Alle inzendingen over roe

Der vogelen wildzang zij zo blij Als ooit, ik word niet blij Alleen uw koe-koe-roe-roe-roe O, dat gevalt mijn hart. ---------------- gaaike: gade…

Dit is het vervelende Van elke gevangenis Dat er niets te bereiken - En naar alles verlangen is; Behalve de roe! - En dat er bij niets-doen Nimmer geduld is, En elk er van eigen leegte Vervuld is - Tot stikkens toe!…

Sint vroeg, wat u al vermoedde, “wilt u met de roe of met de roede “.…

Wie zoet is krijgt lekkers wie stout is de roe Wilders zwaar veroordeeld maar krijgt geen straf hij is de oorzaak en zijn gevolg Wilders krijgt 'de zwarte piet'!…

Onder het bladerdak Tijdens de maneschijn Staken twee makkers Hun wilde geraas Piet gaat akkoord met zijn Ondergeschiktenrol Voortaan krijgt Piet Weer de roe van zijn baas…

De roe van Piet gaf nog steeds kids van leer! Dat stel had toch al nooit mijn sympathie: alwéér kreeg ik de kleinste letter, i.…

Hij mag geen knecht meer heten ook niet zwart De Sint krijgt in zijn allernieuwste liedjes Een hele boot vol bont gekleurde Pietjes Gestyled, ontkroesd en zonder roe of gard Benieuwd of men hier ook nog iets op vindt; 'Hij komt, hij komt, die goede lieve Sint.'…

hoe te zeggen wat ik voel vrij te geven mijn gevoel zonder een ander pijn te doen juist dààr wringt bij mij de schoen ik hou van hun maar ook van hem loop ik dus met al mijn liefde klem vertik ik het te moeten kiezen maar wil geen van hen verliezen volg ik naar eigen wil mijn hart krijg ik anderzijds roe en gard dit alles doet mij zoveel pijn…

je bent een deel van m`n leven de roe of snoep heb jij mij gegeven maar bovendien ben je vrij of je nu groentje rooie of paars wordt genoemd in ken die bijnamen zo word je nu eenmaal beroemd misschien moeten we wel langzaam wat aan veranderen dat is moeilijk geef het een nieuw naam accepteren wat dat ook mag zijn hoe dan ook sinterklaasavond…

Ik heb weer veel lekkers, maar ook nog de roe, want wie maar blijft zeuren, die krijgt met de gard, ik laat me niet kleuren, blijf lekker mooi zwart!…

ik eet pepernoot van eigen deeg en geef mijn staf en mantel nu verjaardag sinterklaas voor even niet en ook het zwartepietenspel is al lang afgelopen laat winkels de cadeaus verkopen die concurrentie moet ik niet mijn paard staat wit te schimmelen pieten zwarten niet omdat roet geen schoorsteen ziet de roe is niet meer te gebruiken…

goedheilig is weer daar de man met staf en mijter witjes in zijn baard te paard met begeleider grabbelzakje mee de piet die moet hem dragen maar schopt dan wel eens keet en heeft zo van die dagen zo komt hij in het boek van minder brave kindjes en vult het eerste blad elk jaar weer gezwindjes want niemand was echt stout de roe…

De spreeuw met zijn gekwetter, de ekster met zijn geschetter, acteren met de mus een klucht; de duiven klappen in de lucht: roe-koe-koe, koe-oe, roe-koe... De schapen leggen lammeren neer, de bokjes springen op en neer, het visje dartelt in de stroom, de uil slaapt in een holle boom: hoehoehoe, hoehoehoe, hoehoehoe.…

Sta - tig van stem roe - pen de klok-ken met stre-len - de drang: Na - der, o na - der, o na-der tot Hem! Kling- klang, kling - klang, kling - klang, klang!…

‘Roe-koe-koe, roe-koe-koe.’ ‘Turkse tortel,’ wist een ander. ‘Hoeiet.’ ‘Fitis,’ zei een derde. ‘Net weer terug uit het zuiden.’ ‘Tik-tik-tik.’ ‘Winterkoninkje.’ ‘Tsjwièh, tsjwièh.’ ‘Groenling.’ ‘Sie-sie-sie.’ ‘Goudhaantje. Die heeft zich natuurlijk weer extra opgedoft.’…

Terwijl de Tour dit land gevangen houdt en al wat wielen heeft zich koning waant hoor ik de duiven door het open raam hun roe-koe-koe telt in geen klassement het alledaagse wordt hier weggefietst soms begeleid door een bevlagde zot die bij wil houden met zijn benenwerk de karavaan die op pedalen trekt een col, een plat, dit alles schiet…

Hartendief Wie zoet is krijgt lekkers dat weet iedereen de roe is voor stouterds want die zijn gemeen met wat jij onlangs deed weet Sint niet goed raad hij twijfelt vrij heftig tussen goed en goed kwaad want van iemand stelen dat is nimmer goed maar wat als de prooi er enthousiast over doet glimlacht en glundert zonder een spoortje…

Het gaat toch door zo las ik in de krant dat Zwarte Piet de schoorsteen moet verlaten, compleet met roe en gard en versjes want die zijn te ouderwets qua tekst en maten. Het marsepein dat blijft, net als fondant en over zwarte drop wil men gaan praten.…

Ja, geef die stouterds óók maar eens de roe!…

Geen zak was te diep voor die knapen, De roe een onkies aanvalswapen, Toch besloot hij zelfs nu, Voor eenieder, ook u, Zijn moed maar weer samen te rapen. Trekt nu zónder grensformulieren, Over daken en door Laakkwartieren, Vraagt in muisstille tocht, Wát u dit jaar ook kocht, Om Zijn dag vooral vredig te vieren.…

De westenwind blies zacht; de zwoele zomer bukte Met zijn gebloosd gelaat de blijde wereld toe; Het woud was lang verlost van 's grijze winters roe; Toen ik met Rozemond de tere kruidjes drukte: Niet met de voet alleen, aan wie dit slechts gelukte, 't Gebloemt spreidde ons een bed. Och, mijn gedachten, hoe!…

sint is gezwart piet is gewit hun beide gebitten blijven helder en wit soms grijpt sint terug op piets' bestraffende roe maar zingende kinderen wordt hij nooit moe sint wil zijn pieten een spiegel voorhouden hij niest eerst drie keer, want wat is hij verkouden de pieten kijken in spiegelend glas en zien daar zichzelf, zoals dat steeds was…

Luister kerstboomkwekers pepernoten Mijn baas heeft zich bezeerd en mij ontboden Hem moest een aantal punten van het hart Iets met een kind en roe, een zak en gard Maar plots werd hier mijn geest bouleversé Omvergekegeld, overmand door slaap Knock out, ver van de wereld en de kaart Vermoeidheid haalt de angel uit de vaart Daar is…

De stem van Godsdienst, Recht, en overtuiging smoren, En bukken, laf als elk, voor de Inquisitie-roe? Neen, snoodaards! vloek en woed, en knevel de aard in banden; Mijn tong, mijn pen, is vrij, als ’t hart dat in mij slaat. ’k Veracht de dolle drift van lage Dwingelanden: Eén Heiland is me een schuts voor aller Duivlen haat.…

Straks komt ze mij kozen en aaien, of zoeken naar bezem of roe. Ik zitte mijn schoentje te naaien, en trekke mijn draadje toe. Weet iemand - daar valt mij alweder dat schoenmakersraadselken in - 't verschil tussen wijven en leder? Voor mij is het klaar gelijk tin. De wijven zijn vellen van haaien, en leder is vel van de koe.…

God die toont ons zijn liefde in zijn roe. Blijft gij hardnekkig, zo ziet wel toe, Dat Hij de roede niet verscherpe meer, Of dat Hij zijn straffe niet van ons keer' En ons in `t wilde moedwillig laat zwerven Om in de weelden eeuwig te bederven.…

O moeilijk werk, benauwde en pijnlijke uren Ze is maar een schets, deez' roe, waarmee men u kastijdt, Der slagen, die ge eens zult verduren Van 't stuurse lot in later' tijd...... In zulk een strijd ziet gij de dagen klimmen, Gelijk het fris gebloemt zich opheft in een' tuin, En wordt een man. Maar, ach!…

Grimt hem de rampspoed aan, hij krimpt reeds voor het slaan, en kermt de echo moe bij de eerste slag der roe, alsof hem 't lot te wreed, te ondraaglijk lijden deed. Slaat hem het ongeluk de stugge nek in 't juk, zijn knieën knakken neer; geen adem rest hem meer.…

Grimt hem de rampspoed aan, Hij krimpt reeds vóór het slaan, En kermt zelfs de echo moe Bij d' eerste slag der roe, Alsof hem 't lot te wreed, Te ondraaglijk lijden deed. Slaat hem het ongeluk De stugge nek in 't juk, Zijn knieën knakken neer; Geen adem rest hem meer.…