Alle inzendingen over kunnen

Ooit heb je op de basisschool gezeten, Daar deed men ooit aan kennisoverdracht. Maar wat je op die school is bijgebracht Dat kun je op de Havo weer vergeten: Je hebt geen hersens nodig, je bedient je Vanaf die tijd domweg van een machientje.…

Zie jij in mij Zie ik in jou Kunnen wij elkaar wel zien Of blijven wij alléén…

Als broodkruimels raap ik woorden, plaats die achter elkaar in de passende zin. Zo beschrijven ze liefde, droefenis en prachtige oorden, elk onderwerp is een nieuw begin. Ik laat me erin verdrinken, zweef als een vrije vogel in de lucht. Men hoort er mijn ‘ik’ in weerklinken, vaker begeleidt met een diepe zucht. Want niet altijd kan…

Mijn schuurtje, aan vervanging toe, is een berging. Het is een plaats om te bewaren, op te slaan, niet weg te gooien, nog niet definitief afscheid van te nemen, een locatie van uitstel tot ooit, een keuze voor her- overweging, een gelegen- heid om te kunnen terugkomen op de aan- zet tot nooit meer kunnen bezitten of een nooit meer terug…

Sterrenstelsels en supernova's. Stralende zonnen en sterrenstof. Beken en snelstromende rivieren. Bewegingloos lig ik op de operatietafel. Verwonderd kijk ik in een universum. Mijn oogchirurg is aan afronding toe. De laatste lasershow gaat beginnen! Daarna sluit hij het planetarium. Verwonderd en met vragen sta ik op. Mijn oog is tijdelijk…

Eeuwigheid ontdooit. NU wordt, zo lijkt dat voor mensen, tijd geboren. Mensenklokken gaan lopen. Mensenbloed gaat stromen, van leven naar dood, in sterfelijke momenten. Eeuwigheid bevriest. Onze kloktijd staat, zo lijkt dat voor ons, voor eeuwig stil.…

Hij deed de allerzwaarste triatlon, hij kon wel honderdtwintig kilo heffen, de sterkste man van Holland overtreffen: hij kwam, hij zag, hij streed, hij overwon. Hij heeft zelfs de Mount Everest bedwongen en stierf door microplastics in zijn longen.…

Een kerkvorst noemde onlangs de condooms Als middel tegen Aids beslist niet veilig En uiteraard geloof ik dat dan heilig; Ik moet wel, want ik ben oppassend rooms. Daarom gebruik ik nu een nylonkous En zo ben ik weer roomser dan de paus.…

Een vogel zie ik landen in de tuin. Of zou het dalen zijn? Hij doet dat omdat hij bij ons wil leren. Wat wij met vallen en opstaan doen. Zijn en onze natuur verkennen. Daarna vervolgt hij gewoon zijn weg. Zijn natuurlijke vrijheid tegemoet. Op weg naar alle openheid. Of zou dat stijgen zijn?…

In een storm op zee is een reddingsploeg bezig iemand te redden.…

Stap voor stap Voelen mijn tenen Het koele Van de spiegel Waarover ik droom Terwijl ik mijn teen stoot Aan een druppel water Breekt de spiegel In ontelbare cirkels Omringt door het voelbare Vloeibare Laat ik me zakken in een kolk van Liefde Tot op de bodem…

Dat mensen niet alleen maar goed zijn. Niet alleen maar kwaad. Dat bijna alle mensen van goede wil zijn. Dat ondeugd geen onwil maar onmacht is. Dat bijna ieder mens op zoek is. Naar rijdom, naar eigenliefde of naar macht. Goedschiks. Kwaadschiks. Trump gaat Poetin persoonlijk vertellen, wat een geweldige vent hij is. Groot ben je Donald…

wandelen met droge voeten eerder overspoeld door golfslag en gemoed zout en nat geuit het trekt zich terug zeeën van tijd modderzand, het wordt vloed ik wil vooruit mijn schoenen lopen vol…

de aardse vlaktes voelden wat bevroren veel grijze lucht met schimmig wit slierten zweefden vanonder naar boven de hemel oneffen, leek omgespit de zon was weg, ik had het koud alles draaide er nu omgekeerd mens en dier waren benauwd de lucht werd ijl, geterroriseerd een engel kwam vertellen in paniek dat we straks allemaal gaan sterven…

Bladeren dwarrelen rondom mijn hoofd, geruisloos naar de koude grond. Ze zijn van alle toekomstige illusies beroofd. gestorven aan het jaargetijden front. Verkreukeld is hun hart van goud, zij werden helaas voor het hier en nu te oud. Neem voorzichtig er eentje van in mijn hand, en wens mee te mogen zweven “naar mijn verloren vlinder” aan…

Zwerf met mij mee langs glooiende heuvels en door lieflijke dalen, geniet van prachtige vergezichten. Zie kronkelende beekjes sloom het landschap aaien, laat jouw hart door dit schouwspel verlichten. Proef met volle teugen, van de zachte G en vriendelijkheid. Een stukje vlaai is zonder leugen, ’n echte niet te missen heerlijkheid. Wandel…

In Uw pracht en praal kom ik tot U oh Heer en begrijp ik niets meer van Uw eenvoud Het wordt wellicht de hoogste tijd dat U vervangen wordt door een Mevrouw!…

ik en mijn littekens zijn nauw met elkaar verbonden, we zijn één geworden door de tijd, smachtend naar momenten zonder striemen, zonder kneuzingen, zonder bloedingen. ik en mijn littekens herinneren mij aan de verdringing, ontkenning en verwerking van de inmense pijn, die ik in elke voetstap heb achtergelaten. ik en mijn littekens…

Hou toch eens op met 't blank correct gezeur dat Sint geen Zwarte Piet in dienst mag nemen dat noem ik regelrecht racistisch framen Op grond van wat? Z'n antraciete kleur? Welke sadist verpest hun werkrelatie van eeuwen her? Da's pas discriminatie!…

Als je met elkaar kan lachen door elkaar maar even aan te kijken als zijn of haar hand je even aanraakt even die arm om je schouder die korte maar hartelijke kus die geur, zo bekend, zo aangenaam als je een half woord genoeg is om iemand echt te begrijpen dan heb je een ‘ hele’ relatie werken de zintuigen visa versa optimaal als je dan…

Het regent tranen, het oerwoud brand, en op het strand, ligt het teloorgegane. Het oerwoud brand, eeuwenoud, het moet verdwijnen, welvaart, vlakke lijnen verschijnen, voor meer en misverstand. En aan het strand, beuken de oliegolven, ’t land wordt bedolven, door de vooruitgang overmand. Het regent tranen, over het teloorgegane…

Waarom zou je niet spreken over je verdriet leg die jas van zwijgen af het verzwaard je schouders je leeft zo geremd bewandel openbare wegen denk niet dat verdriet alleen bestaat wanneer het wordt verzwegen als daar pijn en zorgen zijn het er al vele jaren is deel gerust in alle eenvoud jouw veelvoud van hetgeen jou al jaren droevig…

Er is genoeg licht De zon schijnt onaflatend maar alleen waar wij hem binnen laten Er is genoeg licht om ons terug te brengen tot mensen die uit verwondering elkaar weer kunnen vinden Er is genoeg licht, maar de gordijnen zijn nog dicht…

U schonk ons het vermogen om te leren gebruik te maken van briljant verstand. En vindt U het nu zelf niet heel frappant dat Rouvoet Uw geschenk zit te negeren? Toe Heer, maak dat men heel gauw gaat proberen het ChristenUnie-gen te selecteren.…

Een Zweeds bedrijf promoot een kleine chip - uitsluitend voor de handigheid bedacht – die naast de rechterduim wordt ingebracht. Een handomdraai; hij zit er in een wip. Dit brandmerk toont dat men ons slechts beschouwt als vee. En niemand die daar nog om rouwt.…

Er komt weer nieuw terrein om in te lijven Want ook al doet het nu als iets bizars aan We kunnen op den duur gewoon naar Mars gaan Om daar vervolgens permanent te blijven Ik vraag me toch voorzichtig af in deze Hoe bovenaards we moeten willen wezen…

Wij mensen denken, dat alleen wij denken kunnen. Wij mensen denken ook, dat we veilig kunnen vliegen. Geleerde astronauten denken zelfs, dat ze onze aarde veilig kunnen verlaten, wanneer die onbewoonbaar wordt. Zo denken de meeste ornithologen, dat vogels niet bewust kunnen weten, wat humor is. De boot naar Texel vertrekt! Meeuwen vliegen…

De zwerver prees onze verzorgingsstaat. "Je hebt hier immers," zei hij, "de garantie Van een geheel verzorgde treinvakantie, Zelfs als je zeg maar naar Zuid-Limburg gaat. Want toen ik daar voor niks was heengebracht Heb ik twee weken gratis overnacht."…

De witte schermen van de vlier, in geur en kleur naar 't licht geheven vertellen mij 't geheim van 't leven: 't is enkel nu, 't is enkel hier! Maar dwars doorheen die kleine bloemen in duizendvoud ontloken, klinkt een roep, een zucht, een stem die zingt en zoveel dat ik niet kan noemen. Er trilt een snaar die 'k lang al stil en niet bespeeld…

Er valt geen strijd met een ander uit te vechten, niettemin een gevecht met mezelf mijn lichaam of met mijn geest want mijn ziel meent het nu oprecht.…