Alle inzendingen over kuchen

De ochtend is in dikke mist gehuld Je kijkt maar net aan twintig meter weg Ontwaart nu zelfs geen heg, laat staan een steg De stad heeft zich met waterdamp gevuld Een deken over het Thorbeckeplein De kroegen onverlicht en uitgeblust Alleen gerammel van het lege fust En ’t kuchen van een vroege kastelein ‘t Gerinkel van de tram hoor je…

Hoe je zal genieten van een lach, maar ook zal wakker liggen van een kuch.…

Kuch je als een non over hoe leven begon ruik je ‘t inktzwarte en wit van eigen tijd. Fluister jij psalmen uit je palmen als paladijn spreek je als serafijn met prachtige slotstrofen over oudere hoven en regent het brood en wijn.…

gelukkig voorbij de tijd van lage lonen van trouw zondag's vroeg naar de kerk en arme stoemperds voor dom benenwerk zielsgelukkig nog op rats kuch en bonen kwam museeuw met dope nodeloos in het kot wie gelooft niet in de cowboy uit tasjkent en het lelieblanke bit van mister prodent we zagen ze eerlijk afzien met emmers snot toch is nu…

geheel alleen aan zichzelf overgelaten de kwetsbare oudere medemens de tranen springen in onze ogen verteert door eenzaamheid ziek van pijn en quarantaine slaat de corona koorts toe de lakens huiveren van koorts en slijm, 't kuchen en 't zuchten, totdat de laatste ademtocht een einde aan het lijden maakt; de dood kent geen pardon maait…

Een kuch klonk ongepast. - Een stemming van een graf: een doodse stilte was 't. - De inzet, God zij dank! 't Was heerlijk om te horen. De luisterrijke klank klonk als muziek in d'oren. Ik straalde van geluk; hier was ik voor gekomen. M'n dag kon niet meer stuk met klanken van m'n dromen. Toch kwam er weer een straf.…

jankend geluid die snerpend de lucht langzaam laten vieren in een ballade van Karel de Manke zo staat op het bierviltje aangeduid ieder familielid is opgetrommeld zelfs tot in de vierde graad "zie toch onze moeders daar musiceren" roept een zonderling vanuit het toilet "daar kunnen we weer een jaar op teren" "die Wolfgang Kuch…

Ogen liggen verscholen, diep in een ovaal van liefde en handen priemen frontaal in de nacht onder koude dekens die wenken Met vereende kracht sijpelt verlatenheid uit een loden last Als kadavers liggen zij daar, herinneringen aaneengeregen door de tijd Ik hoor een adem kuchen, scherp dissonant in het schrapen van een rauwe keel Ligt…

Ik steek de zoveelste sigaret op, hoest en kuch, mijn longen zijn ook al niet meer top. Ik begin te gapen en besluit om te gaan slapen. Ik word helemaal alleen wakker, mijn teddybeer is er wel om naar me te luisteren, maar qua feedback is het een grote kakker!…

Konijnenland had een probleem de TV was uitgevallen Niemand wist zich toen nog raad daar zaten ze nu met z`n allen Er werd geen woord gesproken stil staarde men voor zich uit En als er iemand kuchte zei men sst niet zo luid Men was het niet eens gewend om in de kamer te praten Dus liep zo`n droge kuch onmiddelijk in de gaten Het enige…

Mijn liefde niet kan tonen met een handkus Omdat ik niet weet of je het toe laat als ik je ga versieren Ik wil jouw pijn wegnemen en laten verdwijnen met een kuch Je vrijheid willen geven net als de vogels in de lucht De kaarsjes kunnen uit uitblazen voor de momenten Die we saampjes konden vieren Maar je koos voor jezelf, tijdloos, waardoor…

Soms breekt een vage glimlach door die verdwijnt in een snelle wegkijkende blik over de golven Wij proeven het zilt in de lucht Slijm in neusgaten en keel komt los we kuchen en snuiven en slikken tasten naar onze hals met wanten aan gezicht verborgen in sjaal en capuchon Thuis zijn wij hier, halen diep adem conserveren wrakhout gedachten…

Op het kuchen en het hijgen van verkouden mensen na trekken pure gedachten over dit nu opgeklaarde gezicht, vermengen zich een lach en een traan om weer te staan. Sterker nog, er welt innerlijk een heuse vloed aan zinnen om ook dit jaar weer over verdraagzaamheid te beginnen.…

stad met heel veel fietsers die als je niet bijtijds wegspringt je ook nog eens kunnen raken op een minder positieve manier heerlijk slenteren zonder een drup regen zo kwam de middag wel weer om advokado’s op de markt vijgen en in haar tas een galia meloen tja en als je dan met een roker opstap bent ga je gezamenlijk zitten bij Kobus Kuch…

Zal ik heel even kuchen, of met mijn puntmuts zwaaien. Ik kan hier toch niet eeuwig met mijn schopje wat staan draaien. Wat ben je ongeduldig, zei de kikker wacht nou even. 'k weet zeker dat ze je ziet staan, 't wordt de kans van je leven. Hij stond weer helemaal paraat, het schopje mooi rechtop.…

lieve pap als ik stil ben écht stil en luister héél goed luister hóór ik je hóór ik jouw stem – jouw lach jouw voetstap – jouw muziek jouw kuchen – jouw grapjes hóór ik de lieve woordjes die je sprak de ruzies die wij maakten jouw wijze raad jouw vermaningen en jouw troostende woorden hóór ik mijn man – mijn echtgenoot mijn vader – mijn…