Alle inzendingen over stralen

Dagen lengen Nachten korten Het zwarte van de nacht Maakt plaats voor het licht Mensen dorsten Want de grijsheid van de winterdagen Wordt door stralen uitgelicht Ineens lijkt het weer te kloppen Zo is ons leven bedoeld In de stralen van de zon Warm Niet onderkoeld…

Alle mensen kijken naar mij maar er is niemand die mij ziet Hun blikken stoppen bij hun fantasie Zo is het om bijna een godin te zijn onmenselijk, een beeld, een avatar om mijn lichaam verhullend dat ik besta en verhinderend dat ik sterf ofschoon iedereen me wil vermoorden om wat Het heeft aangericht in zijn scheppingsdrift waaruit…

De fijnste streling die jij kent is mijn straling op jouw huid Mooier dan dat gevoel kun jij niet zijn Ik ben jouw liefste minnares Je neemt mij met de naam die je me geeft: Meesteres der Stralen, zon van jouw leven Jouw hoogmoed maakt mij mens, wetend dat ik te licht, te heet ben om met jou intiem te zijn Daar kun jij slechts van…

Blozende wangen Voor de aangeboden roos Ogen die stralen…

de sterren stralen astronomisch vergezicht van lichtjaren her…

winterviolen trotseren de felle kou en staan te stralen…

het is weer zover rode seizoensgevoelens stralen hartelijk…

De lage stralen zetten het bevroren meer in een gouden gloed…

Mijn onbevlekte vanwaar die zilveren straal aan uw naakte hand…

Herenig mij met Catherine Deneuve zodat wij stralen...…

Een zuinig halflicht voldoet voor wijze woorden -- want die stralen zelf.…

de zon schijnt op mijn nog bleke gezicht de heldere stralen laten op mijn gezicht een lach verschijnen steeds feller worden de stralen dan verdwijnen ze zomaar, in het niets de zon wordt opgegeten door de schaduw de lach verdwijnt van mijn gezicht opeens is het donker geen zon meer geen lach meer maar wel een zonsverduistering…

de zonnestralen schijnen het verwarmt je lichaam niet zal ooit de kou in jou verdwijnen of bereiken de stralen je niet je lijkt wel bevroren koud als een blok graniet niks kan je nog bekoren je ogen donker als antraciet ooit zal de warmte je ontdooien de stralen om je lichaam glooien…

gaan we van de winst genieten en tot dat moment fysiek verloren liefste, ga: stralen, stralen, stralen”!…

Gedachten krijgen vleugels vliegen duizenden jaren hier vandaan ik zie hem staan zijn naam kent geen taal zijn verhaal werpt schaduw in de woestijn ik voel zijn pijn ogen stralen een donker bestaan en ik moet hem laten gaan een laatste kus in gouden stralen…

Prachtige vlinder je perkamenten vleugels laten licht stralen…

Maanvale stralen Wijzen de nachtuil zijn prooi Die hem leven doet.…

Mist en morgendauw de eerste goudgele stralen Troebel, maar hoopvol!…

duizenden lichtjes sterren stralen in ogen een hemels geluk…

late ochtendzon doet bijna uitgebloeide zonnebloem stralen…

Puisten en sproeten stralen Zand dringt ongewenst in openingen door…

’t schijnt dat zelfs de zon zich warmt aan jouw stralen…

opgeslagen zon blijft ook tijdens bewolking veelkleurig stralen…

Schijnt haar stralen op het strand. Schittering op zee.…

Moederdag Laat je moeder stralen met Moederdag. Geef een bos bloemen of een mooie plant. Dat maakt de dag fleurig en laat je merken, dat je van haar houdt. Mocht je moeder niet meer bij jou zijn, zet dan zelf iets neer. Zo is ze toch beetje bij je, kun je aan haar denken zoals jij het zelf wilt. Laat Moederdag altijd stralen.…

Wensen geboren in zacht strelende handjes hartjes gaan stralen…

Ik glimlach liefde golf vlinderend door de nacht laat ogen stralen…

als de mens zo open zou zijn als de blote hemel zouden wij als sterren stralen…

Twee bruine ogen stralen als kleine sterren onze kleindochter…

Puffend in de zon Stralen blijven warm en zacht Smelt ik van geluk…