Alle inzendingen over boren

Ik maak geluid van de letters, Ze schuren, en boren zichzelf Door mijn gezicht, Lees mij…

terwijl je tanden zich boren in de koude grond masseren mijn handen jouw gesteelde rond langzaam kruipt leven omhoog naar het licht de vangst in een jampot gevuld met wat aarde het aardbeiendeksel gepriemd en gedicht dan stel ik jou veilig op je vaste plek tussen schoffel en schep, pak fluitend de hengel en peur tevreden op mijn eigen stek…

De winst van Shell was dit jaar  5 miljard Dus is er voor de firma alle reden Om de pensioenen maar eens uit te kleden De financiele toestand is benard Shell moest maar eens een heel diep gat gaan boren En daarin nooit meer van zich laten horen. Shell gaat de huidige pensioenregeling sterk versoberen.…

Tenslotte is het zo: dat een compliment mensen lastig uit de mond krijgen, dus vandaag een compliment, morgen nationale afbrand- dag, want het gekke is, dat iedereen weet hoe je mekaar de grond in moet boren, terwijl juist mensen een COMPLIMENT willen horen.…

bouwsel Dat vernietigd wordt iedere keer Draden in het vragen Naar de diepere lagen Het verleden blijft een ondoordringbare muur Wie wil weten Ontdekt dat de wereld schoon was Betekenisvol En rijk Wie wil weten Ontdekt dat de wereld Verbonden met de kosmos Zijn eigen ideaalbeeld Heeft verloren Om nieuwe wegen Op dit aardse aan te kunnen boren…

Boren uit het plafond. Nare gezichten. Met zichtbare ouderwetse boren aan stangen uit het plafond. En compleet met stekkers in stopcontacten uit grootmoeders tijd. Met een metalen spoelbeker. Om ijzerrommel uit je mond te spoelen. Bah wat een ellende. Maar goed een feestmutsje had ik weer op als ik de stoel mocht verlaten.…

Hoe Wor Bor droeg naar het bos terug zoals de huisarts had gezegd Maar met haar was ‘t geen gevecht! Hij kroop zo snel hij kon.…

ik kende het probleem wilde jou in steen met houwen boren en vijlen zag ik rondingen verdwijnen nog even hier een stukje daar het was nooit klaar jouw massa verdween precies daar waar ik wilde dat het verscheen maar dan helaas net even wat anders dan voorheen ben er niet uitgekomen jij bent en blijft nog steeds het beeld…

in de verte de melodie van het ijs staande achter geel groene kragen zingt het glijden in de wissels van slagen gedragen komt die muziek dichterbij in een rij stoere gasten en meiden een kleurige sliert die lichtjes dansend de ijsvloer versiert met vrolijke lijnen en krullen nog is er geen strijd maar rayonhoofden hebben boren…

Geen zin in, voor niets echte interesse, alleen het hameren, het drukken, het boren, het zagen... het vraagt allemaal zoveel energie Hoe kom ik er vanaf? Wat kan verlichting schenken? Zal het straks anders zijn? Nu is er alleen die verdomde pijn... Weg de lach, weg de lichtheid van het leven, waar is zelfs mijn goede zin gebleven?…

ik heb zojuist een sonnet gemaakt maar 'k moet nu vreselijk balen omdat het aan alle kanten kraakt wacht, ik zal de critici gaan halen ik lig helemaal in de knoop want wil ik het vaster trekken met voeten jambes en een rope zal het mij vast en zeker nekken boor mij niet zomaar in de grond met uw vlijmscherpe spade maar brei voor mij…

mij gedragen Ik heb honger, ik lust geen etiquette Waarom zou ik U behagen Deel worden van uw maquette Ik neem plaats aan de voederbak, Honger als een paard Om mij heen zit de kouwe kak En de gastheer die mij aanstaart Mijn rug is recht, kleding gepast En in mijn geheugen gekrast Schijnt het zo te horen Dat ik niet in mijn neus mag boren…

ik wil het kwaad niet kennen het bestaat niet alleen in holle vaten die meegalmen op golven van haat niet alleen in onbekenden die vliegtuigen in torens, messen en kogels in mensen boren niet alleen in gevaarlijke gekken op straat het bestaat ook achter mijn eigen ogen in de schaduwen van mijn gedachten ik wil het de rug toekeren…

op lippen kleven woorden door zwijgen belast dichten wij - soms jij soms ik in vrije verzen en tussen- zinnen overal stoutmoedige sporen aaneensluitende letters boren diepe wonden in borsten van lezers tot de laatste adem hun longen vult - eenzaam wenen wij soms jij - soms ik en denken terug aan die dagen tot een gedicht…

Ondergronds gaan, en naar zwarte olie boren. Wegen aanleggen, dwars door problemen heen. Bruggen bouwen, die meningen verbinden. Waterputten slaan, in denkwoestijnen. Het is tijd geworden om vooruit te zien! Water kan weer stromen gaan!…

open oost je ogen -lege bekers hopend op het morgenlicht- over 't opkomen van de dag open oost je oren, luide sprekers boos en storend, boren zich in een pasgeboren schaterlach toast op : Joost mag weten wat er komen zal nu bommen bloeien als vergeet-me-nietjes aan bomen barstensvol geweld toast op : troost voor velen : Babylon,…

Boren zich snel in warme aarde net zo snel als jij verdween. Ik kan je nooit meer vasthouden alles wat mij nog blijft is je as. Ik zal altijd van je blijven houden en me herinneren wie je was, Mijn lieve Marli is plotseling op zeer jonge leeftijd Overleden op 14-2-2007. Zij werd 50 jaar…

Man's geschreeuw hoog van de toren Was ver in de omtrek te horen Hij wilde zich daar Als van Schaffelaar Diep in de keiharde grond boren. De pastoor kwam van ver aangesneld In grote haast door iemand gebeld Waarom doet U dat Bent U ladderzat Onze Heer verbiedt dit soort geweld.…

krampachtig nekt een strekken tot een panisch staken wat leidt tot lichaamshaken en een licht ontregeld bekken het lichaam wijst verkeerde kant trilt als een zenuwachtige boor en hoekt van achteren naar voor zo bewijst de juist ontstane stand nu scheuren, groeven gaan ontstaan botten en spieren uit wandelen gaan en de ribben springen uit…

als ik een ster zie vallen dan wens ik mij jou weer dichtbij mijn hart je bent nu bij hem en messen boren gaten in de vervallen bloedvaten van mijn hart ik vecht tegen beelden die mij martelen en glassplinters dartelen in mijn hart hoewel ik niet meer slaap droom ik onophoudelijk van jou de allerliefste, mooiste vrouw maar met een…

schrijft hij alles neer elke waarneming gedachten en fragmenten die zijn geest bevolken hij is een chronisch lijder leider van alle letteren die hem ter beschikking staan ook al werd alles reeds gezegd geschreven en soms verzwegen wil hij nieuwe woorden geven aan wie niet kan kijken in zijn overgelopen hoofd terwijl de buren gaten boren…

Wat moet als je vloer schuin wegzakt Onder stof met kraak en raas kwam de brandweer tevoorschijn met een grijparm door het kozijn Ontredderd is gevoel haar nu de baas moet de echte boor nog aan de lijn beginnen op de Vijzelgracht wil je niet meer binnen…

De lichte ruk waardoor het twijgje vruchten lost, en veert, en zich zo snel door huid kan boren, kleine weerhaak, groengepunt.…

Hun stemmen zijn gesmoord Geef het nog niet op Boor, hak, speur en sla Die stenen... Ze liggen daar nog En zijn doodop...…

Het is zover, ze gaan de tunnel boren Zodat er ooit nog eens 'n Metro komt Kritiek lijkt voor het merendeel verstomt Want alles 'Okidoki', valt te horen Maar waarom, als er écht geen rampen dreigen Moet zo'n machine voor de start de Zégen krijgen?…

ik rolper ik stolper ga kop over kol ik boor mij de grond in, word mensenmol. --------------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…

Overwoekerde achtertuin Ingeslagen ramen Scharnierloze deuren Toen we terugkwamen Verboden onbevoegden Niemand toegang Het ouderlijk huis De traan op de wang Stroom afgesloten Behang afgescheurd Blijven rondspoken Wreed afgekeurd Huis onteigend Vriendschappen kapot Bewoners vluchten Uit hun toekomstig krot Boor in de grond Als…

niet uit zo kunnen we nimmer de deur tussen heden en verleden sluiten blijft het altijd tochten, stormen zal de kou ons vereenzamen in onszelf het geluk om ons heen is niet een met jou, met mij de facade van de spiegel reflecteert de pijn in ons hart honderdduizend woorden niet een uitspreekbaar gedachten turbulent als cyclonen zij boren…

Zijn het snurkende gordijnen die de nachtrust verstoren kwellende gaten blijven boren de slapeloze laat kwijnen Is het het bevende behang dat gedachten laat zweven onrust wreed laat kleven voor uren tergend lang Misschien is het bed te klein of praten de matrassen moet je alweer plassen van de vele glazen wijn Blijf maar lekker liggen…

Altijd wel wat om te verzagen Een muur om hartgrondig in te boren Ook schuren kan hem zeer bekoren En timmeren, ja, met vaste slagen Als de moeder hem een halt wil vragen Zegt hij: even wachten met de koffie, vrouw En nu je toch hier bent, heb je geen touw?…