248 resultaten.
Proost
snelsonnet
3.0 met 30 stemmen 1.897 De hitte laat de oudjes het begeven,
Terwijl er bij de wijn, zo zie je maar,
Nu wordt gesproken over ‘een goed jaar’,
Het rode vocht zorgt voor een langer leven!
Om nog wat extra jaren mee te pakken,
Moet nieuwe wijn dus weer in oude zakken.…
Op de tast
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 293 't Is de drank die je
Platlegt dag aan dag,
Je hersens ketent,
Uitdroogt en in het
Slot gooit - en jij
Maar denken dat je door
Haar bevrijd wordt
Van je te zware last -
En nu ook je ogen het begeven
In 't aardedonker van de dag
Kun je uitsluitend verder op de tast…
Niet meer te redden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 896 Verdriet en pijn
Waarom moet dit zo zijn
Is dit je lot
Een verschrikkelijke ziekte maakt je kapot
De diagnose is gesteld
Heel voorzichtig is het verteld
Chemo om iets langer te leven
Maar tenslotte ga je het toch begeven
Vechten tot de laatste traan
En dan moet je het leven laten gaan.…
verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 203 Het is dood, het heeft het begeven.
Ik kan niet meer,
heb geen verweer.
Ik zie wat er nog komt,
Ik ben nu de mond gesnoerd
mijn liefde is verwond.…
SCHAAL
snelsonnet
4.0 met 15 stemmen 212 Klimaatopwarming gunt de wintersport
Steeds minder sneeuw om overheen te glijden
Met volle pistes is niet te vermijden
Dat skiën elk jaar dodelijker wordt
Toch gaan we, want wij voelen dat we leven
Als wij ons op een hellend vlak begeven…
Nachtrust
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 224 Ik sluit het raam en ga me te ruste begeven.
De dag is weer voorbij.....…
Expansie
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 121 We kunnen er misschien in kuilen leven
Dan gaan we vrolijk dansen op de maan
En hebben we een plek om heen te gaan
Tussen de sterren gaan we ons begeven
De Duitsers sturen we als eerste want
Die wonen graag in kuilen in het zand…
met de haast van jaargetijden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 210 zoals ook wij ons begeven
van seizoen naar seizoen
zo ontluikt een bloem tot bloem
om straks weer te verwelken
achter de einder van vandaag
loert de haastige herfst van morgen
Lejo van Kuijeren…
Spiegelbeeld
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 268 Ik voel mij herboren
en dat mag men horen
kan ik het verklaren
misschien komt het door mijn grijze haren
of door mijn spiegelbeeld
dat mij niet verveelt
tja, die rimpels en een oudere huid
ach, wat maakt dat uit
ik begin aan een nieuwe fase in mijn leven
mijn jeugd heeft het al lang begeven
innerlijk verander ik niet
als men dat maar inziet…
Recept
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 261 Met jeuk in z'n maagstreek heeft Steven
zich naar een geneesheer begeven,
die - wat 'm verblijdde -
om jeuk te bestrijden
een krabcocktail voor heeft geschreven.…
Rechute
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 in lengte van jaren ben ik niet gegroeid
hoogstens in de breedte
nu ik ouder word, lijkt de constructie
van mijn armzalig verblijf
verschrankt en doodvermoeid
men heeft mij nooit garantie gegeven
toen ik in deze wigwam kwam
ik mocht hem lenen voor bepaalde tijd
maar ‘k ben bang dat de wig uit de wam is
en de stellage het zal begeven…
opnieuw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 246 zijn het jouw vochtige lippen
of eerder wat ganzendons
met een hart dat vol is
spring ik in het hemelbed,
gevolgd door een bons
het ledikant heeft het begeven
ik had, zoals wel vaker,
op het verkeerde paard gewed.…
De misstap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 ik heb me altijd
op het hellend vlak begeven
waar het niet kon
liet ik mijn dromen leven
de wegen waren
duidelijk en recht
in een maatschappelijk
gaan van weinig woorden
omdat het zo hoorde
sloeg bij mij niet aan
leven kent geen stilstand in
het bereiken van de overkant
naar boven of beneden
ik moest bewegen
het liefst de ladder…
Met al ik ben
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 ik sla jouw liefde niet in de wind
maar omarm ze met al ik ben
snuif haar diep, tot in m'n poriën
stop wat in mijn broekzak, voor later
springend over wolken goud omrand
dans ermee tot mijn benen 't begeven
glij langs een jakobsladder naar benee
alwaar ik me laaf aan al dat rest…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.282 Op 't eind berusting toen je ons verliet,
'n glimlach van herinnering door tranen vol verdriet
Dood is 'n zekerheid in dit leven,
zelfs de oudste boom zal 't eens begeven
Maar jouw wortels gaan nooit verloren,
want zie,'n nieuwe kiem in 't ochtendgloren...…
Kaarsje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Voor jou, steek ik altijd
een kaarsje aan
en ik bid dan intens
met hart, geest en ziel
voor jouw goede gezondheid
en een menswaardig bestaan
dat jouw wensen en dromen
aan het einde van het leven
zouden samenkomen tot
het moment dat de laatste levensadem viel
en je je via een vertrouwde weg
naar het vredige rustpunt zal begeven.…
Ga niet alleen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 109 Ga niet alleen door ’t leven
Maar laat u leiden door God
Hij zal u nooit begeven
Hij is bewogen met uw lot.
God wil u veilig leiden
Over bergen en door dalen
Hij zal nooit van u scheiden
Hij wil u met liefde omstralen.…
Druppeltje
hartenkreet
3.0 met 172 stemmen 11.129 Ik zou de zee willen zijn
Om op een zonnige dag
Te verdampen
En al is het maar voor heel even
Mijzelf naar boven te begeven
Zodat ik hoog vanuit de lucht
Opgetild door de wind
Naar jou kan speuren
En zodra ik jou vind
Naar beneden kan pleuren
Nu ben ik maar een druppel
Verdampt uit de zee
Maar nu ik op jou val
Ben ik daar best blij…
Hertendomeinen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 89 Waar het stil is
Op ongebaande wegen
Een wildernis
Waar geen mens zich wil begeven
Waar de bossen oud zijn en krom
Menselijk geluid altijd is verstomd
Slechts vogels zingen
Door struwelen kleine paadjes gingen
Hier is het hertendomein
De rust is er zo fijn
Niemand hoeft hier te komen
Een hert mag er dromen…
En de vogels vliegen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 76 over de zeeën en bergen
vrij en hoog in de lucht
vanuit een oerkracht
begeven zij zich op weg
in een eigen cadans
op weg naar overleving
eens naar het noorden
dan weer naar het zuiden
elk jaar opnieuw
in het ritme van het seizoen
vliegen zij in groten getale
met zo nu en dan een stop
om even uit te rusten
en bij te tanken
tijdens…
aangekleed
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 524 bezwijkt zijn hand
de zwaartekracht van haar wil
een wereld van verschil
tot stilte
ze is bijzonder
in staat tot leven
hij wil, hij moet
en zal begeven
ooit vergeven
geel, rood, blauw
geen kleur zal haar nog
sieren uit liefde uitgedeeld
geen klap nog ergens terecht
haar ogen
niets meer dan ooit
een blik in moeders ogen
hij bekent…
MIJN ZICHTBAARHEID IS NU MIJN DOEL
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 274 Ja, onzichtbaar zou ik willen zijn
mij begeven waar ik wil
niemand kan me zien
wat word ik hier echt wijzer van?
wat heb ik nu bereikt?
wat is mijn doel?…
Kom aan het leven te kort
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 842 Verstand op nul
Blik op oneindig
Hersens vol strakke schema's
Die als serpenten mij omhangen
En soms wel mijn ik verstikken
In hun meedogenloze omstrengeling
En als mijn leven het dan bijna
Begeven heeft en zich moedeloos,
Bloedeloos overgeeft aan de dood die me
Gretig opwacht aan het naar voren gehaalde
Einde ontdek ik dat ik aan…
Douche
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 158 Om met schoon water en geurige aroma
samen door waarborg in harmonie te begeven.…
Repetitie
gedicht
2.0 met 107 stemmen 27.487 Ik begin
Ga verder
Sodium thiopenthal
Zo, je bent bijna buiten westen
Dan pancurorium bromide
Je longen begeven
Dan Potassium chloride
En je hart houdt op
Dat kan ik nooit onthouden.
--------------------------------
uit: 'In geval van nood', 2004.…
Repetitie
gedicht
2.0 met 90 stemmen 21.451 Ik wil dood
Zoals vijfenveertig procent
van de Belgen
Ik heb niemand
'Omdat je nooit in liefde
hebt geïnvesteerd, liefje'
Ik begin
Ga verder
Sodium thiopenthal
Zo, je bent bijna buiten westen
Dan pancuronium bromide
Je longen begeven
Dan potassium chloride
En je hart houdt op
Dat kan ik nooit onthouden
---------------------…
Het Gedicht der Liefde
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.016 Als onze handen teder strelen,
de gevormde lijnen van ons bestaan,
als onze lippen drinken, onverzadigbaar
van de bron van het wezenlijke zijn -
als onze woorden stilaan zwijgen
doch we spreken door het aanraken;
en twee harten zich begeven,
naar daar waar hun zielen leven.…
moeten laten gaan
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.538 had ik dan ja moeten zeggen
tegen beter weten in
mij begeven in een wereld
zonder eind en geen begin
een wereld die mooi lijkt
maar eindigen gaat met een traan
dat wat in minderheid kwam
zal dan met veel meer vergaan…
Het schuifelt voort
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 waar is de moed gebleven
om je als mens
onder de mensen te begeven
het schuifelt voort
zonder op of om te kijken
loerend naar het schermpje gelijken
zelden vang ik nog een blik
van kijk mij eens aan
ik zie jou en hier ben ik
samen zon en warmte delen
in lichaamstaal de tekens spreken
van blij zijn met elkaar
in raken herinneringen…
Ik ben ...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 785 Een stilte is reeds begonnen,
een stem gaat het begeven.
Ik ben nog steeds wie ik was.
Jaren worden onzichtbaar,
stervend en levend.
Mijn stem schrijft
een eeuwige schaduw
in de dagen van het heden.…