Alle inzendingen over kapstok

na een dag op het plein kom ik fobieus thuis een dichte deur achter mij twee keer draaien dan pas is hij echt op slot zwoel vandaag dus geen jas ik rits mijn vel open stap er uit hang hem op de kapstok het masker er naast schroef mijn houten been af haal een glazen oog uit de kas de toupet op het plankje en het gebit in een…

het ontbijten slaat hij houdt de hele dag de kleine en de grote wijzer aan de praat, hij houdt de straat tot het schemeren gaat in de gaten, als een jas passen hem de gang en de wanden als een spijker hangt aan hem het huis hij is de man die 's nachts de vuilniszakken leegt de lepels in de la legt, de grote en de kleine jassen aan de kapstok…

paadje gele klompen bij de deur de appelen op zolder resten winter ze dwalen in herinneringsverhalen waarom juist die serene gedachte nu zo dichtbij… waren er in de winter juist onze hoogtij gezinsdagen… kinderen, pa en ma rond het smyrna waarom heb ik het beeld van houtje-touwtje jasjes met zorg gebreide dasjes naast elkaar op de kapstok…

aan de kapstok van herinneringen verwaaien aan de waslijn van de wind, in dat prisma zie ik alle kleuren breken in het kristal van het ongebluste kind, dat ik aantoonbaar in mij draag, mijn hersenschors bewaart het hart dat ik ooit in bomen heb gekerfd, waarin de rafels door de jaren heen in de levensringen altijd zichtbaar bleven,…

Tante Bea was het meestal, die als eerste rechtstond, ik ben weg mompelde, haar mantel van de kapstok haakte en iedereen een hand gaf, altijd beginnend met de vrouw die haar had gebaard. Vanaf het donkere erf stroomden de vrieskou en het rieken van de beek.…

Van de kapstok zijn mijn jas en wanten snel gegrist. Ik ga naar huis, heb al gepist. Op school vind ik het niet meer fijn. Uit: 'O, die wijze koeien', Chris de Valk Uitgeverij Abraxas/ Zuider-Amstel, Amsterdam…

echt iets is Wij zouden naar je willen kijken en zien of je veranderd bent en je duidelijk willen maken dat je afwezigheid nooit went Wij zouden van je willen horen of wij nog in jou gedachten zijn en of je ook op de hoogte bent van ons verdriet en pijn Wij zouden jou dan vertellen dat jouw bedje er nog staat jouw jas nog aan de kapstok…

sluiten in de aaneengeregen rij van opsomming zonder apotheose* als de dood zich in ons heeft gemengd en vreugdeloos met ons aan tafel zit waar alleen nog de verveelde conversatie van de vorken klinkt, als ooit jouw bloed niet meer het mijne is of ik het drink en er meer is in de kamer dan jouw aanwezigheid als jij er bent, als ooit behang en kapstok…

alles mag, mits voor de halve prijs Pannen, dekens, boeken, schoenen en vacuüm verpakt ijs Het allerergste echter, het meest afschuwelijke vind ik vaak De kortingen tot 70 procent in de kinderkledingzaak Te moeten staan als kledingpop, door m’n moeder overdonderd Heel de collectie moet gepast, geen broekje uitgezonderd Mijn vader is de kapstok…

Bij Willy Alberti stond ik even stil Om de tijd te doden: een sigaret Toen keek ik door een raam en zag: 7 jassen hangen aan de kapstok 't heilige getal, zou ik toch iets horen? Tegen half elf klonk het carillon “Stil maar wacht maar alles wordt nieuw, de hemel en de aarde” Kerks zoethoudertjes of toch?…

I Shakespeare sonnet Ben je van plan sonnetten te gaan schrijven, wel luchtig maar vooral niet te cliché, iets dat de lezer eeuwig bij zal blijven? Wellicht heb ik voor jou een goed idee. Wat dacht je van een fraai sonnetboeketje, dat schittert door haar kleur aan woordenpracht? Het lukt je best, ik maak met je een wedje; ‘k begin met Shakespeare…