Alle inzendingen over deden

Ik deed iets. Niet iedereen was, is er blij mee. Toch was er altijd die ene grote zee, die bleef trekken. Alleen mijn handen kon ik uitstrekken... naar Gods engelen. Soms, deed ik iets, waaronder een ander mens leed. Soms, denk je iets, wenk je alleen voor jezelf!…

De vraag is bij de Majesteit niet deed ze 't wel of deed ze 't niet maar hoe hevig en in welke tijd deed ze het met Paul van Vliet Waarbij lui van adel komen die haar aderen hevig doorstromen met lusten vol vuur en temperament ons van de vlakte onbekend Paul schoot - logisch - tekort in de min betaalt sindsdien gebukt voor de vorstin…

We kunnen wel doorgaan Maar dat is niet wat ik wil Wat ik wil zoek ik bij een ander Zei je afgemeten en kil Een week eerder gingen we er nog voor De wereld lag weer open Ik was waarschijnlijk toen de enige Die daar nog op kon hopen Maar in je hoofd wist je het toen al Het maakte niet meer uit wat ik deed of wat ik zei Mijn waarheid deed…

Of alles het nog deed. Hij knikte. Geslaagd. De boerin keek van de overzijde van de deel. Ze zag haar man bewegen met zijn voet, maakte zich zorgen om de dag van morgen. Hij had haar zien kijken en was gestopt omdat alles het nog deed: haar ogen, haar aandacht, haar zwijgen.…

Ik zie je Ik voel je aanwezigheid Ik moet niet denken aan die fijne tijd Maar dat doe ik toch Ik kan niet anders Ik mis je Elke seconde dat ik bij je was herleef ik opnieuw Ik houd van je Een traan rolt over mijn wang Ik haat je Je deed me zoveel pijn Je bedroog me Het liefst deed ik het terug Maar dat kan niet Omdat ik voel, dat ik nog…

ik droomde van een vrouw uit zachte voile op een wijze die haar lijf en haar verleden vlam deed vatten maar de broze wijsheid van mijn lichaam liet haar leven met een hunker in contrast liefdevol sloot ik de ramen deed stil haar kleren uit en legde haar zonder gedachten op haar zij, te slapen voor de nachten zonder weelderigheid…

Glunderende gezichten, wisten waar ze het voor deden, hebben geen enkele horde dan ook vermeden! De een deed het voor een familielid, een ander, omdat ze het wilde, gewoon. En dat maakt deze RUN zo wonderbaarlijk want kanker brengt de mens gewoon dichter bij elkaar! Chapeau mensen!…

Ergens had ik het wel door ineens iets meer dan goed voor mij Ik ging er niet voor maar deed er ook niks tegen…

Mijn zusje mocht de wereld alleen maar voelen Ze deed dat met een glimlach Nu niet meer…

Toen je me zei niets meer van je te verwachten deed dat pijn. Dat ik nu niets meer van je verwacht doet nog meer pijn.…

– Ik weet Eén troostgrond maar: dat Hij het deed.…

Sterren schitterden in deze nacht en het donker deed mij zo’n zeer Deelnemend had zij geglimlacht vertrek nu, ik moet jou niet meer Bladeren ritselden de stilte weg edoch waarom ontbrak de stem Die mij vrede gaf door een uitleg waarom ik vast zat in haar klem Regen druppelde op mijn hoofd ach, wat deed die nacht mij pijn Mij voelde het…

Wel dertig jagers waren uitgerukt om zo demonstratief hun nood te klagen: Zij mogen straks niet meer op vossen jagen. De jacht is echter jammerlijk mislukt. Want wie er ook verscheen die dag: geen Reintje. Hij houdt niet van de jacht - wél van een geintje.…

Die Samsom en Spekman, handelden fout Dus Agema heeft aangifte gedaan en uit haar ogen drupt spontaan een traan omdat ze zo van Marokkanen houdt Haar échte doel: ze wil haar Geert beschermen Ik hoor alleen een hulp’loos, zielig kermen……

nooit heb ik je kunnen vergeten al deed ik nog zo mijn best om vooral niet bij jou stil te staan alle dingen die je deed waarmee ik niet leven kon ik heb je zo vreselijk gehaat nooit heb ik je kunnen vergeten nooit meer gedacht dat ik je weer zien zou ineens ben je er zomaar ineens sta je daar met je ogen vol…

Als ik kon toveren, met zo'n grappig stokje dan deed ik zo mijn best ik bleef toch maar zwaaien met dat ding en mijn wensen deden de rest...…

was vroeger en nu is nu en wat ik vroeger deed in een handomdraai lukt me nu van geen kanten meer en daarom zeg ik, ging alles makkelijker vroeger en gesmeerder ook van een leien dakje maar nu, sta ik met de dakpannen te wachten tot een ander aanbiedt wat ik vroeger In mijn eentje deed.…

Jij liet me ontwaken en deed me inzien dat er meer bestond dan ik ooit dacht Ik ging voelen en leven maar jij deed me inzien dat er niet bestond wat ik had verwacht We gingen ieder ons eigen weg maar we zagen in dat we altijd verbonden zouden blijven en dat is meer dan we hadden gedacht…

SMS met dit bericht; "vd Worm" die onrust sticht, 1-0, deed mij bereiken met luid gejuich aan de Waal Bloed ging in "Rijne" snelheid stromen met "Jansen" aan de vrije bal Zijn voet deed slechts wat dromen een schot gelost, hard en naast de paal…

als ik de wereld in mijn hand kon houden, dan nam ik een zachte kwast en schilderde ik steeds een stukje over, dat deed ik dan samen met jou, das zeker ja, dat staat vast, die kwast doopte ik dan in liefde, en deden wij samen, met een hele grote haal, de wereld veranderen, in een stukkie leuker... voor ons allemaal.…

het was alles toen jij sprak voor mij het deed mij geloven ik was de kamer, de stenen stoel de losse plank met aan het einde de uitgespreide benen ik was een slepende klank die je over mijn hoofd trok om de duisternis aan te kleden en vlak voor de deur werd ik een eiland, bovenop een zware bui waarheen jij ook ging het deed mij…

zij deden het hevig stevig in passie gekeken onderwijl naar Lassie of die nog niet gerezen was…

Een pas op het strand deed je sprongen maken voetjes Auw!, papa.…

'k Zag ze nog vanochtend maïs oogsten deden ja een beetje als waren ze te laat…

, riep zijn baasje en deed hem gelijk een muilkorf om...…

Ze droeg een mantel schreeuwerig groen één oorring deed ze meer zei ze…

Ik zag bij ons afscheid de tranen op je gezicht Maar ben niet opnieuw voor je gezwicht Herinneringen aan het verleden Het weinige wat we hebben gedeeld Ik wil er niet meer over praten Ik kan er niet meer om lachen Hetgeen er was is verleden Je deed me huilen keer op keer Ik zou van je moeten houden Maar kan jou niet vertrouwen Deed…

Voorbij Weer een jaar Je deed weer van alles Maar kwam het ook klaar. . . Voorbij Verdwijnt de agenda Die zo dwingend was Onder in een la . . . Voorbij De weg die je ging Wat je wel of niet deed Is nu herinnering . . . Voor je De lege agenda Onbeschreven en blanco De weg die ik ga . . . Voorbij . . .…

Ze hoorde de melodie van haar dromen als in een fluister kwam ze tot leven haar ogen straalden haar voeten dansten de wind lokte haar haren ze gaf zich over en genoot met volle teugen van de liefde die haar deed heupwiegen tot het middernachtelijk uur de wolf deed huilen in de schaduw van het maanlicht en zij als een schaduw…

de klap die jij uitdeelde voelde harder dan dat 'ie was valse toon was gezet mijn wang kleurde rood schichten vlogen over en weer alsof de woordenstroom nog niet genoeg was deed het de gemoederen koken slaande deuren waren een voorteken van ijle rust wat me deed verstillen langzaam telde ik de uren…