Alle inzendingen over eekhoorn

Een eekhoorn schiet weg in een schicht en verliest zijn dennenappel wanneer uit ’t bos, bij hoefgetrappel, schimmels aandraven in ’t licht. Naast de oude eiken vlonder koelt de wijn, weiss und tröcken wachtend tot hij straks mag klokken na de jaren in ‘t vooronder ...…

zo Niemand die het adres zou weten Het lag zelfs op geen kaart Geen treinverbinding of autowegen Ze zwom erheen over een groot water Met de zon in de rug Ze liep over ongelijke paden En geen weg ging er terug De dieren stonden haar op te wachten Die voelden waar ze voor kwam Dus hielpen ze een handje Eten zoeken Slaapplaats maken Eekhoorns…

vroegtijdig in het land ook dit vond hij niet geweldig plezant hield niet zo van dit overgangsklimaat maar dan gebeurde er iets die avond een storm brak los en was niet min er was donder, de bliksem sloeg in het bos vatte vuur, voor bomen niet gezond alle dieren renden voor hun leven paniek alom een ware marathon maar Khee, de eekhoorn…

Voor de grote plataan, dichtbij het openbaar gemak doet een zot zijn rituele gebaren en begint met het gezicht op het noorden gericht groet de boom met een hand om de vuist in een buiging met een rechte rug werkt in zwijgen de bewegingen af Jij bent hier niet geweest om te delen jij neemt ruimte in en blijft virtueel rouwt om een roodbruine eekhoorn…

regelmatig Dieren rennen en lopen Kijk eens, dat konijntje Zie hem daar eens gaan Hij had zijn ochtendoefening Vandaag nog niet gedaan Twee vogeltjes zitten Samen op een tak Ze schommelen op en neer En gaan uit hun dak De blaadjes van de bomen Zwaaien vrolijk heen en weer Ze zijn blij met de zomer In de winter kan dit niet meer De eekhoorn…

Dan komt er een eekhoorn met een staart van een schilderskwast. En dan komt een konijn met oren wijd en zijd. Ze huizen bij mij. Ze geven me gezelschap en willen me wel bevrijden, maar ze weten niet hoe. Ook de sinistere uil hoog op de tak bij de maan heeft voor mij geen sleutels om mijn handen en voeten te verlossen.…

T raag, niet te snel, de zwaartekracht bedwingen A mper ten prooi aan Gravitatie ‘s Pull O mhoog, omhoog, en even blijven hangen P al naast een eekhoorn die ik een nootje geef S traks zorgt de pure kracht van mijn verlangen P op-pop dat ik als een kurk de lucht in zweef R ustig weer dalen en geen benen breken I s ongetwijfeld uiterst delicaat…

of mankeer ik soms wat aan m 'n oren 't is tegelijk zo lachwekkend en vreselijk en ik durf 't geheel ook niet verder te verstoren de vogels graven gangenstelsels in 't fundament terwijl mollen al vliegend wormen vangen en een zeearend die zonder weerga al spiraliserend om een boom rent terwijl eekhoorns al verpoppende aan takken hangen alwaar…

De sterren schitteren fel in de nacht Er is honger in de ogen van het vogelvolk Stil schuilt het konijn met witberijpte vacht Onder de schaduw van een verloren wolk Deze nacht is maanloos, zonder voedsel voor de pelgrim De fruitboom staat naakt, de rozenstruik enkel doorn De aarde vol grillige rotsen koud als hoorn De mol slaapt en de eekhoorn…

Wil ik een eekhoorn zijn, of ben ik een mens?; het antwoord gaat vooraf aan een nieuwe vraag.…

Ik ging uit dolen dacht ik En ja, dat ging ik ook Diep in mijn jas gestoken Als mist- of ochtendspook De stad was nog verlaten De straat een leeg decor Niemand om mee te praten Dus doolde ik maar door Bij bomen zag ik toen een strijd Van merel fel en eekhoorn rood De pluimstaart schoot de kronen door Met in zijn oog de dood…

Kijk eens, konijntjes in een kring die spelen zakdoekje leggen ze weten heel goed dat ze het aan niemand mogen zeggen De eekhoorn in de boom kijkt naar twee grote beren hij wil dat ze hem vertellen hoe hij zijn brood moet smeren In een grote vijver zwemmen een witte en een zwarte zwaan ze vragen steeds of iemand mee naar Engeland wil…

Mevrouw Eekhoorn zegt: ‘Ik slaap slecht, geef mij maar een kop kamillethee. Mijn man snurkt zo verschrikkelijk en daar zit ik heel erg mee.’ Daar is mevrouw Egel met haar kindjes. ‘Ik wil citroenthee,’ roept er één. ‘Netjes op je beurt wachten,’ zegt ma Egel, ‘anders gaan we hier nooit meer heen.’ ‘Ah, Mevrouw Das, komt u binnen.…

ga mee wandelen de hei met honden paadjes wild gegroeid met geur behangen bloemenkleuren roze wit in groen gedekt het gele zand dat rult stappen met gedachten vult ga mee rennen door het bos en langs de wei kijk hoe bomen vreemd hun takken spreiden om botsen te vermijden hollen door het tere groen waar vogels spinnen eten eekhoorns…

Tussen de varens dartelen eekhoorns, ze zoeken naar hun ontbijt. Deva’s dansen hand in hand, en gaan op in zaligheid Het gouden ochtendlicht daalt nu, op hun zijden vleugels neer. Terwijl hun haren vrolijk dansen op de muziek van weleer. Bosgeesten verzamelen zich, en je hoort de harten van de bomen slaan.…