Alle inzendingen over bijnaam

Ik sta erbij en kijk ernaar en bedenk direct een bijnaam "De blokkendoos" en mijn gedachten dwalen af naar mijn verdwenen legodoos.…

Z'n bijnaam was dan ook 'de generaal'. Maar nu is Rinus dood, men staakt het vuren. Een vrede die slechts één minuut zal duren.…

Verdwenen is zijn bijnaam van weleer, De Guus Geluk van vroeger is niet meer.…

Wij zaten met ons vieren In de tuin van de sociëteit. 'Kijk, jongens!' riep Sand, 'wat passeert daar Een eeuwig knappe meid.' 'Ja,' zei Kaai, 'dat's een pracht van een meisje! Zo zijn er geen twaalf in 't land.' 'Ik hoor,' zuchtte Haas*, 'ze is in stilte Geëngageerd met een luitenant.' 'Wat mankeert je, Paal*?' riep Sand…

De afrekenaar Heer H. bijnaam 'De Neus' Wie dacht aan een monster had het geheel mis Artsen ontdekten hoe teerhartig hij is Humorvol hangt nu boven zijn bed:'De Kneus' Sneu is het wel, doe je aan Gebod noch God Wordt je haast toch afgerekend, door het lot…

De macht ligt nu bij Holdijk, SGP Al jaren lid van onze Eerste Kamer De bijnaam luidt al ‘Gerrit met de Hamer’ Het kabinet zucht hoorbaar ontevree ‘In ’t diepe worden wij door Geert gedoogd Daarna door Gerrit Holdijk afgedroogd!’…

ook mijn broer wil me niet kan mij niet behoeden zijn Maori-bende heeft voorrang boven mij, zijn verknipte bloedbroeder schaakkampioen was ik mijn bijnaam was Dark Horse als onverwachte truc zorg ik dat een zwerfkind kampioen wordt ik slaap op een heilige heuvel hoog boven de stad ontvang in mijn dromen inspiratie van Mãui…

intuïtief gevoel van een vergissing met de bijnaam Maro begint men een verslag ach heldere lichtplek maan, door bijkomende omstandigheid zoon van Agamemnon gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel met smart groei ik in het wild langs de weg op een beschutte plek in de wei…

Ovidius, jij duivels speels genie Vanwaar die spot in jouw Metamorfosen Ik heb jouw koosnaam Oofje niet gekozen Dat doen die Latinisten, classici Ik vond jouw bijnaam mooi als pseudoniem Uit eerbied bleef ik liever anoniem Speels en ironisch roeiend zonder riem…

opschepper met jouw zotte stierenvechterspak zoek nuttig eervol werk dit is gemeen verdiengemak kapot gestoken d.m.v. zeer pijnlijke speren in zijn prachtig geschapen rug oh wat stoer weer herstel de bijnaam martelland weg traditie dus zorg voor een ommekeer…

je bent een deel van m`n leven de roe of snoep heb jij mij gegeven maar bovendien ben je vrij of je nu groentje rooie of paars wordt genoemd in ken die bijnamen zo word je nu eenmaal beroemd misschien moeten we wel langzaam wat aan veranderen dat is moeilijk geef het een nieuw naam accepteren wat dat ook mag zijn hoe dan ook sinterklaasavond…

wij kenden als kind elkaar vreemde eigenschappen toe gedragingen en gewoontes die wij niet begrepen die niet in ons patroon pasten wel in bijnamen die de speelse karakteristieken bondig hadden samengevat herkenbaarheid was nooit op persoonlijke titel maar werd vaak gedragen door meerderen uit de groep zij representeerden…

Het riet dunt uit, is aan het kalen Het najaar is nu echt begonnen Ik maak ze op, de eerste schalen Met sierfruit, blad en lampionnen Physalis met oranje bollen Heeft bijnaam jodenkers, veeg teken Omdat het volk der Thorarollen Hoofddeksels droeg die daarop leken De bloemen van de plant zijn giftig Maar dat is niet de kruisbes (Kaapse)…

God, zegen Knak Hij is nu dood Zijn tong, verhemelte, was rood Toen was het wit Toen was hij dood God, zegen Knak Hij was een hond Zijn naam was Knak Maar in zijn hondenlichaam stak Een beste ziel Een verre tak Een oud verbond God, zegen Knak ------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten…

een klein woordje, waarom zou het zo moeilijk zijn dat ene kleine woordje, zorgt het misschien voor pijn? een klein woordje, drie jaar vriendschap kwijt dat ene kleine woordje, wat heb ik een spijt,... Waarom is het zo gelopen waarom zijn wij geen vrienden meer dit is waar ik nooit op heb mogen hopen het doet me zoveel zeer een klein woordje…

de hand in eigen boezem mijn waterbeemd aan brede stranden gelegd naar het vasteland gedraaid westenwind met tussenpozen, zeearmen mijn duinen met boombestand groene bossen bijnamen, vloed, waterkant noordkust, afkalvend heden bruine kiekendief oostplaat, nest van gebeden pleisterplaats voor helden tussen eb en eiland ligt uitgestrekt…

Vandaar zijn bijnaam: mopperpotvis.…

magnifieke gitzwarte vogel helder oranje snavel zittend boven op het dak bijnaam Vogelijntje zingt een welluidend liedje met alle gemak ieder voorjaar present enorm gemis als ik dit beeldschoon diertje nooit had gekend gun het alle vogeltjes te vliegen luchtruim/bossen duinen kortom schitterende natuur optimaal nagenieten…

Zijn enorme liefde voor honden bezorgde Laurent de bijnaam “Prins Woef”. (Bron: Gazet van Antwerpen).…

die zich niet haast en spoed, maar alles met bijnamen groeien laat.…

Deze droeg zijn gehele leven de bijnaam: "Peerke haon", die stond overal vooraan. Ik sta ook als "Haantje-de-Voorste" met beste beentje voor, terwijl menig ander meent dat ik achterloop; het tegendeel is waar: ik kijk met ziel verder dan ogen zien...…

zich als landschapsschilder te bekwamen Rond Rome van het licht te watertanden Zich sterkend door een broederschap te vormen Die haaks stond op het oude Lucasgilde Dat enkel ouderwetse leden wilde De Bentvuegels hadden hun eigen normen Indien een kunstenaar zich aan wou sluiten Dan moest hij eerstens worden ingewijd Er werd hem dan een bijnaam…

Ze liggen aan ’t overheidsinfuus: Acteurs en and’re wereldvreemde snuiters De blazers, dansers en de flierefluiters De kunstenmakers, bieb van tante Truus Dus daar gaat Halve Zoolstra achteraan: Hij leert ze weer op eigen benen staan…

Er wordt gezegd, dat hij de bijnaam Contradictus heeft. Merkwaardig is, dat Zijne Heiligheid de regels wil bepalen van een spel: hoewel hijzelf niet meedoet, wil hij wel, dat slechts gevrijd wordt zonder veiligheid.…

De mensenbrander Janus was tamboer Zijn bijnaam was 'de rammelaar der prins' De 17e eeuwer was geenszins Van vrouwvolk vies, hij stond bekend als stoer Toen op een dag kwam er een schuit retour Retranchement raakte totaal van slag De pest heerste aan boord, een hard gelag Want wat te doen, nou, Janus nam het roer .…

Je was niet gek ik vond je aardig en jouw bijnaam vond ik minderwaardig. Je was spontaan en telkens weer als ik de kerk uitkwam keek je op me neer. Je sloeg je arm dan om me heen en in het bijzijn van iedereen gaf je mij een zoen. Je zei, ik vind je lief, en –Jezus houdt van jou- je was een voorbeeld van geloof en trouw.…

Er komt hier meer dan stof en licht van oude dagen, men kende nog elkaar Bijnamen vaak en bijzondere beesten zoals de zieke geit van de boerin die naar Lourdes ging voor water, daarmee haar lievelingsdier genas, dat haar nog jarenlang van melk, van kaas voorzag tot op een dag haar tijd was volgemeten In de zomermaanden klinken verdwaalde…

En bij bijnaam als dat zo moet zijn. Een dorp is een wonder van een wereld in het klein waar er voor elkaar geen geheimen kunnen zijn. Een dorp is een kern met daaromheen het leven waarin alle aspecten van het mens zijn worden bedreven. Klein en daarom bekoorlijk.…

als vader uit zijn dak gaat vliegen borden door de lucht kalmte kan je redden kees sust moeder dan nerveus maar een vuurspuwende berg heeft daar geen oren naar zijn bijnaam Vesuvius wordt met regelmaat eer aangedaan als vader uit zijn dak gaat kruipen de kinderen onder tafel moeders handen vegen scherven en tranen bijeen maar drift…

Dat zou slechts kunnen als het volle maan is Ik joeg als een Factotum duvels toe Met veel gevoel voor scherts en ironie Vandaar mijn bijnaam Scherzo, evenknie Van Nemo, Bestevaer van Bontekoe Maar een Alfredo ben ik nooit geweest Teveel eer voor die Nederitaliaan Ten opzichte van Maximiliaan Die ook als Oofje z'n klassieken leest Daarna…