Alle inzendingen over eekhoorn

eikeltjes vallen maar de eekhoorntjes eten nu veel liever brood…

er komen nog wel heerlijke najaarsdagen waar de zon op rosse herfstkleuren blaakt de hortensia die vol bloementrossen staat lijkt gevoelig voor roest en schimmelplagen de vogels zoeken beschutting in dichte hagen pikken gretig in de rode en gele lijsterbessen ook de eekhoorn in het bos is aan het stressen waar hij de nootjes…

eens lang geleden in een donker woud woonde een trol en die was zo stout alle bosdieren plaagde hij maar lief zijn dat was er niet bij de nootjes van eekhoorn verstopte hij vlug konijns blaadjes kwamen nooit weer terug omdat trol steeds stout was bleef hij heel alleen niemand speelde met hem waar moest hij heen als de zon nou…

De onvervulde liefde springt uit mijn keel, ach het lijkt wel een kangoeroe met een jong in haar buidel of een eekhoorn. Aan deze ongeduldige liefde kan ik kapotgaan aan flarden gescheurd, het kangoeroejong wordt met zijn kop tegen de muur gesmeten.…

Nachtbloei De nacht is zo zacht als de vacht van een eekhoorn die zijn droom penseelt. De opluchting Ik laat mijn wind zacht en geluidloos ontsnappen als een lente-ui. Eeuwige branding Tussen hier en daar groeien wilde woestijnen op dansende golven.…

lieverd wees niet bang in je witte houten bedje ik heb de bijen horen zoemen wie jou honing brengen zou de zomer is veel beter om te sterven hij is warm en al je vrienden zijn bij jou kijk de eekhoorn brengt je noten en de mussen strooien brood ze zullen zeer goed voor je zorgen en alleen ben je vast nooit kon ik maar naast je komen liggen…

Ik ben een woudloper, Ik tel mijn sparren in jouw diepe bos maar lunchen doe ik op een tra daarna laat ik mijn dieren los, gisteren nog was ik een eekhoorn, vandaag ben ik jouw wulpse vos.…

Maar ’t gras is een pasverschoond bed, de lakens nog koud en kraakwit, waarop met een o in de mond – een noot voor zijn kaken te groot – en kogels van ogen zo rond het kind als een eekhoorn doodstil zich maar te verwonderen zit. ---------------------------- uit: Per saldo (1961)…

De eekhoorn is nieuw. Hij schiet omhoog en omlaag, van water naar wolk, van wolk naar water, rakelings langs de eeuwige sneeuw.…

in september smeten eekhoorns de appels op de grond ze lazen de post-its van de weduwnaar niet: pluk a.u.b. geen appels ze zijn nog niet rijp naast haar stoel ligt de open catalogus: bedenk wanneer je de appels wilt oogsten…

citroenvlinder verwelkomt mij verwarmt door de zon is zij ontwaakt doch rusten deed zij niet opzoek naar nectar drentelde zij voort meneer of mevrouw specht probeert wat basten uit de familie eekhoorn geeft geen thuis ook al staan sneeuwklokjes in het maagdelijk wit te schitteren houdt de rododendron hun knoppen angstvallig gesloten daar…

De nacht is zo zacht als de vacht van een eekhoorn die zijn droom penseelt.…

Een eekhoorn knaagt een stok. De ruimte werd uitgezogen, zodat na luchtledigheid het metaal knapte. De aardbeving in Christchurch. Laat alles weg in het schrift, laat een vorm staan, die is van binnen, ergens zal die bestaan…

vallend van een tak Een bizarre wereld, maar je voelt je op je gemak Hier tussen nevelgordijnen Je vindt er rust en voelt het fijne Flarden nevels trekken aan je voorbij Een zichtas vertolkt wat averij Stille grauwheid in de lanen Slechts hertenprenten die uit de bosrand kwamen De mist dwarrelt langs de boomkronen Daar waar doorgaans eekhoorns…

Ik hark mijn woorden met zorg bij elkaar maar zie nu dat het blauw veranderd is in de kleuren van het seizoen, in het kreupelhout kiest een eekhoorn voor een snelle vlucht.…

ik zie je eerder als een zwiebelvamp die witte voetjes wil laten kijken een muilezel probeert te bestrijken gekruist een punt zuigt bij een neonlamp je polijst jezelf tot in de dakgoot toch is je vocht uit de bocht gelogen tegen het klaterhout aangevlogen zoals een eekhoorn zonder staart of noot dat vooral je zweetklier allergisch wordt…

Fraaie beelden in zoete vlammen gestoken, eekhoorns heilzaam druk naar proviand, schaarste nakend, onzichtbaar omgebogen, deugdelijk is onze wandel aan de bosrand.…

Een boom temidden van dieren die knabbelen aan mijn bast, herten, konijnen, eekhoorns en mieren, voelen zich bij mij een welkome gast.…

geluk is simpel het ligt in de engelachtige puurheid van vers gevallen sneeuw in de kleuren en geuren van planten en bloemen die opkomen in de acrobatiek van de eekhoorns tussen machtige eikenbomen het ligt in de klanken van de eerste vroege vogels in de warmte van de prille lentezon vergeet de overdonderende kleuren van de herfstbladeren…

Een dievegge steelt Alléén in huis; donk're dag Gewetenswroeging Kent zij blijkbaar niet Stelen net als raven doen Gitzwart en brutaal De natuur in huis Een opgezette eekhoorn Van de boswachter Kattenhaat en Cyp Naar Cyprus, daar zovele Leven met elkaar Zeer bruut vergiftigd Onverdiend, met kwade aard Dader geen knip voor De…

Voor musjes, muisjes, eekhoorns en uilen? Zul je het bos met je schoonheid versieren? Mag ik dan bij je lachen en huilen? Boompje, sorry... ik moet weer gaan. Het is al laat, ik ga maar vlug. Blijf je daar voor altijd staan? Zie ik je volgend seizoen weer terug?…

Het was een duif, een eekhoorn of rat Of kat die met dubbelloops is neergeschoten. De was pas net gedaan Maar de witte was al in bloed verdronken. Gelukkig hebben we de foto’s nog.…

De liefde die is weer terug gehuppeld als een eekhoorn die over takken springt, zachtjes zijn pootjes in het verlichte bos. En wij krijgen weer terug wat was maar sterker nog dan ervoor trekken wij sporen in elkaars leven, gaan we door de werke- lijkheid die soms te langzaam maar vaak ook te snel gaat, en we lachen en praten.…

asfaltmeer Vanuit de hemel heeft het glas geregend God staat erbij, de vele zielen wegend Een engel knielt bij ledematen neer De afgerukte takken doen hem zeer De schors, de bomenhuid,nu zwartgeblakerd Werd ooit in beige juten stof gebakerd Gestut tegen de grillen van het weer De kraai rouwt om zijn nu verloren nest Ontheemd voelen zich eekhoorn…

in een park op een bank met een boek pel ik stuurse mandarijnen en mijmer over hebben en zijn Verstrooid speur ik in bladloze eiken naar eekhoorns en ander gespuis en word ik zeldzaam rustig van de bomen en hun vriendelijk geruis.…

en nooit zijn we van de kaart als de kaart verjaart en wordt bewaard Deze rijm heeft toch een staart want hoewel je nu verjaart blijf je evenveel steeds waard En ja, 't kan zijn, ooit word je wellicht vermaard, door je luist'rend oor, ergens op een dag in maart Wees dan niet van de kaart; zie heel het gebeuren bedaard: langzaam als de eekhoorn…

Ik rende als eekhoorn over dunne twijgen, spiegelde me als een metalen vat in de vaart, vouwde me als het linnengoed vierkant op de planken, gloeide als het blozend beest in de haard. Wakend sta ik als een stoel in de kamer. Als het zijn tijd is, vlieg ik krijsend uit met de zwaluwen vanonder de dakrand.…

hoorns blazen Elke twee maten één toon hoger Elke vier maten komt er één bij Stappen over de horizon recht in ons vizier Ze zijn met velen Heel veel Steeds meer Wat eerst verre bergen leken is een glinsterend leger van Duizenden in het rondzingende licht van het projectiescherm Het is geen kwaadaardig leger Het is een leger van dieren Eekhoorns…

De eekhoorn wiens sprongen ik tel, draagt bij aan mijn tijdelijk herstel. Wit rijpend aan de top. een optimisme welt in mij op, Ik ben de kegel in een spel die opgelucht zoekt naar een tijdig herstel, dat zich telkens hervindt bij mijn laatste tel. Het vogelgezang zonder dwang. Het verplaatst in mij een innerlijk bang.…

Ik geniet van de vele kleuren ’t Is weer herfst in het bos En rottend blad geeft typische geuren Evenals de paddenstoelen in het mos Bladeren warrelen als sneeuwbui neer Bedekken met kleurrijke lopers de paden Eekhoorns scharrelen druk heen en weer Om hun voorraden weer aan te laden Ergens burrelt een bronstig hert Roept zijn roedel…