Alle inzendingen over krant

Voor mij op de grond een krant lege fles papier zwart gat ondekt, Te gek gek gekras in de nacht tast in het duister, Krachtige katachtige ogen prachtig, Kijk in de zwarte gaten er in willen bijten er door heen vliegen met verf besmeurde vleugels, Vallen op de grond een krant lege fles tekst op papier, Start een revolutie…

Krant van vandaag vol dood en overleven de buurman zegt zo is het leven geboorte kaartje Jelle is geboren berichtje over leven nieuws dat mij kan bekoren zomaar even laten we elkaar goed nieuws geven dat is een hele klus maar elke morgen loop ik naar de brievenbus en wacht ik op een bericht in de krant waar ik niet overheen…

Censuur regeert dit bange land van Balkenbrei en Lafbektand ‘we zoeken steeds de dialoog’ dicteert het geitje aan een krant.…

'k Lees elke ochtend en passant de kunstrecensies in mijn krant. Vaak zie ik dan hoe zeldzaam fijn de kleren van de keizer zijn.…

Een traan plengt de oorlog uit de krant. Verschenen is opeens de vrede. Veeg de wapens weg met inkt. De toekomst is ons heden.…

Een kattenliefhebster uit Rheeze die dit in haar krant zat te lezen, zei: ‘Da’s niet zo dom zo’n kattenTomTom!’ Zelf heeft ze wel drie CIAmezen.…

'k Lees elke ochtend en passant de kunstrecensies in mijn krant. Vaak zie ik dan weer hoe ragfijn de kleren van de keizer zijn.…

Heb je de krant? vraag ik door je rits.…

Een naieve prins uit ons land Zette alle regels aan de kant Hij loog er op los Nu is hij de klos Trix las de waarheid in de krant…

Een hernia-arts uit Bernheze die dit in de krant zat te lezen denkt dat nu vooral, hij kent zo'n geval, de ooievaars blij zullen wezen…

Hij las in de krant hoe het ging met zijn land en zei: 't is nog altijd een drama.…

Gedogen is verwant aan mededogen dat is nog steeds een deugd in Nederland maar 'k lees in mijn zeer deugdelijke krant: die deugd gedogen zal nu niet meer mogen.…

Dankzij de grootste Nederlandse krant Lees ik dit grote nieuws in ’t buitenland.…

Hij knapte uiltje en floot blok, las lip Klom touw, vloog stunt en zeilde ook nog plank Liep wad, trok stuip en zei vervolgens dank Schoot schijf, sprak buik en streamde nog wat slip ‘Ik heb’, zei hij, ‘helaas geen enkel sjoege hoe al die gekke woorden te vervoege’…

Heeft u de krant al uit? Wat zegt u, of ik wanten heb? Nee, de kránt, heeft u die uit? Nee hoor, ik speel geen fluit! Gaat u mee wandelen met mij? Tuurlijk ben ik heel erg blij! Mag ik u eventjes wat vragen? Nee joh, je hoeft me niet te dragen! Welterusten, slaap lekker. Nee hoor, ik heb helemaal geen wekker!…

ik moet je dood slaan want je zint mij niet de opgerolde krant slaat hersens in onheilspellend zoem jij rondtollend mijn hoofd zo kan ik niet slapen ik moet je dood slaan…

‘n Langharige dame te Laren Ging ooit met haar dochters uit varen Doch zij zijn gestrand Ik las in de krant Over ’t lot van die vrouw en de haren…

Friso werd plots door de dood overmand visionair was die supersportieveling intelligent, zelfs briljant (meent een krant)…

Dat kopt de krant in kapitalen.…

sedert corona bijna alles uitmoordt sterven er geen anderen meer althans... in kranten lees ik niks meer laat staan al die verhalen die je soms hoort!…

Maar toen ik in een krant een foto zag van een in Zuid-Amerika vermoorde guerillastrijder, achterover liggend met halfgesloten ogen, vreemd ontspannen, onder het opengesjorde hemd het gave bovenlijf tot aan de navel naakt, voelde ik iets in mij verschuiven alsof een ander lichaam in het mijne zich onverhoeds bewoog, de ogen even opsloeg en…

Stond vandaag in de krant In Nederland.…

ééns misdienaar altijd misdienaar bleek toen ik de krant las van Alckmaer twee bloemmissen te dienen in Lisse ik deed die met drie heren aan één altaar…

Naast haar zit de dood en leest een krant van morgen met oud nieuws van vandaag, toen zij nog op een bankje zat, mandarijntjes pelde en ongeneeslijk aan het leven leedt.…

Jouw aanwezigheid: De geur van verse koffie, pianoklanken, stapels boeken, kranten… Ik voel me als een berooid kind, dat zich vastklampt aan dit thuisgevoel en nooit meer loslaten wil.…

Tot de tanden bewapend, zit ik verscholen op mijn hoede te wachten variërend van een krant, mijn slof, een vliegenmepper en een weekmagazine, dat alles voor die vervelende vlieg, maar dood gaat ie!…

Daartussen lag een plastic zakje met daarin een oude krant het enige wat daarin opviel was een advertentie met een zwarte rand. En in die krant stonden twee namen van hen, door jou het meest bemind de naam van je geliefde vrouw en van je lief en enigst kind.…

zij leest schudt ze haar lange haren alsof het allerlaatste zand nog los moet komen met de krant dubbelgevouwen roept zij dumpy en gaat de bak verschonen…

Ik zie een pandemie de straten legen, angst en onmacht beheersen het land, het R-getal stijgt, krant na krant; ik kan er niet meer tegen. Er staan nauwelijks nog files op de wegen, die wandelen nu langs de waterkant; ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand, over het beeld van ‘zoom’ bewegen.…

Maar ja, waarover Beatrix zou spreken Was door de kranten al bekendgemaakt. Het is dus fout om van je kerstboodschappen De inhoud van tevoren te verklappen.…