Alle inzendingen over opruimen

Kabouters, die je tuin opruimen. Sprookjes... die echt gebeuren, zo van.... de prins op 't witte paard. Beschermengelen.... die zijn er wel, alleen niet altijd op de goede plaats? Op 't moment dat ze "nodig" zijn, zitten ze vast... hiernaast? Maar ach, vergissen is menselijk.... ze kunnen moeilijk overal tegelijk zijn nietwaar...…

Een trofee die men winnen kan bij ’t opruimen van rommel, bij ’t kuisen van de omgeving bij ’t oprapen van de hondendrol.…

Waarvan hij achteraf Een heel tuinhek Kon bouwen - Dat was in De jarig tachtig, Dat was toen, Nu is hij die Voorop loopt om Recht te zetten Alles wat scheef Gegroeid is in een Maatschappij die Al tig jaar van Overdaad en weelde Aan elkaar hangt Met recht een kantelaar - Hij zorgt voor de dakloze Medemens, voor het opruimen…

Nihilisme zal me altijd vreemd zijn want ik zat, zit en zal boordevol gedachten, gedichten, ideeen blijven dat zie je niet direct aan mijn buitenkant wel als ik praat, teveel, te lang, te druk maar niet meer aan mijn interieur daarvoor kies ik nu het primaire met af en toe een secondair boeket met als basis een gelijmde gebroken vaas…

Zwerfvuil aller Landen Verenigt U Achtergelaten op stranden En op elke denkb're plek Elders in het land Soort zoekt soort Tot eind'lijk 1 mens besluit Dat het zo niet hoort Hij ruimt het daaglijks Op met eigen hand Uit eigen vrije wil En ziet dat Achterlaten zooi Steeds meer in Dan naast de bak Belandt - Nederland…

gedachten gebroken in het ritme van de dood moe is het lichaam vingers zullen bladzijden niet meer omkeren de oogst was groot – op honderd vijfentwintig bleef de teller steken en toen was het gedaan --------------------------------------------- NB: deze Friese schrijver overleed in januari; ik kwam in contact met de nabestaanden ivb met opruiming…

Verdraag mij niet bij daglicht Bij gesprek over verf of glas Verdraag mij niet bij zinnen of inzicht Bij stofzuig, opruim, afwas Verdraag mij niet in dagen Vol paperassen en factuur In inwisselbaar kleingeld In goedkoop, goede koop, want duur Betaald Quitte gedraaid Winst behaald Hoogconjunctuur Van vlam die flikkert Maar nooit vuur!…

De tijd van vegen, opruimen, restaureren en verder graven in de as. Er zijn recruten ingezet, soms wordt een kiek gemaakt. Zes jaar verlopen, en in je tent 's nachts om drie uur toon je me foto's: kijk, toen was ik in dienst, we groeven een villa op in Pompeï, het was berekoud, ik heb nog een munt achterover kunnen drukken, hier!…

Ik merk dat ik toch wel wat somberder word met zoveel zicht elke dag op Covid-19 gestorvenen ik merk dat ik meer en meer naar binnen keer met zoveel onzeker nieuws van onzekere deskundigen ik merk dat het opgeruimde, opgewekte wel weg is ondanks het dagelijks ‘huis, tuin en keuken’ opruimen ik merk dat ik af en toe ook angsten heb, bang…

voldoende zagen zag ze ook het uitzicht op haar eigen verlijden haar eigen overlijden, haar dood beging tachtig (80) altijd heel actief geweest gingen vooral haar ogen achteruit dus ze ging aan de slag voor haar overlijden, voor haar dood midden in de tachtig (85) werd het zien vooral tasten maar ze bleef aan de slag alles ordenen, opruimen…

Zo niet, dan gaan jullie hullie dat niet verzieken Dan ontpop ik mij als een stunami van Meedogenloze opruiming van wat ook mij lief is Het Werelderfgoed ruim ik dan zelfstandig op En er is geen God die mij dan tegenhoudt Blijf daarover maar lekker zingen en dromen Want mijn realiteit gaat elke emotie te boven Dus blijf met je Haagse poten van…

kamer met verdriet van vroeger Die gaat maar even open Er moet nog wat verdriet bij in En dan heel snel weer verder lopen De kamer met de vele angsten Daar kan bijna niets meer bij Soms ontsnapt er eentje Die is dan helaas weer vrij En dan de kamer met emoties Die is vaak propvol Er wordt van alles ingestouwd Het is echt te dol ‘t Opruimen…

Opruimen van dingen wat niet past, bij het ware innerlijke gevoel, typerend voor Kerst in bezinning, als ziel naar het zuivere doel. Geloof in jezelf, vanuit het hart, laat je verwarmen in eigen dromen, en het wonderlijke in manifestatie, iets van jezelf, zal tot jou komen.…

Kijk hoe bomen met hun wortels stevig in de grond daar staan maar ze kunnen nooit en nergens naar hun vrienden zoeken gaan. Jij en ik en lieve mensen kunnen elkaars hart doen slaan zo zijn wij ge- lijk en anders dan de bomen langs de baan.…

hongersnood natuurrampen die T.V constant bezig die ellende in zijn hersens te stampen Zo nu leef hij in onschuld fris en vrij goed te eten volop drank en een lekker wijf aan zijn zij hij gaat mee met de gevestigde orde het kan hem niks schelen weg er mee al dat gedoe wij zijn toch met te velen En natuurlijk moet die J.S.F er komen efficiënt opruimen…

Opruimen valt soms zwaar. Toch heb ik nog een paar... Soms moet ik ze bekijken... Even voelen Stiekem nog even kietelen. Maar mopperen doe je nu niet meer.…

De rommel van een ander opruimen, deed ik ook gewoon, tenslotte ben je huisvrouw en hou je van opgeruimd en schoon. Het leven van een huisvrouw is een ongeplaveid pad je loopt van voor naar achter om erachter te komen dat: je wat vergat.…

Jouw lievelingsmok Naast de mijne In mijn huis Eindelijk thuis Na alle tijd van zorgen En van opruimen Neem ik jou mee In een pakje servetjes In een flesje parfum Jouw sloffen naast de mijne Ik heb ze gewoon dubbel nu Want we droegen dezelfde Dezelfde maat ook Pas gekocht nog Voor lekker warme voeten Vlak voordat…

daarvan verdacht sinds de mens de landbouw heeft losgelaten voor de commercie is de entropie gigantisch toegenomen zonder vorm van onderhoud ook insecten, bacteriën en ander seizoenleven plagen het restant mens door ongecontroleerde vergiften en groei watervervuiling door illegale lozingen en vakantiebezigheden zonder enige mate van opruim…

Ik hou van fietsen ik hou van buiten ik hou van opgeruimd maar ik hou ook van de buitenruimtes met name die van grote steden van Amsterdam tot Zierikzee Hoe zijn ze ingericht hoe staat het straatmeubilair hoe funtioneert het hoe ziet het eruit maar het ziet er niet uit het is niet meer te zien want duizenden geparkeerde…

met gevaar voor eigen leven nadert het bezoek het huis waarin wij wonen, tuin en terras zijn verworden tot een heus mijnenveld - met vaste regelmaat maar met onvaste tred daar achtergelaten door een goede herder die dagelijks op ons past - dampende hopen, of bermbommen van gewapend beton - om het bezoek mogelijk te maken komt…

't Overvleugelt de mens Die tegen zijn leven vecht, Satanische vlerken delen uit, Tegenstand wordt niet geduld - Adem benemend, licht onttrekkend Aan ogen nu die alleen het duister nog Kunnen zien En een mens die zich Geen raad meer weet…

er is een rommelzolder in mijn huis ik deed net of deze niet bestond totdat de storm onverwachts de deur ontwrichtte en ik de rotzooi vond alle kamers zijn opgeruimd behalve deze het was me zeker te ver boven ik kwam er niet nu is het tijd en moet ik eraan geloven het is goed de trap erheen is eindeloos lang toch verzamel ik…

Zachte tonen van fluwelen muziek Dansen gedwee door de kamer En blijven steken bij het raam De lucht buiten bedekt een heldere hemel Maskert de stille vorige nacht Op een stoel staar ik in een ruimte Waar spullen hun plek nog moeten vinden Waar opruimen weer noodzaak lijkt Waar het volle geluid door mijn lichaam stroomt Toch blijf ik zitten…

Alles is rust, tot rust gekomen Laat zich uittrekken, opruimen Verbruind, verdroogd Zo stil is ze, tuin, op een Fladderende duif na Stil terwijl ik sommige takken Met een kleine zaag onder handen neem Rustig maar.…

Waarom heb ik een onvoldoende, moet ik m’n kamer opruimen, mag ik dat dure cadeau niet, moet ik om 10 uur thuis zijn? Pubervragen. Waar komen de kinderen vandaan, moet ik diploma’s halen, mag ik op een brommer rijden, elke dag vroeg opstaan, verlengde pubervragen.…

Een begin kon worden gemaakt met opruimen van de puinhoop, die de bombardementen hadden aangericht. Het zou nog vele jaren duren voordat met de opbouw het gezicht van Nederland weer terug, ons land zou worden. Maar Nederland was vrij, vrij van het juk wat de oorlog bracht.…

Schreeuwt ze zacht van de daken Welke zaken Zal ik staken De liefde voor de medemens Intens Verdrietig word ik hier van Ik stop mijn hoofd niet in een kan Water Die kan water kan ik later Wel weer opruimen Ik zal de sfeer maar niet opruien Jij kunt er niets aan doen Jij bedoelde het goed Zei: Een andere depressieve demente vrouw Die…

kun je dan nog wel lachen als je honger ellende dierenleed en verderf steeds dichterbij ziet komen steeds meer ziet naderen richting je eigen erf natuurlijk blijf vooral lachen want de wereld is kolderiek en zot nog even en we moeten het door ons zelf bevuilde nest verlaten – een wereld zo ontlooft het opruimen moet gebeuren door nazaten…

Spullen die mensen verzamelen. Getuigen uit onze verleden tijd. Dingen die het niet meer doen. Die ik later nog gebruiken kan. Later is vandaag geworden. Ik sorteer en wik en weeg. Ik schrijf nu over gisteren. Er komt geen einde aan. Ik voel neigingen om te vluchten. Naar wat er nu gebeurt op straat. Naar superieur koffie drinken. Met…