Alle inzendingen over smaken

Geduldig wachten kikkers staan op het menu één springt er voorbij.…

kruidjes-roer-me-niet bitter zilt zoet zuur en zout smaken van de taal de wind wiegt de taal gedragen door het water helder als een droom de woordkarigen buigen als waterwilgen zacht maar immer taai de naakte waarheid met vrijwel niets om het lijf klopt ongenood aan…

Draadje per draadje spin lekker actief bezig verfijnd priegelwerk Een lijdzame spin rust in haar perfect kunstwerk wacht op het feestmaal Geduldig wachten vliegen staan op het menu een zweeft er voorbij Onwetende vlieg hangt aan een zijden draadje spin heeft het gevoeld…

krabde schuurde en plamuurde maar kreeg mijn liefde nauwelijks glanzend alsof het patina van jouw lieve blauwdruk iets van haar subtiele geest had prijsgegeven nog altijd creëerden wij de mystiek van samen hielden tedere herinneringen in stand waarin wij de meerwaarde van liefde beleven en mogelijkheden van vandaag met de smaak…

Hoe kun je iemand vergeten waar je zielsveel van houdt mijn tranen smaken zo bitter mijn tranen smaken zo zout In je ogen kon ik het zien jouw hart lag niet bij mij ondanks dat je naast me zat was je weg en niet dichtbij Dat ik je zo zou verliezen had ik me niet gerealiseerd boosheid en een diep verdriet hebben mijn hart écht bezeerd…

Rustig genieten van geur en smaak. Gedachten die ons onrust baren in smaak en geuren op zien gaan. Koffie ervaren als bevrijde tijd die tijdloos stil gaat staan. Zo ontspant ons koffiedrinken tijdens een verstild moment.…

hij at de soep met een vooroordeel zijn walging weggeslikt met een teveel aan brood, het broertje dood bedroog zijn smaak het was wel raak, die opmerking het ging naar binnen met een slag, vaardig langs zijn weerstand en de lach van plagerij ach, die hete brij bevat niet veel meer dan wat loze ingrediënten uit de smaak van jou en mij…

Ach wat haat ik liefde verpakt in tijd kussen met de smaak van afscheid…

Een traan verlaat mijn oog Bereikt mijn mond Die proeft de smaak Van mijn hart…

Paarse bloemblaadjes dragen trots gele kroontjes bitterzoet van smaak.…

Prinses Corona Gaat echt niet voor minder ijs Smaak naar kwaliteit…

Je zal jezelf maar heel wat vinden. Een kanjer in onze boerentaal Je pocht ermee bij al je vrienden Je bent het, denk je, helemaal Je keurt heel vaak het werk van anderen Heel kritisch, want je bent zo beregoed Eigen werk is niet te vinden Omdat je het zelf wellicht nooit doet…

ik zag je proeven wist dat jij heel even in een andere wereld zou vertoeven om na te gaan wat er met dit lekkers is gedaan fris en fruitig was ooit een hype maar het nu toegevoegde guitig springt er helemaal uit door trigger van de lach en vrolijkheid te zijn dit buitengewoon kleine wonder wordt zomaar op de tong gelegd alleen ogen…

jij weet het snufje zout subtiel aan anderen te geven het vroeger zogenaamde witte goud als verrijking van het leven de smaken zijn gekeerd met zoetigheid worden de meeste tegenslagen gepareerd maar in een wereld vol onzekerheid ben jij al snel de remmen kwijt we lopen vol en groeien dicht gezondheid raakt steeds meer uit zicht…

ergens bij jou het verschil kunnen maken Je snapt ze of snapt ze niet discussie is uitgesloten Je leest er gewoon overheen óf je hebt ervan genoten Gedichten zijn slechts ontsproten aan één iemand zijn brein Verklaringen of commentaren kunnen er eigenlijk niet zijn Ter verlichting soms van hun pijnen niet altijd misschien naar uw smaak…

tekens van verdwenen dieren verdorde bomen, bliksemschichten tekens in verkleurde inkt wie dekt de tafel voor een nieuwe smaak? een volle beker staat te wachten op de rand het lepelt door de buik van het voorgeslacht lepelt en roert honing en bier wat heeft de mond gedronken dat de mond niet proeft?…

Ik stak de sleutel in het slot en wrikte de deuren schuurden langs de drempel de kamer was verlicht, het bed verspreid op tafel stond een pot met soep de haverkoeken lagen op een bord en vet, geeloranje kaas en uien en augurken ik kon lopen door de kamer met een mond vol Schotse zalm aan tafel zitten bij de warmte van een vuur bekers vol…

We weten het aantal intussen nauwkeurig, de laatste die we samen aten liet een smaak van as en maden na en sindsdien verslind ik beschrijvingen, voor wie niet geaaid wordt krijgt het werkwoord aaien een haast magische lading.…

Adieu, gedichten punt en el! Elf weken lang, als ik goed tel, stond ik bij jullie op de stoep, te vaak onthaald op boegeroep, te vaak onwelkom, onbegrepen. Daar stond ik met mijn lettergrepen. Schrap mij! Ik wil mij niet veranderen en maak ruim baan voor duizend anderen!…

In teruggegeven woorden was met smaak te proeven van zijn gedachten, die niet neergeschreven NOOIT gelezen zouden zijn…

Mathilde trok achter de kat aan. Geduldig wachtte hij op iedere hoek. Gloednieuw klonken de klinkers onder de driewieler van Mathilde. Ze reed de Proefsteen uit vertrouwde straat met de verbanden die we huizen noemen, dreef van haar kamertje vandaan. Onafgebroken verschilde ze van de Mathilde in het kamertje: ze rekt haar genen, volgt…

Het schikt zich graag naar uw smaak naar de texturen van uw tong en de geuren zij benevelen het brein en gaan verloren als niet u het heeft gesmaakt.…

Van de koekjes van het noodlot zijn vrienden die van chocola geen zaak van leven en dood zij zijn belangrijker dan dat in een wereld van onzekerheid Laten we derhalve beginnen met het dessert, een mousse denken over de voorspijs filosoferen over de hoofdmaaltijd elkaar aankijken en genoeg hebben…

Mijn smaak is te grof, te onverschillig Misschien zelfs schouderophalend blasé oh, ik ben best wel heel gewillig en vind veel dingen lekker en oké Maar het eten van ’n verfijnd gerecht brengt bij me zelden extase in de mond op mijn tong geen smaakpapillengevecht nooit waart er een piesend engeltje rond toch eet ik bijna alles wat me wordt voorgezet…

Geef mij de ballade uit de Hades of een opgewekte blues, ik swing op elke hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen, de bloedeloze stierenvechtersrapsodie.…

Kruip door sluip door in Den Haag Centraal hier gedril daar geboor herken ik niets van wat ooit was Buiten gekomen word ik omringd door hoge gebouwen waardoor het in het niet vallen onontkoombaar lijkt Den Haag stad mijn stad met besmeurde skyline de vooruitgang wacht je op…

Kille herfstnevel hangt boven wijde velden. Stille leegte... Doods... Plots klinkt luid kraaiengekrijs als 't warme lied van leven. Van de wandeltocht ben ik moe, wil omkeren of even zitten. Maar wind door kale peppels geeft me drang verder te gaan. Gele herfstbomen worden ijler en dunner. Dan verlang ik naar druppels witte wijn, die…

Na vele jaren zie ik mijn oude woonplaats: met stormend gevoel ontmoet mijn warrige denken de kalme werkelijkheid. Champagnesmaak en sigarendamp strelen het worstvelletje, dat traag, welriekend vergaat, samen met oudejaarsavond.…

Toen ik verloofd was met René die zoveel hield van Hemingway, las ik het werk van Hemingway omdat dat werk me zoveel dee. Maar toen het uit was tussen ons toen kreeg ook Hemingway de bons. Daarna was ik met Guus verloofd en kende Ibsen uit mijn hoofd. Later, met Peter, hield ik zo enorm van Valéry Larbaud. Maar ik ben nooit verloofd geweest…

Ik heb die ‘show’ van Rothko eens bekeken, De toegangskaartjes waren peperduur, Maar ja, je hebt wat over voor cultuur. Helaas, het wist mij amper aan te spreken. Misschien wordt u van Overweg iets wijzer: Het zijn de nieuwe kleren van de keizer.…