Alle inzendingen over chaotisch

Ik ben Chaotisch Dat weet ik maar al te goed Soms is dat lastig om te begrijpen Ik ga het ook niet vergelijken Ik ga wel naar mezelf kijken Als je dat kunt beseffen Kun je veel meer verleggen.....…

De terrorist kan Schiphol niet bereiken. Vertrekt hij voor een aanslag mooi op tijd – Komt ie te laat en is tie koffers kwijt, Dus hij besluit naar elders uit te wijken. Waar hij tevreden Schiphol dan vergeet, De chaos op Schiphol is al compleet.…

Kruimels rond haar mond ogen vertederend er groeit iets groots en chaotisch boven haar terwijl in haar de gekte zich stapelt steunt zij haar hoofd bang dat het breken zal.…

gespeend van enig talent werpt hij zich op het schrijven van een gedicht in chaotische gedrevenheid maar met weinig inzicht plaatst hij de ene frase onder de andere en is totaal niet verbaasd dat iedere samenhang ontbreekt…

datgene wat in mijn keel brandt het verlangen de liefde de hoop verslonden versplinterd vergaand verkast verhuist naar de planken naar hemelse kasten het rad draait voort en voort en voort en voorvluchtig ben ik voor het heden het verleden verhalend vertaald de taal geliefd de taal gehaat de tweestrijd mijn gespleten persoonlijkheid…

chaos gaat liggen dwarrelt zacht naar benee hoofd rust op het kussen weg aa dee haa dee de nacht ordent en strijkt zacht door mijn haar chaos verdwijnt slaap nu maar…

zij wiegen niet meer als bloem op de wind laten hun bladeren vallen de een nog sierlijk de ander theatraal zij verpieteren allemaal het verdorren van stelen kan hen niet meer schelen zij wortelen al in het verleden vrezen de storm zijn bang voor de knak morgen is hun enig houvast het onkruid tiert welig in hun chaotisch bestaan…

In mijn hoofd is het een chaotische wanorde. Ik staar naar het niets - er dringt van alles tot mij door - Er altijd maar een eind aan breiend. Wat halen die missteken nou uit in dit o zo geweldig verzonnen kunstwerk? Geen reden tot reparatie! Wat doe ik hier in Godsnaam? (...doe ik?)…

Ze mochten twee keer stemmen, alle leden Wie wordt de nummer één van de partij? Waarom moest dat twee keer? zo vraagt u mij Wel, dat is hoe ze het altijd al deden Zo’n stemming gaat de eerste keer vaak mis Iets wat bij die partij traditie is…

De hond verjaagt vreemden hij blaft zijn verhaal De koe graast ons Vlaamse land tot de bodem kaal De kip kakelt chaotisch politiek schandaal Maar het varken met Vlaamse eer doet me telkens wederkeren naar dat Vlaamse land Keer op keer…

onnavolgbaar tastbare gebeurtenissen omgezet in herinneringen, elk heeft een lade in mijn hersenen ontsnapten dwalen soms door het labyrint verwarrende chaotische jacht om het gareel weer te kunnen beheersen voorzichtige gang door gangen laden worden gesloten de aanzwellende wachtrij is onoverzienbaar…

Dat chaos niet chaotisch is. Liefde onbegrijpelijk. Orde ordeloos. Tijd tijdloos. Zin zinloos. Tao tao.…

Begin was als toppunt De massa uitgedund Niet in staat te weren Tegen lang verweren Midden in de vloed Chaotisch après-tout Door slijtage verzet Een ander kleurpalet Einde van de hartstocht Aan exogeen verknocht Vooruitzicht waterkou De laatste tocht naar blauw…

spirituele boeken het bakken van pannenkoeken wierook en mediteren kinderen poepen op de wc leren oibibio en sterrenmix flessen vol met bambix meridiaankogels en yin yang het plakken van een kinderbehang het legen van potten vol met pies wat is het leven toch heerlijk chaotisch...…

Dikke donkere wolken hangen boven mijn chaotisch leven. Dreigend als donkere donder... duurde het maar voor even!! Donder en bliksem als woordenschat van jou. Tranen druppelen als regen omdat ik zoveel van je hou. Zo onwispelturig als de wolken... zo wisselvallig is mijn leven, duude het maar even!!…

En het experiment duurt voort Dagelijks word ik getroffen Door de doelmatigheid Van mijn vergissingen Ondanks alle pogingen Logica te ontdekken Blijft mijn leven Een chaotische nevel Zonder mijn instemming Is het ooit begonnen En als ik het wil Zal het ook zonder eindigen Wat mij rest is Tussen die extremen De opklaring te zoeken…

Hij duikelt en zwalkt zonder te twijfelen schijnbaar chaotisch maar doelgericht en moeiteloos licht op deze stille zomerdag.…

Neerdruppelende gedachten aan een chaotisch leven zijn als puzzelstukken die ineens in elkaar passen. Niets… nee; niemand kon me nog verrassen tot jij mijn verdorde hart dorstlessende liefde schonk. Als een geschenk aan mij gegeven gaf ik je vorm in woorden en letters.…

zij zuchtte terwijl haar armen de bijna botsende luchten weerhielden in flitsend ontladen zij was er altijd als de spanningen hand over hand snel aan het toenemen waren zij kende de irrationele emoties die vrijkomen bij drama’s in chaotische situaties dan worden handen gepakt blikken kortgesloten in een pogen het hijgen…

Zachte geur van bloemen De wilde wingerd komt dichterbij Dit verlangen kan ik niet benoemen Dit lege mijmeren in mei Liefde lijkt geen uitdaging meer Hoewel ze dat nog is Ik spiegel mezelf zoveel voor Uit angst voor eenzaam gemis Te chaotisch voor verbintenis Maar niet weer een vlucht In de prilheid reeds ergernis Weer maak ik van liefde…

Het kan niet ver weg zijn Ergens tussen stapels In chaotisch klemmende lades Tussen bedorven nachtmaaltijden De brieven herpakken, herschikken Ik moet er nog aan beginnen, ooit In een afgesloten kamer Waar het licht van buiten nog broeit Aanwezigheid nog nagloeit Gefilterd, met schuchtere beetjes Met kabbelende golfjes Waarmee de…

de party is nooit over omdat jij met vingers knipt gelakt in rode kleuren je blik uitdagend is de mijne vragend afwachtend naar een nieuw gebeuren je strikt mijn das op blote bast ik adem zacht je meest intieme geuren exotisch is het woord chaotisch wat gebeurd als jij met vingers knipt onze party is nooit over…

ik mag chaotisch denderen zoeken als water vallen te vlug zijn of doodmoe en dwaas tegen alles in klimmen ineens blijken de dagelijkse drama's druppeltjes zoute warmte een mooie ven vol lichte ironie altijd vind ik weer een plek een moment water spiegelglad heb ik weer oog voor het eeuwige in mezelf en spring opnieuw…

ik kan het niet laten nog droom ik alles dicht in mijn chaotisch leven vol gaten dwaal in de realiteit zoek naar hemelse zaken op een aarde waar onkruid gedijt kan de vleugels van engelen raken maar het klapperen is geen paradijs als zij ontvouwen kijk ik vol vertrouwen naar hun gracieuze vlucht zonder lucht ja ik wil mee maar…

De wereld buiten ons lijkt hard en chaotisch. Onverdraagzaamheden spelen troef. Afgunst voert oorlog. Onze harten kloppen levenslang in vrede. Ik open een raam en kijk naar buiten. Ineens zie ik, hoe mooi onze wereld is! Laten we onze harten voor elkaar openen. Laten we uitzien naar wat er dan gebeurt.…

ik zag je hand schrikken in het snel verschikken van je vingers in hun bezigzijn de snelheid van reageren was niet meer aan te leren alleen routine gaf nog structuur naast concentratie die meestal licht chaotisch de overhand kreeg was een boodschap sturen geen sinecure toch was de lach op je gezicht weer goddelijk toen…

het leeft zonder dat ik er macht over heb ik veeg en probeer het te pakken maar kan het niet vatten het zit in mijn geest alsof het er altijd is geweest als ik de ogen sluit dwarrelt het voluit groeit steeds sneller als probleem ver boven mij uit angst maakt mij klein ik keer in mezelf omdat ik niet samen kan zijn met mijn chaotische…

Nu de verkiezingskoorts zo is gestegen, volg ik de peilingen van dag tot dag. De kids gaan met een kleurplaat aan de slag, terwijl ik maar blijf wikken en blijf wegen. Hun voorkeur hebben zij al uitgesproken, maar pas goed op: een punt is zo gebroken.…

ik raapte het applaus dat nog opklonk tegen de sluitende gordijnen zag de glinsterende ogen warme lach en bloemen langzaam uit beeld verdwijnen voelde het succes maar kon er niets van vinden in mijn chaotisch diep van binnen wilde terug naar de zaal om weer de flow te proeven van mijn allerlaatste verhaal nog één keer volmaakt gelukkig…

toen zij het huis verliet verdween uit de chaotische roedel waar ze slechts een naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze…