Alle inzendingen over pul

Grootvader is een fuga want rots valt uiteen tot steen steen erodeert tot zand en zand wordt klei hij raakt verstrikt in mij het coda maakt ons een: voren in een akkerland.…

De tijd verwijlt zich onder onze ogen en schijnbaar lopen wij van wieg tot graf door pulsen van het nu steeds voortbewogen een tussenruimte die het lot ons gaf. Momenten worden naar ons toegebogen, verkleed als flits — of in een sukkeldraf, wij worden terug- of weer voorbijgevlogen tezelfdertijd dichtbij en verderaf. Het leven lijkt een…

Kijken naar mensen verstopt achter pul omhult door nevel tussen sparerib. Genot van´t leven met eindeloos gemak op terras in fauteuil klagen over-gewicht. Vrij zicht over zee jongens van Jan de Wit klachten over gebak omdat er kersenpit in zit.…

Wij zijn een daad van Liefde de poëzie die de hemel schrijft in een wenk naar de oorsprong Wij zijn een schild van licht de Engel in het wakend oog de wachter die de puls regeert Wij zijn een punt van kracht geschapen in een ademtocht van een bodemloos heelal En waar Zijn woord de Aarde raakt glijden lichtjaren fonkelend uit de ster…

Puls na puls stuwde U Uw geest de wereld in totdat de verten flonkerden van Uw bestaan. Zo schiep U ook ons als vrije geesten, als Uw kinderen, spelend en wandelend in Uw licht. Maar in het spoor van de Lichtdrager, voor zijn duistere drang naar macht gezwicht, tuimelden wij in vrije val uit Uw eeuwigheid.…

Stuiptrekkende ledematen En de pupilreactie nul De reflexen minimaal Na die ene laatste pul Dan volgt de snelle diagnose Op gesmeerde spoedopvang Als rubberen wielen piepen In de bochten van de gang Alle paniekgezichten bidden Uit angst voor eigen schuld En op dat moment zijn zij Met zorg en spijt gevuld Weer een falende selectie…

de olijke kapster schaart met ogen wandelt tussen takken rozenolie fleurt het zwerk rillende kraaien op de grassen de dood is opgeruimd netjes in de pul op het dressoir de dag zit in de knip fladdergons verlaten de geruchten appeltaart staat op de stoep thuisloos woont de witte waterroos het marmert aders blauwglans de tondeuze slikt eiderdons…

vooral de leuke smoel die bekkentrekkend amuseert en u heel graag voor eigen idealen eventjes manipuleert natuurlijk kiest u zelf maar iedereen gaat toch met tramlijn elf naar de hotspot om te kijken juist het niet doen gaat de minderheden spijten u wilt niet uitgesloten worden en al nooit door de gelijken u valt zo in de pul…

gestokte beweging Zien wat jij denkt en wanneer in het aura van je geest in je ogen als een spiegel die laat zien wat er is Horen wat ik hoor in de wind die ruist de bellen van fietsers een hond die blaft aan de overkant Een koepel geluid vol stilte Een kaatsende diepte Een echo van licht Sneller dan het snelste verstand deze puls…

Af tril je kriebelend tegen mijn lies en toe weet ik dat waar je ook bent -mijn zwakste plek blijft je bekend- in puls toon jij geen kuis doch kies Zo anders was `t niet lang gelee waar je heftig genoot, gedonder leek tijdens `t werk, in de kerk of op de wc Hoe vaak bij mij het schaamrood piepte als ik weer ongewenst zwanger bleek je schellend…

Rechtop staat zij met naast haar zittend op een stoel haar broertje onder haar rokje dalen pijpjes van een linnen broek met kant tijd 1870 mijn moeder's moeder tien jaar oud Zij huwde een nietsnut kreeg zeven kinderen stierf in 1925 aan anemie en de inflatie Ik ben haar dubbel kwijt: in 1943 roeide Puls haar foto uit 2.…

De spijzen zijn mij lang bekend waarmee ze aan komt dragen, ’t is kipragout in pannenkoek met sla en slappe friet en een pul bier want uitgebreider is de spijskaart niet.…

Maar ’t is niet enkel blijheid ook verdriet Vooral als er in ’t voorjaar weer eens eendenkuikens zijn Het kwam een keertje voor dat er een eend tien pullen had (De foto die ik nam die gaat hierbij) Maar ja, je bent niet meer dan één dag blij Want daarna volgt de slachtpartij door reiger dan wel kat En als ik dan zo’n moeder nog met één pul…

Wanneer het zo gevreesde writersblock, bij de eerste vruchten van de pen, als een bewegende berg voor je springt en het zicht op creatieve puls ontneemt, als knellende band van mijnwerkerslamp, je hoofd tot barstens toe tracht te kleineren. Oh woorden, laat mij nu niet in de steek, nu niet !…

Moet ik mijn duizend liederen voor jou zingen volgestouwd met drank, mijn vuist gebald om een gebarsten pul? Verlang je met mij naar het grote leven van twee mensen die boven de dooie rooilijn in gespannen naaktheid beven?? Heee ... Vanaf vandaag is dat maar flauwekul ...…

Van falderie en faldara, jenever uit een pul! Of laat die mok maar zitten man, en geef hier die fles. Ik weet dat ik zonder zo’n glas mijn dorst veel sneller les! Zo rond een uur of vijf, het feest bloedt langzaam dood. Mijn tong is dik, mijn benen slap, mijn ogen zwaar en rood. De nieuwe dag kruipt uit zijn ei en schemert door de ruiten.…