Alle inzendingen over moest

het maanlicht viel zoals het moest zijn voor even op ons samen omdat de tijd nodig vond dat het voor even zo moest zijn met de pijn van het even het niet gelukkig willen zijn in het verdriet van de herinnering aan soms voor even leef ik van binnen verder wetend dat ik voor altijd voor even van jou…

Er moest gezongen! De vlotte krullenjongen Vulde zijn longen.…

je gaf je over en aan mij moest ik je nemen maakte dat jou vrij en mij ik aan wie…

moest ik doorstromen voelde me opgelaten zonder goed contact…

Moeder, languit in een poel van grenadine liggende te dromen van iets heel erg liefs uit het interbellum moest wel uit haar loopholes komen Prompt zag je ze buiten lopen, grienende verdiendieren die nog moesten afleren te overleven Met de militaire tak van meditatie leerde moeder ons ze allemaal te slopen Ook moesten wij het tuig postuum…

Je hebt er maandenlang naar uitgekeken, En eindelijk daar was-ie dan: de wind. Tijd voor een fietswedstrijdje: in een sprint De Oosterscheldekering oversteken. Maar ’s middags werd het, u begrijpt het vast, Door harde wind vroegtijdig afgelast.…

mijn gevoelens ontbloot kwetsbaar opengesteld meteen gestorven een vroege dood na wat jij me had verteld toch nog steeds geen spijt het is goed zoals het is ik moest het gewoon even kwijt het moest uit die gevangenis opgekropt, weggestopt deed het te veel pijn nu opengelegd, niet meer verstopt lijkt het minder te zijn…

Na zeven dagen nucleaire reacties moest hij gaan biechten.…

nu zwaar zij werd gedwongen, haar kale hoofd verried haar dan toch maar alles vertellen, maar dan ook aan iedereen daarna moest zij de reacties weer verwerken haar hoofd tolde, haar angsten namen toe hoe moest zij het aan de kleinkinderen uitleggen nooit zal zij vergeten wat een kleindochter zei: "Oma, ik zal je zo missen"…

Is er op je gestapt Ben je platgetrapt Ben jij geplukt Uit mijn leven weggerukt Voor je kon bloeien Voor je je leven kon ontpoppen Moesten ze je snoeien Moest jij je verstoppen In mijn vaas ben je terecht gekomen Omdat ik jou had meegenomen In mijn vaas ben jij verwelkt En heeft de aarde jou tot zich genomen Nu bloei je daar, en niet…

de één moest nog huiswerk, de ander nog spelen, en nummer drie moest altijd d'r blaadje nog éven uitlezen. Dat blaadje werd een hoofdstuk en als ze de kans kreeg, 't halve boek, maar als ze dan uiteindelijk lagen en je dacht, nu is er tijd voor mij, voor ons, dan kwam je bedrogen uit.…

Als de woestijn zijn zandkorrels moest betalen Zou er geen korrel zand zijn om mee te nemen.…

met je olijke glimlach en je vlotte babbel bracht je mij een halte verder dan ik zijn moest…

ze wist precies wat ze moest doen wanneer en hoe maar toch vergat ze steeds weer waarom…

Ik heb hem neergeschoten, en het moest Een van ons zijn! "Het was hij of ik. Er kon niets aan gedaan worden,' en niemand kan Mij dat kwalijk nemen, want jij zou hetzelfde doen.…

Terwijl ik in een zaaltje in het land, Hartstochtelijk mijn werk stond voor te lezen, Werd ik daar desondanks niet voor geprezen, Ik kon mezelf niet meer verstaan bekant. Er was rumoer, ik kon alleen maar zwichten, Want het publiek begon massaal te dichten.…

Ik zag je schrikken geheel ontkleed van al die strikken je zag me sjansen zoals het scheen ik had nog kansen je liet me voelen want mensen weten voor open doelen ik hoorde roepen omdat je dacht dat ik moest poepen je liet me weten diep in jouw web dat jij moest eten ik kon niet weg ik zat verpakt en jij liet scheten jouw…

Je had niet durven dromen dat je lange reis slechts een begin was van wat nog moest komen. Nu begon het pas, een lange procedure waar je alles steeds herhalen moest. Je verhaal stuitte op ongeloof hoewel je steeds de waarheid sprak zocht men het bewijs dat nog ontbrak…

Uit geen inspiratie worden woorden woorden probeersels een indicatie in de zin van wat het moest worden welnu hier staat het…

Als ik niet kon denken zou ik willen leren denken hoe ik denken moest als ik kon denken. Denkt de schrijver.…

Ik keek op en je was er niet ik wist niet waar ik kijken moest ik verwachtte je te kunnen zien al was het maar in de spiegel maar je was er niet ook niet in de ochtendkoffie.…

de nieuwe corpsbal die pas het mannetje was op het hengstenbal toen alle tafels gedekt moesten worden…

Moest fout aflopen.…

elk harer poorten zit hij nu langs de kant van de weg, de weg, WEG hij moest gaan, hij moest blijven gaan, de weg terug wordt reeds omgeleid achter zijn rug half werk geen werk en eenzaamheid is zijn eigen dood…

Toch moest je ons al achterlaten En de deur van het hiernamaals open doen. Zoveel nog te ontdekken. Je stond nog zo kort in het leven. En toch moest je je al terugtrekken om zo op te geven. Je had je leven net op orde en niet meer die wanorde. Waarom is dit gebeurd? Het heeft onze harten verscheurd!…

Ik had geen tijd en moest je kwijt, je wilde aandacht en ik had geen zin... Met een smoesje, dat het druk was, zei je monter, geeft niet hoor, tot de volgende keer... Ik hád wel tijd, die moest ik maken, want de volgende keer dat ik je zag, lag je roerloos en stil in een houten kist zó kil...…

jullie hebben mij vernoemd mijn naam die ik voorbij het bestaan draag in de tekens van mijn leven onwennig lag ik in het landschap schepping in zoeken en vinden in louter tedere onbekendheid en in de kluwen van de vriendelijke duisternis en in mijn beeld bewoog ik in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden eenmaking wat één moest worden…

Een fietser in het bos bij Emmen moest plotseling geweldig remmen met als gevolg een flinke smak toen plots een zebra overstak. Het dier, met weinig medelijden, zei dat hij minder hard moest rijden, ook in de omgeving van de stad te letten op het zebrapad. U hebt inmiddels wel begrepen: die zebra stond sterk op zijn strepen.…

Het twijgje zweeg in alle talen het moest als eerste tol betalen aan hen die de moederstammen met grof geweld moesten omhalen en terwijl het vogelengezang verstomde lag onder hem het ongeboren kleinood ongewild slachtoffer van zinloos geweld maar de weg kwam erbij besluit aldus vertwijfeld vroeg men waar blijft de mus…

alleen maar zonnen op zondag maar ik moest! ging ik niet was het een zonde zonde van de zon op zondag…