Alle inzendingen over chocolade

Schep maakt nieuwe vorm in mijn hart open zeezicht emmert je water door het zand De zon verijst je gezicht met chocolade rand een diepe zucht zoekt grip in een vinger hand Klaas Vaak die knikt dan maan al toe voor een vergoten vorm naar het wolkenstrand…

even weer het kind voelen als een huppeldrafje vrolijk langs het fietspad springt grasgroen woelen rond een gele boterbloem glanzend plukklaar als het mag met ronde steentjes sjoelen ei ei en chocolade voor een pasgeboren lach ik heb je en ik neem je lentedolle stappen in een eindeloze dag…

Eén op vijf werknemers houdt van zuipen En niet gewoon een biertje of een neut Maar toeter, kachel, lorum, dronken, teut En bij gebrek aan Bob naar huis toe kruipen Ik kies voor warme choc en groene thee Daar word je déze week weer honderd mee…

Ik had eens een chocolademan Hij is was zo heerlijk en zacht Ik smolt haast al van de passie Als ik aan een klein hapje dacht Zoete dromen werden bewaarheid Ik hield het niet meer op den duur Het was zalig om hem te proeven Zijn smaak was zo romig en puur Mijn allerlekkerste chocolademan Verdween hap voor hap in mijn mond Zachtjes is…

Ik heb dit jaar met sinterklaas Vijf chocolade letters gekocht Ze vormden samen jouw naam Ik had de lekkerste uitgezocht Het was wel een heel bizar idee Over afscheid nemen en vergeten Dus heb ik heel bewust en rustig Hap na hap jouw naam opgegeten De smaak was overheerlijk en zacht Mijn maagje was snel gevuld en bol Nu is het al bijna…

weet jij het gras waar wij lagen als twee snoepjes in de zon plakkerig waren de dagen als de vergeten bonbon die in rood/geel papier vol chocola en likeur-aardbei geplet zorgde voor plezier tussen jou, tussen mij weet je de kusjes van de dag weet je de streling op je been weet je het lachen om de lach weet je de zon die toen nog scheen…

Nu de doos leeg is zwijgen de vogels. Nu de doos leeg is is de zon verflauwd. Nu de doos leeg is is de zee krachteloos. Nu de doos leeg is is er enkel de trog. De muren schreeuwen: bonbons for ever! Maar de doos is leeg. ------------------------- uit: 'Bodemzin', 1987.…

verleiding te groot, dat ik je een plek in mijn huis aanbood Trots dat ik je nog een dag kon weerstaan ben ik nu toch te zwak en laat me dus gaan Kopje thee erbij, melange geurt zacht, ik ontkleed je met een gevoel van overmacht Het hoogtepunt is bijna daar als ik je voorzichtig breek en ervaar jouw volle smaak en een kreet uitstoot: mmm, pure chocolade…

Puurder dan chocolade, roder dan rood en groener als gras, frisser als de noordenwind en warmer dan de zomerzon. Jij maakt van mij man die beter is dan hij ooit wezen kon. Puur, ben jij. Heerlijk, jou echtheid en oprechte lach, voor mij en anderen, de hele dag.…

België, het land van bier en sjoklat, heeft stilaan zijn beste tijd gehad. Lageloonlanden, wrijf in uw handen ! De ondernemer is 't hier spuugzat.…

voor de boeg varen we met de wind in de zeilen Al is het pas morgen vroeg ik ben het dek al aan het dweilen Gewoon flink de vaart erin ja, echt alle knopen los Zij maakt me nu al blij van zin terwijl ik een blik werp naar haar tros Als we straks voor anker gaan aanmeren bij Verkade Zal mijn meisje er zeker staan ja ik hou enorm van chocolade…

Delfts blauw nostalgie in Hollands polder verpakt stralen weer ogen bij het geven van de reep en koester de tinteling.…

De Matterhorn ken ik van cacaobonen De eerste tandradbaan van Zwitserland Hun langste tijd? Wat is daar aan de hand? Een driehoekje van niks, zo'n Tobler ohne Ik voeg hierbij een stekelig addendum: Straks missen wij opnieuw een Alpenpiek Steun dus Confédération Helvétique Als het ter stembus gaat, per referendum Voor het behoud der…

Je bent als pure chocolade, zoet als marsepein verstopt in een lade, ik wou dat ik dat laatje mocht zijn. Je bent als een veren kussen, zo zacht als dons, je kunt alle vuren blussen, behalve dat vuurtje van ons. Ons vuur dat blijft laaien, nog hoger dan hoog. De vlammen grijpen en graaien, tot ver aan de regenboog.…

het is weekend en het ijs is weg we drinken chocolade in de kantine van de ijsbaan en we praten over vorig weekend op natuurijs met tegenwind en zo zwaar dat we steeds vielen met al die scheuren in het ijs maar wel echt mochten we moeten kiezen dan zeker dat ijs en niet de ijsbaan tot onze verbazing…

En jawel, 3 september is het vandaag, Ik verveel niemand met de vraag Zal piet zwart zijn, groen of rood Maar zal wel zeggen wat de aanblik van de winkel me bood Pepernoten, taaitaai poppen, chocolade letters strooigoed Alles ligt al klaar op de plank, terwijl nog niemand weet, Of zwarte piet welkom is!…

Je tiara in chocolade gesmolten, je voeten op mijn schoot gelegen. En ik hoorde zacht de regen, langs dat immens grote raam wegsterven. Een paleis groeide uit de horizon, een eenhoorn uit de regenboog geboren. Daar, tussen slag en stoot en op Pasen en Pinksteren, heb ik je gekust. Wolkenkus in sterrenhemel.…

goede vrijdag de klokken zijn naar Rome het is stil in de sacristie het kruis is bedekt dat van het misdienaartje niet pasen de klokken zijn terug uit Rome met eieren van chocolade de kinderen zijn jolig het misdienaartje heeft verdriet beloken en gebroken de klokkenluider mocht niet mee naar Rome er zou gebeden worden en vergiffenis…

in de chocolade dorpen kleven de vogels aan de daken de dichters plukken het fruit uit de verliefde bomen en geloven hun eigen ogen niet zelfs de herfst praalt er in een rotte overdaad van uniformen het is hier altijd stil door het trage maandagblauw loopt een glazen echtpaar naar de kerk zopas is hun kind door de zon overreden --…

Nu ik weer zonder afschuw in de spiegel durf te kijken, niet meer achteruit deins voor chocolade en ijs, niet langer 'geen honger' veins, en afkeurend naar mijn lichaam wijs, besef ik wat ik allemaal gemist heb door mezelf ziek te maken al die tijd.…

Een schilderachtig boerendorpje verwaaid in de wuivende bomen als handen die de hemel dragen koeien met vlekken als gesmolten chocolade het piepen van een kuikentje wordt afgewisseld door het zachte geblaat van een schaapje een vermoeide zon blaast haar laatste adem uit Gitzwarte zwaluwen leiden De stoet van fonkelende sterren Die samen…

Stoer ging ze voor me staan opa ik wil nu de waarheid weten ik zag al aan haar grote ogen dat het nooit kon kloppen een paashaas die in het bos chocolade eieren gaat verstoppen ik dacht nu ben ik echt de klos onder het eten vertelde ik pas hoe het werkelijk was gegaan dat ik het deed om haar te foppen maar ze liet me wel even weten dat…

De Sint en Piet waren in een grote haven aangekomen kinderen zongen en dansten met een wimpel op de kade vlug Piet strooi de manden uit met snoep en chocolade en ‘s nachts glijden we door de schoorsteen, wijl ze dromen… -hoe krijgen kindjes in oorlogslanden, hun snoep in handen?…

comme d'habitude capuccino deux vraag ik de ober een dubbele klik de percolator bromt een tikje tegenzinnig de chocolade smelt het snelst met hete melk je roert ietwat ontroerd in donkere ogen je nipt heel even aan de room verzonken in een droom je kijkt me aan van uit het diepste van je blik alleen al om die bodem…

Sinds jij er bent geloof ik gretig als vroeger in de gulle sint want elk jaar ligt er ook voor mij een pakje met een krullend lint door jou zorgvuldig uitgezocht en oh wat zou het dit keer zijn zit er muziek in, kan ik het lezen je dacht toch aan de marsepein een pop van speculaas, chocolade snoepjes om in 't rond te smijten en mag…

Ergens aarzelt het begin met twijfels, droef geaard en het woord dat ik bemin klinkt nogal laf, misschien bedaard keer ik mijn rug tot eizinnen als de ochtend in regen valt ‘t paskonijn ontbijt verknalt vertel ik chocolade dat ik zelf in draf gesmolten raak ’t kruis verandert in een draak eigenlijk aarzelt ook het einde maar dat…

Jouw achterwerk vergelijken met een chocoladen trilpuddinkje dat nagefloten wordt door de bouwvakkers vanaf hun hoge uitkijkpost van steigers doet nog veel te kort als ik jou zie bewegen over de kasseien van de straat tot jij je omdraait naar mij de buik golft met net dat randje vet gebaart dat het allemaal bestemd is voor het lessen van…

mijn kleuterjaren,geplette boterhammen met chocolade op zaterdagmorgen Sjors en Sjimmie ,geschreeuw van spelende buurkinderen klanken van het getingel van een bel, mijn opa op zijn bakfiets,als dorpsomroeper zijn geschreeuw waaide wondermooi naar binnen moeder druk in de weer met de was bij de waterbak vader oefende op zijn orgel…

Ze reikte hem zo'n bruine mop met flink veel chocolade op. Had zij dit bedoeld, misschien. Hoe kon hij in godsnaam weten dat men negertetten kan opeten, hij was ocharme nog maar tien.…

Er was op Sinterklaasochtend vroeger bruine chocolade schoolmelk In plaats van de gewone witte. Het was reden voor enorme blijdschap.…