Alle inzendingen over ventje

'k Zat rustig in de zon te genieten een boek op schoot, maar las geen woord ik luisterde naar allerlei geluiden en stemmen die ik nog nooit had gehoord De buren links zijn weer opa en oma geworden en hebben de oudste bij hen te logeren het ventje mag opa helpen in de schuur want van opa's kun je heel veel leren De buurtjes rechts van ons…

Een mens doet gekke dingen een mens maakt rare dingen mee Een mens kan dromen dat het een lieve lust is, dromen zelfs voor twee Wat er overdag gebeurd neem je mee in bed Een film speelt zich dan af, en ’t is warempel nét echt Het bloed wat vloeit is echt waar, rood En ik zit met een bloedend ventje op mijn schoot Een panter…

kom maar ventje rust je hoofd maar op mijn schouders laat onze tranen vloeien want ze zijn er niet voor niets in verdriet gevangen tranen van ons allebei verslagen ben ik lief en dankbaar kind jij reikte mij je snotlap toen onze liefste stierf dat teken is een grote troost die ik nergens anders vind jij liet aan mij je hart zien…

Je ogen staren in de verte, en ik hoor in je stem een snik wanneer je over een jongetje verteld en zegt:dat ventje, dat was ik. Dan vlei ik me aan je voeten neer en leg mijn hoofd tegen je been ik beleef zelfs de woorden die je zegt en voel de warmte door je kleren heen.…

Ik blijf een ventje dat maar schrijft en nauwelijks wil weten of zijn bekladdering beklijft of gretig wordt vergeten. Eergisteren zei mijn dermatoloog: Ik zie een kleine zwarte plek en die vereist even een biopsie. Melanoma, vroeg ik droog. Zo ja, dan leef ik nu nog maar hoogstens een paar jaar. Zo nee, dan ook een paar.…

Wat voor mens wordt hij? Wat voor mens zal hij blijken te zijn? Nu ligt hij daar, schattig verpakt, te glimlachen, slapen, eten en verschoond worden. Een enkele keer krijst hij – doorgaans ’s nachts, als jij probeert wat slaap in te halen. Mopperend ga je kijken, vertederd kijk je hem aan, zoals hij daar ligt, met zijn gezichtje vol traantjes…

't Was zo'n tijd van 't mannetje in de radio en ook ik was er heilig van overtuigd, dat 't ventje ook bestónd, óntzag dat er voor was, wist ik veel... Paulus de Boskabouter als hoorspel, nóg meer mensen in dat kastje, paste dat allemaal wel... wist ik veel...…

Jaapje, ben-je wel begoud, Ben-je wel bezilverd, ventje? ’t Is maar jammer, ieder kent-je Lang, voor 60 jaren oud! ’t Hoedje schijnt-je wel te staan, Of ge woudt uit vrijen gaan. Wou-je ’t weeuwtje van hier naast, ’t Olijk weeuwtje licht behagen? Maar ze is veel te jonk van dagen, Baasje, ’t is uw dochter haast!…

Dit ventje, hij praat zo trots, zo stoer over zijn papa, en die was mijn broer.…

.' Een ventje komt eraan gescheurd zijn fiets heeft óók steunwieltjes Met snelle blik wordt hij gekeurd: 'Ach, wat zijn het toch een babies!…

De lijkkist van zijn ventje, En uit de spaarpot van 't kind Nam hij verstrooid dat centje.…

Teleurgesteld gingen ze verder, terwijl één ventje omkeek en zei: "bedankt mevrouw voor de goede tip".…

elkaar bevestigen elkaar beminnen elkaar vrienden zijn het vrienden voor het leven en zo, zo maken zij nieuw leven klein eerst - héél klein - groter groeit het - steeds groter - en dan - verlangend verwacht - dan is hij er: JORDY de kleine prins dat liefdesgeschenk dat ééns - het is voorspeld - zal zeggen 'ha, die pa' dat ventje…

ontvangen de zoon van mijn zoon na een ontembaar verlangen Wat maak je allemaal mee je leert drinken, eten, slapen, spelen, maar ook houden van iemand die er altijd voor je is, om je te strelen Omrollen, kruipen en lopen luisteren, begrijpen en zien praten van iets naar hele zinnen tellen van één tot tien Je hebt het voor elkaar lief ventje…

soms zei het jongetje laat ik mijn lepel vallen waarop de oude man hem bekennen wilde dat ook wel eens te doen ook plas ik in mijn broek sprak bedeesd het jochie waarna lachend de man hem verbazend weten liet de mijne soms is ook wel nat bovendien huil ik vaak droefde toen het ventje waarna de man op jaren knikkend hem bekende dat…

in deze streken woonde eens een graaf bekend als vechtersbaas en dwingelandje hij huisde in een zeer aanzienlijk pandje daar ging hij met de adel in conclaaf zijn leven was, zo werd beweerd, puntgaaf de ooievaar bezorgde hem toen Jantje het ventje bleek al snel een lastig klantje verwend tot op het bot, beslist niet braaf hij luierde en…

Een ventje, alleen. Hoe schraal stil uw zoon slaapt aan de zee, zal ik hier eindeloos schreeuwen. Dat zijn rood T-shirt doorweekt is, als waanzin. De blauwe korte broek kletsnat. Kanker bij kanker. Omdat een gezicht bijna in zand verdwijnt. Haast u. Haast u. Hij blijft ruw hard liggen in mijn hoofd, handjes verdraaid naast het lichaam.…

Ons heelal is een proton in het kleinste teentje van een ventje... maar dan een ietsiepietsie groter. Mocht ik nu een gaatje prikken tot in zijn dimensie, ik maande hem iets minder hard te denken... toch niet in mijn tijd!…

dat extreem klein ventje heeft nauwelijks een thuisland. hij leeft meestal verborgen. die balgen en fluitjes, die geluidjes van de koekoek brengen hem zorgen. die vogel is een dwaalgast, legt de eieren altijd in nesten van boze kraaien, ze zitten er niet naar te graaien. het blijft een rare kwast.…

't Klein ventje met fladderende haren Nam 't mutsje af van broer, die hem droeg. Hij wenkte, hij wuifde naar vader, Die lachend hem wachtte op de boeg. Toch scheen die het wachten te lang toe: Hij waadde de twee tegemoet, Hij pakte, hij kuste zijn jongste, Met handdruk werd de oudste begroet.…

Voor jou, ventje, loop ik door vuren (weet je best).…

kapotte schop zomaar tussen Hobbelpaard Stoere Ben en Barbiepop Beer had scheuren in zijn vacht en vieze vlekjes op zijn snoet hij zat zomaar wat te staren met, tja, een bezwaard gemoed onbewust miste hij een maatje die een beetje op hem leek eentje met ook een zachte snoet zwart, bruin, gelig of vaalbleek totdat er door een ventje…

En toen klonk er plots als antwoord Uit de verre, wijde zee, Zacht en zilver stemgeluidje: "Riep je, ventje piggelmee?" 20. "Ja ik! Ja IK!" riep het ventje En hij trilde van genot; "Vischje, och geeft mij een huisje, 'k Woon maar in een steenen pot." 21. "Ga maar! Ga maar!…

Er was eens 'n haveloos ventje, Die vroeg an z'n moeder 'n broek. Maar moeder verdiende geen centje, En vader was wekenlang zoek. Ach, moedertje, geef me geen standje; Er zit in m'n broekie 'n scheur! De jongens op school roepen: 'Jantje, Jouw billen die zien we d'r deur!…

Ventje, kinderen, vrienden, ik toon berouw Ik smeek om vegeving en toon blijf erg trouw Kwetsen, en vernederen, het was een erg domme pret Maar, echt waar, uit frustratie en pijn, niet met opzet! Trauma's en innerlijke conflicten verbloemen, ongezond Ik pende zaken, zei dingen, brutaal geformuleerd en bont.…

Nooit eens een schouderklopje of een complimentje, Wat juist jij zo nodig had als klein ventje. Ouder worderd nog steeds niet te begrijpen, Volgens pa "een van die leipen" Hoe kon juist hij dit nu zeggen dan, Het is zelf niet de perfecte man. Jij hebt om dit leven niet gevraagd, Dit heeft hij zelf dus zo gewild.…

waarheen ik wil maar naar een lange zaal waarin honderd keer Pan Tau in lange rijen en jacquet met bolhoed op de knie naar ramen staart terwijl zijn rechtervoet het ritme tikt van blaasmuziek hij glimlachte alsof hij wist dat aan het eind een kist met schatten wachtte als ik dan fluitend verder ga zit ik in een tekenfilm waarin het ventje…

Achter het glas van afscheiding ligt een arm tenger ventje hulpeloos en alleen krijsend wachtend op moeders bevrijding niets kan de pijn verlichten moeder kijk machteloos toe hoort moedeloos het gekrijs aan niet wetend hoe haar kind te helpen maanden, weken, dagen, uren tranen glijden van haar wangen plasjes vormend aan haar voeten voelend…

Terwijl ik aan het lezen ben, gemoedelijk op bed kijk ik hem aan, het is warempel net of z'n oogjes langzaam dichtzakken 't ventje was moe, dus dekbed pakken. Nog voor ik bij de deur gekomen ben slaapt ie, mijn prins en kleine vent en ik waak, want stel je voor dat ie huilt en ik 'm niet hoor?…

'k Weet niet, jammerde het ventje. Weet je dat niet? vroeg de man. Nee meneer, want als we baden, Heeft er niemand - kleertjes aan.…