum als uren zonder wijzer het begin van geschiedenis markeert het moment dat voortduurt zonder duur en spreken afgebroken zinnen over volmaaktheid van het woord dat wacht…

Naam, geschreven met louter letters Zo kaal en droog Waarin een naam zich openbaart Naam, galmend in een gewelf Meegenomen op de golven Van de tijd die nooit verjaart Naam, geschreven in het leven Vol van vuur Een naam zoals die na de dood nog rondwaart…

Muziekaal ontvangen blosjes op je wangen kaarsjes en een slagroomtaart dat hoort erbij als je verjaart snoepjes en toastjes en natuurlijk een heleboel cadeautjes slagroom zit er op je snoet het duurt heel lang voor dat je naar bed toe moet maar dan is het toch allemaal voorbij jammer dit is het einde van je verjaarspartij.…

een sneeuwwitte deken doet al het groen verbleken wat een hemels gezicht alles lijkt wel vederlicht het is een pracht tafereel takken bedekt met poederzacht sneeuw ik geniet met volle teugen deze winter zit gegrift in mijn geheugen als een levende ansichtkaart iets wat nooit en te nimmer verjaart.…

Op een Dashond Een dashond uit Heerhugowaard, Heeft gisteren plechtig verklaard Dat, Deo Volente, De omnipotente Goedheiligman heden verjaart. Op een Das Een dyslectische das uit Hasselt, Die steeds alle woorden verhaspelt, Weet niet als je 't vraagt (Het is godgeklaagd) Hoe je in 't Nederlands het woord das spelt.…

negen maanden duurt het leven de rest is afscheid van de wieg de moederborst en meer en meer van onvervulde dromen en geborgenheid het vonnis van vergankelijkheid bij oorsprong al geveld verjaart niet zelfs na zoveel tijd het is alleen maar uitgesteld ’t is niet de angst de pijn die ’t sterven moeilijk maken nee ’t is ’t scheiden…

druppel voor druppel verjaart regen in de oceaan atomen van haperend vlees verwarren zon met maan o, hemel nergens zichtbaar in wolkenloos rookgordijn onbeschreven blad, leeg door verregaande letterpijn kantlijn klinkt als evenaar lachen als een hard gelag alle huid, mergel, aarde sterft op deze laatste dag…

Dus, voor wie vandaag verjaart hebben wij al onze wensen en vele dikke kussen opgespaard en in een gedicht samengeperst op deze verjaardagskaart.…

jouw hand…….een dagje ouder een penseelstreek op het doek een pen strelend op papier een zacht aaien op een poezenkopje dat tekent jou zo hier het is vandaag dat jij verjaart ik lees je duvels graag de man achter al die talloze gedichten, schilderijen in tomeloosheid van woorden en zinnen heb ik als dichter leren beminnen van harte…

jaartje erbij het zoveelste op een rij het gaat allemaal zo vlug kon ik nog maar even een stapje terug de cijfers draai ik maar niet meer om dat heeft te maken met de ouderdom 35 of 53 dat is een heel verschil ach, dit is ook niet wat ik wil leeftijd speelt geen rol gelukkig heb ik nog steeds lol neem een lekker stukje taart dat mag als je verjaart…

vandaag verjaart mijn broer ik vraag me af of hij aan me denkt ik schenk hem mijn gedachten, in weerwil van een vreemd gevoel maakt ruime sprongen herwaarts, naar een tijd waarin een kleine jongen op zijn step de helm van mijn vader en een oude schuit morgen gaat mijn tijd weer door ik blaas de laatste kaarsen uit en schenk aandachtig…

Ik ben als hout dat niet beweegt maar leeft, en pas gaat opvallen als het verjaart. Wanneer het nut in twijfel staat met het nieuwe in de rij wachtend op zijn beurt. Het dreunt als een zware regenbui die niet wil komen zomer die niet is. En ik vertel het verleden waar ik geen deel van heb uitgemaakt. Het is een grote grap.…

Slingers aan de muur daar begint je verjaardagsavontuur toeters en bellen je kaarsjes tellen heel veel ballonnen voor jou wordt er speciaal gezongen cadeautjes van groot naar klein sommige dingen moeten voor je een verassing zijn en als je verjaart krijg je natuurlijk een lekker stuk taart je voelt je vereerd door iedereen word je gefeliciteerd…

Je verjaardag, ja je verjaart. Daar wordt echt op blindgestaard. Op 't eind van 't jaar, altijd weer, ben ik niet blij, doet het weer zeer. Je gevoel zegt je dat je veel jonger bent. De tijd haalt je in, iets wat nooit went. Voel je jong, geef de tijd geen kans. Word niet oud, ontspring de dans.…

Drie dagen achtereen feliciteren ze elkaar, eerst is Ditje jarig dan verjaart hun trouwdag, maar: de laatste dag in deze rij, is voor Jos, dus die maak ik extra blij.…

Een stuk oud brood dat zorgvuldig wordt bewaard is een oud symbool voor veeloud zeer dat nooit verjaart weer opnieuw doorstane angsten en ook dreiging van terreur doen me duidelijk beseffen: de bevrijding is nog lang niet klaar stel geweld aan de kaak leg onderdrukking aan banden dat is de taak van vredelievende mensen uit alle landen…

IJzeren tranen plengen over mijn wangen Pijn uit lang vervlogen dagen Maar ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst De geverfde glimlach van mijn gezicht Het koude afscheid doet haar plicht Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst Voor…

(negen zonnen zijn gegaan hun licht in bloedrood wenen aangezet opent grauwe velden) een vlinder stoeit er niet voor niets haar tijd van wederopstanding verjaart waar in jonge bomen lente klaart en snelle vogels nestelen; besef verongelukt in koude woorden ergens zwerft een marmeren maan tussen sterrenhemels en de nacht in die…

Daarom, wat ge gaarne wáart, Knapen, maagden, mannen, vrouwen, Word het, éer die dag verjaart; Of 't zal later u berouwen: Wie zijn tijd voorbij laat gaan, Blijft als Jut voor 't landhek staan.…

dochter spiegelen aan mijn geest voorbij Dierbare en minder vrolijke momenten weerspiegelen zich in hun gezichten; zijn gevangen in de tijd Woorden smeed ik tot gedichten Herinneringen raak ik nooit meer kwijt Dat gezondheid hen mag begeleiden en droefenis ze blijft bespaard Dat wens ik toe aan beide kinderen Nu vandaag mijn dochter weer verjaart…

als gesloten blinden Waarachter vraagtekens ’t waarom verslinden En uitroeptekens het gemis vervloeken Ik zag je en je wou geen brood meer breken Ik zag je en je wijnkaraf was leeg Toch stuurde je me kort daarop een kaart Van Jezus aan het kruis; je was bezweken Toen wist ik pas wat je zo lang verzweeg Zat ik met een verlies dat niet verjaart…