Alle inzendingen over badjas

hulpeloos in mijn badjas bleef ik steken in het onvoltooide onbenoemde stil stokkend in mijn poëzie gestoord gedroogd vanuit het bad trok ik woorden door het schuim – in wording mijn naakte huid opgeschoond woorden gedragen in nevel vederlicht stollend in een nieuwe inspiratie…

De zwerfkat spint luid op de badjas van mijn vrouw subliem overspel…

De dames noemden het een duster de heren een kamerjas toen bedacht ik dat ik ouder word ja toen pas want ze noemen het tegenwoordig allemaal een badjas.…

dit, mijn lief dit dat immer terugkeert het kriebeltje op mijn wang omdat je in de ochtend geen woorden hebt, de lakens warm met nog een lichte verlegenheid en wij die zo mooi elkaar wensen, armen en benen in lepeltjes en badjas het tikken van uren en eitjes de klok die zich verliest met vingers om jou te zien het onzichtbare, lang…

de badjas ademt dons, rond roosjes op een oud gezicht ze lacht het wrange dat voor ogen stond verzacht als zonlicht rond een schaduwrand met in haar handen slechts nog dat wat niet meer verder ligt dan wat de morgen haar zal brengen het tijdspad is vermist, hij ziet haar oude ogen rond zijn handen op haar hart ligt het zwarte onvermogen…

Omdat ik geen tijd heb is ongewassen in badjas de dag verdoen het fijnst Mezelf zijn, thuis in mijn stadsbunker - voor het venster dat spiegelt aan de buitenkant Als je daarlangs vliegt zie je mussen van het voer verjaagd worden door eenden die daarna vluchten voor het meeuwenleger dat vier maal zijn snavels heeft gehard in het maagzuur…

Gravend voor een nieuwe boom vind ik botten in mijn tuin die geleefd hebben waar ik nu woon in een huis als het mijne misschien wel hetzelfde aangekleed met vlees twee ogen en een mond een onbekende zoals de buurman met zijn wilde haren in badjas voor het raam zoals zoveel mensen personeel en passanten mensen die het druk hebben…

Neem dan je badjas in mijn armen, ruik die o zo bekende geur. Laat mijn hart hierdoor verwarmen, en het ochtendlicht dat krijgt nu kleur. Kijk naar mijn handen, recht mijn rug, roep de morgen na zijn begin terug. Om de nieuwe dag alsnog te gaan beleven, zoals jij die aan mij zou hebben gegeven.…

Ikke, in de ambulance in kapotte slofkes, oude badjas Alweer, werd ik misbruikt, de vieze geile pervert. Hij belde prompt de flikken, zijn ontbijtje stond niet klaar Ach, hij is van een zeer goed jaar; Een zeer gekend psychiater stond me te woord Dit keer legde ik alles meedogenloos bloot.…

Ze ruikt de geur van eten De vertrouwde ketel fluit Over een uurtje komt haar dochter Ze doet vlug haar badjas uit Ze luistert naar de radio Kijkt het nieuws op de t.v.…

Voor mij nog veel te vroeg om te ontwaken Dus wens ik ze spontaan een eendengraf Ze staan dan voor de deur, het zijn er zeven En tikken met hun snavels tegen ’t glas Nou, dat klinkt harder dan een contrabas Je zou ze bijna met arseen vergeven Dat doe je niet, want je hebt geen arseen Je komt de sponde vloekend uitgekropen Schuift in je badjas…

Rond twaalven laat ik dan het dromen schieten en trek de slippers en mijn badjas aan om sloffende de keuken in te gaan (de stoppels op ’t gelaat en ’t haar in sprieten) Ik maak croissantjes en heb thee gezet Ons opperste genot . . . ontbijt op bed.…

ik jou ken valt de regen anders, klinken woorden liever te mooi om waar te zijn zoals je ogen, zoals je het zegt zoals alleen jouw mond en ik wacht dan met mijn handen, op je huid, op wat je doet het kriebeltje op mijn wang, de lakens warm met nog een lichte verlegenheid wij die zo mooi elkaar wensen, armen en benen in lepeltjes en badjas…

Als een vermoeide zwoeger ontdeed je je van de badjas en sprong je in de vijver achter je onnaspeurbare sprookjeskasteel. Naakter dan dit naakt kon je niet gaan. Je perste er nog alles uit. Als een Don Quichot daagde je de dood voor het gerecht. Inmiddels spookkasteel zag je God als sluipmoordenaar, die elk moment kon toeslaan.…

Ik heb de dagen vervloekt Steeds de uren geteld Mezelf weereens verwaarloosd Geen mens nog opgebeld De afwas laten groeien Het huisvuil opgespaard Heel ongezond gegeten Lang voor mij uitgestaard Mijn badjas aangehouden Een paar dagen Misschien zelfs meer Onzichtbaar voor de wereld Verstoppen, keer op keer Na jouw vertrek direct al Een…