Alle inzendingen over gezichtje

Een blij gezichtje, huppelt mijn kamer binnen, een blij snoetje maakt ook mij blij van binnen, een blij gezichtje wordt naar me opgeheven, een vochtig kusje op mijn wang gegeven, met een blij gezichtje maak ik voor dat blij binnen huppelen inclusief de zon een kort maar blij gedichtje.…

Gezichtje nog wat dieper in mijn jas gedrukt.…

een teder dichtje op maat van de wind strijkt neer rond je gezichtje als een aureooltje mijn kind…

Haar familie nog in de knop, heft zij nu opgewekt haar gezichtje op. Narcissus Trompettus…

Dit soort liefde kende ik nooit, Geen moment verwacht dat ik ooit mezelf zou verliezen in dat gezichtje van jou, nooit geweten, dat ik zoveel van je hou En al mijn vragen over het verleden, worden overstemd door het heden....…

De kinpartij is veel en veel te zwaar, Ook zit haar mond te hoog in haar gezichtje. En dat is zo on-Rembrandts dat ik zeg: Het heeft het meest van een Picasso weg.”…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

Een meisje van dertien verscholen in haar sluier haar mooie gezichtje betraand zij voelt zich beschaamd door tekenen van vrouw zijn Nooit bestaande poppen worden nu verruild voor een huwlijksbed om haar ongeziene man te behagen in lengte van dagen haar kinderlijf doet pijn…

Het kan raar lopen in het leven maar ik kan d'r niet meer bij Zó breng ik met een gedichtje weer een lach op je gezichtje En nu draai je je hoofd om en loop je me zo, zonder een blik een lachje of iets wat ook maar op een begroeting leek en dat zelfs tot twee keer toe, hartstikkesteenstraal voorbij.…

De zanger Wolter Kroes :-) (lachend gezichtje) Heeft heel het halve internet verblijd Met pagina's vol positiviteit Ik oefen even vast voor een berichtje: Yolanthe reed niet weg met úw bezit En als moeder heeft u níet die van Jan Smit!…

Zo gezegd en zo gedaan en warempel de glimlach is niet meer van haar lieve gezichtje afgegaan. Dat gezichtje wat eerst zo triestig stond, kwam langzaam maar zeer bij, de pijn is niet minder, maar ze kijkt nu weer wat blij. Een beetje aandacht en een bruin kopje doen soms wonderen…

Fel licht krijgen ze in hun gezichtje. Hoewel zij het nog niet beseffen, is de geborgenheid voorgoed verbroken. Ze waren zo graag in bescherming gebleven. Maar het was genoeg geweest. Ze moesten beginnen leven en baanden zich een weg naar het onbekende. Naar het einde van de tunnel.…

Dat kuiltje in je wang, je ondeugende lachje, Je verdrietige gezichtje als je huilt. Je verwonderende blikken, oogjes die alles willen zien. Je bent nu al zo mooi jezelf, Zo mooi anders.…

Hij keert zich om, zijn gezichtje vol verontwaardiging. ‘Da’s echt dom van jou’, klinkt het gedecideerd. Ik beken direct schuld, hij is een grote jongen, Zoiets overkomt hem niet. Dan rent ie naar de badkamer.…

Ze keek hem aan in zijn mooie gezichtje. Haar koude voetjes verdwenen binnen een half uur, Je kunt ze nog steeds zien dansen op de knuffelmuur.…

Op jou gezichtje zag. Elke dag. Zie ik jou ogen. En denk ik soms. Dat je me hebt bedrogen. Elke dag. Doet dat mij verdriet. Het gene wat jij. Niet graag bij mij ziet. Toch elke dag. Denk ik aan jou. En zit ik te denken. Wat moet ik nou?…

Waarom uit dat bleke gezicht, Dat bleek en onschuldig gezichtje, Die blik op mij gericht? Ik kan u geen antwoord geven. Ach zie mij zo vragend niet aan! Gij wekt in mijn harte een onrust, Een smart, die ik niet kan verstaan.…

het fijn bleek gezichtje prachtig gitzwart haar men wil een trein in Duitsland naar haar vernoemen toch raar het waren meisjesdromen turend door het kleine raam niets wetend aangaande het komend verraad OH dat dwaze haat daar de doodstrein stopt te weinig ruimte werd erin gepropt wij in Nederland gedenken lief…

Bas Wit gezichtje, Ogen met een lichtje. Giechelglimlach en hartje van goud, Al tien jaar lang vijf jaar oud. Uitschuifbare ledematen, Geen zinnen die je kan praten. Ribben allemaal te tellen, Jouw gedachtes wil ik me voorstellen. Welke woorden zou je nemen, Welke zinnen zou je claimen.…

Zij jaagt alle dagen met beide armen wijd en vangt bijna achteloos meerdere levens verspreid waar nachten woest spelen met een zoekende zesde duivel is haar gezichtje nochtans zacht bijzonder wanneer zij lacht soms aait ze haar hond maar onverlicht verlaten geeft zij weer gehoor aan nog een laatste geest…

en dan kerstavond met ons pap mee naar de mis, de enige in het donker honderden kaarsjes en een donderende vrede thuis streek mama lakens glad, ze waren geborduurd met rode sterren, afgevuurd rond groene krans elk bordje gaf een kerststol elk gezichtje droeg de glans van duizend lichtjes en hield dat - de nacht uit - vol…

je digitale foto -je papa stuurde hem- pas geprint op printpapier formaat A4 gekocht in de Colruyt ik kijk je aan jij kijkt me aan je gezichtje zo stralend mijn hart zo ontroerd je knuistjes gebald je ogen zien je mond lacht je weet je bent helemaal Lisse mijn leven loopt af jouw leven vangt aan beschermd voor altijd met kracht…

Stilletjes lig je daar, je bent wel wakker doch, je staart maar De zon schijnt op je gezichtje zo mooi, mijn kind....…

ze trekt de dekens tot aan haar gezichtje, legt haar hoofdje rustig neer. weet al wat hier vandaag nog speelde, dat is er morgen ook wel weer. ze blijft nu maar stilletjes liggen, duikt zo diep in de onbezorgde nacht. beleeft dan zoete dromen, wetend dat de ochtend wacht.…

Met grote ogen kijkt ze je aan, haar hele gezichtje lacht... Dan spontaan, een dikke kus.. De blauwe oogjes stralen.. En ze kijkt weer, niet begrijpend, naar mij... ..waar moet ik de moed vandaan halen... ..Ik vecht tegen de tranen, als ze 'lieve opa' zegt... Waarna ze je foto,...heel voorzichtig, ...weer terug op tafel legt...…

Het haardvuur wierp zijn rode schijn door ‘t kleine, geurige kamerkijn, op uw bleek gezichtje mede: waar vond men zoeter vrede? Maar, plagend staakt ge naar de vlam het kleine voetje... en ik nam het bevend, staamlend tussen mijn handen in en dekte ‘t toen met kussen. Dan vielt ge minziek aan mijn hals: en is een vrouwenhart zo vals?…

hij wilde het niet weten maar het sloop er sluipelings in ondanks haar lieve oogopslag woog haar gewicht er bij hem in al leek het wikken uit den boze want zeggen in haar mooi gezichtje, hoe lief haar liefde dan ook was, dat haar kwaliteiten toch per saldo niet tegen haar gewicht opwogen dat was nu net weer ongepast dus sloeg hij door…

Kom maar even bij me schuilen waarom, ben je nu zo bedroefd misschien kan oma je wel helpen zodat er weer een vrolijke lach op je gezichtje zal verschijnen.…

Ze zet de wereld op zijn kop als ze de kans krijgt Is een dame in de dop, als ze mijn toiletspullen ziet Ze is aanhankelijk, vreselijk lief en zo’n mooi gezichtje Draait iedereen om haar pink, middelvinger en de rest!…